เรียกน้ำย่อย
“ปล่อยฉันนะ ปล่อย!!” เธอดิ้นรนขัดขืน
“ถ้าคุณไม่อยากเป็นอาหารให้กับแวมไพร์พวกนั้นก็อยู่นิ่งๆ” เขากระซิบข้างหูเธอ
“แวมไพร์ไหน? ฉันไม่เชื่อคุณหรอก ที่นี่มีแค่คุณกับพ่อบ้านนั่นเท่านั้นแหละที่อันตรายสำหรับฉัน” เธอหันหน้ามาพูด
“เกล!!”
“ทำไม?? หรือมันไม่จริง!”
“ใช่! ผมเป็นแวมไพร์…และอาจจะฉีกเนื้อคุณเป็นชิ้นๆตอนนี้เลยก็ยังได้ ถ้าคุณยังยั่วโมโหผมอยู่แบบนี้”
••••
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น
••••
>>>ฝากติดตามนิยายด้วยนะคะ<<<