เด็กทุกคนก็เปรียบเสมอกับต้นไม้ ที่ต้องการความรักความเอาใจใส่ และเด็กละคนก็ต้องการดูแลและความใส่ใจที่แตกต่างกัน
เหมือนกับน้ำเด็กสาวที่เคยมีประสบการณ์ที่ไม่มีดีในโรงเรียนมาก่อน จนทำให้เธอมุ่งมั่นตั้งใจอย่างมากที่จะเป็นครู
โดยที่ไม่สนใจความสุขของตัวเอง เธอทุ่มเททุกอย่างเพื่อนักเรียนของตัวเอง เพื่อให้นักเรียนของตัวเองมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น
เธอเลือกที่มองข้ามความรู้สึกของเอกภพไป แต่สุดท้ายแล้วเธอก็หนีความรู้สึกของตัวเองไปไม่ได้อยู่ดี
เพราะในช่วงที่เธอลำบาก เขาก็ค่อยอยู่เคียงข้างเธอ ช่วยเหลือเธอตลอด
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมาเอง ไม่ได้มีเจตนาว่าร้สยให้ใคร และอาชีพไหน เป็นเรื่องที่ผู้แต่งจินตนาการขึ้นมาเอง