ร้อยพรพรหมลิขิต

ทุกคนมีความชื่นชอบเป็นของตัวเอง แต่เธอที่ชอบและมโนหยามใจพิมพ์ลงเป็นเรื่องราวจนเกิดความเดือดร้อน แต่รสสุคนธ์ก็ได้ชดใช้ให้เขาไปแล้ว 

ทว่าเรื่องราวไม่จบเมื่อธราธิปรู้ว่าเจ้าหล่อนหอบลูกในท้องหนี 

---------------------------------------------------- 

“มาทำไมอีก” รสสุคนธ์ยืนกอดอกมองหน้าอีกฝ่ายนิ่ง 

“รู้ตัวไหมว่าทำตัวไม่น่ารัก” 

“แล้วยังไงคะ ฉันก็ไม่ได้น่ารักสำหรับคุณอยู่แล้ว จะสนใจทำไม” 

“นั้นสิ คนไม่นิสัยไม่ดีพรากพ่อพรากลูกต้องถูกลงโทษ” 

“หยุดนะคะ จะทำอะไร” 

“รอบนี้ไม่ปฏิเสธ?” 

รสสุคนธ์นิ่งไป “ออกไปจากบ้านฉันได้แล้วค่ะ” 

“ถ้ายังดื้ออยู่อีก พี่ไม่อยู่เฉยแล้วนะ” 

“เอาสิ ถ้าคุณทำอะไร ฉันจะแจ้งความไม่ให้คุณเข้าใกล้ฉันอีกเลย” 

ธราธิปยกยิ้มมุมปากไม่ได้เกรงกลัวคำขู่ของเธอเลยสักนิด “ลองดูสิ ว่าพี่จะปล่อยให้ลงจากเตียงไปแจ้งความได้ง่าย ๆ”