เขาเคลวิน แบรนน์ ลินตัน ลูกครึ่งไทย-แคนนาดา วัย 42 ปี
นิยามของเขา เย็นชา ยึดมั่นถือมั่นในรักครั้งเก่า จนสร้างกำแพงในใจสูงลิบลิ่วต่อ นภัสกร แต่เมื่อรู้ตัวว่ารัก ก็ทำทุกอย่าง ทุกวิถีทางที่จะทำให้เธอเป็นของเขาคนเดียว
เธอ นภัสกร แบรนน์ ลินตัน หลานสาวที่เขาอุปการะไว้ในปกครอง
นิยามของเธอ รักคือรัก เมื่อได้รักแล้วเธอจะพยายามทลายกำแพงนั้นไปให้ได้ แต่เมื่อได้รู้ความจริงบางอย่างจึงทำให้เธอต้องเดินจากไป
ตัวอย่างบางช่วง
ปัง
เสียงปืนดังลั่นขึ้นทำให้จันทร์เจ้าตกใจเอามือยกสองข้างยกมาปิดหู ภาสกรที่กำลังก้าวขาขึ้นรถตู้หยุดชะงัก หันมามองตัวต้นเหตุของเสียงปืนนี้
เคลวินลดกระบอกปืนจ่อที่ใบหน้าของภาสกร ด้วยแววตาที่เอาจริง เเววตาสีสนิทเหล็กทอประกายวาวโรจน์
"คืนตัวจันทร์เจ้ามาให้กูเดี๋ยวนี้"
"จันทร์เจ้าเป็นลูกกู มึงไม่มีสิทธิ์"
ริมฝีปากหนากระตุกยิ้ม แววตาเย็นชาเมื่อสักครู่ฉายความเจ้าเลห์ออกมา ปรายตามองไปที่หญิงสาวเพียงแวบเดียวเท่านั้น จันทร์เจ้าส่ายศีรษะ ไม่ให้ชายหนุ่มพูดมันออกมา
"มึงถามหาสิทธิจากกูหรอซัน..." ชายหนุ่มเว้นช่วงไว้จังหวะหนึ่ง มุมปากยกยิ้มอย่างเจ้าเลห์ จันทร์เจ้าตัวสั่นเทิ้ม น้ำใส ๆ ไหลออกจากดวงตาอย่างห้ามไม่อยู่ ภาสกรเห็นปฏิกิริยาลูกสาว ก็ภาวนาอย่าให้เป็นอย่างที่เขาคิด
"ต่อให้มึงคือพ่อ ก็ไม่มีสิทธิเอาเมียของกูไปจากกู"
Guest
