Sense of Love Project.
:
:
หนึ่งรัก...ได้ตายจาก
:
:
การตายจากของเธอ...มอบรักครั้งใหม่ให้กับเขา
:
:
โรมา คาร์น
ทายาทอภิมหาเศรษฐี
คุมบ่อนคาสิโน, ค้าอาวุธ, ค้าประเวณี
ผู้ต้องสงสัยฆาตกรรมภรรยาสาวตั้งท้อง
:::::
ดาว ดาราภัส
ดวงดาวดับสูญ
หญิงสาวที่ได้รับพรจากพระเจ้าในการหยุดเวลา
-ข้อจำกัด-
ทุกครั้งที่ใช้พลัง: สูญเสียเลือดทางจมูก ปาก หู และตา ตามลำดับ
:::::::::::
ตัวอย่าง
::::::::::
“หายตัวสิ หายตัวเท่านั้นที่เธอจะรอด”
“บ้า อึก ใครมันจะหายตัวได้” ดาราภัสไม่ยอมหรอก เธอไม่ยอมเผยให้เขาได้รู้ว่าเธอหยุดเวลาได้ หญิงสาวจะไม่ยอมเผยตัวให้เขาได้รู้ ไม่เช่นนั้นแผนการที่จะเข้ามาหาหลักฐานของเธอต้องพังไม่เป็นท่าแน่นอน
“เหรอ...เธอล่ะมั้ง” ชายหนุ่มว่าพร้อมกับค่อย ๆ เลิกเสื้อยืดของเธอขึ้น เขาทำอย่างอ้อยอิ่งเพื่อยั่วยวนเธอ ร่างบางทำให้ชายหนุ่มรู้สึกใจเต้น เขาไม่ได้ใจเต้นอย่างคนใคร่รัก แต่ตื่นเต้นในกามอารมณ์
“อย่านะ อึก นายกำลังทำบ้าอะไร นะ นายกำลังขืนใจฉัน”
“แบบนี้ภาษาไทยเรียกขืนใจเหรอ ฉันเพิ่งรู้” ฝ่ามือหนาเลิกเสื้อของเธอขึ้น แต่ก็ต้องชะงักไป ขืนทำแบบนี้ก็ไม่เร้าใจ คิดได้อย่างนั้นมือหนาทั้งสองข้างก็จับคอเสื้อของเธอ ก่อนที่เขาจะกระชากอย่างแรงจนเสื้อของเธอขาดวิ่น
แคว่ก!!
“กรี๊ดดด!!” ดาราภัสกรีดร้องออกมาเสียงดัง เธอยกมือทั้งสองข้างปิดหน้าอกอวบที่โผล่พ้นขอบเสื้อชั้นในสีหวาน ชายหนุ่มชะงักไป ไม่คิดว่าผู้หญิงตัวเล็กแค่นี้จะซ่อนรูปได้มากถึงเพียงนี้
“อึก ฮึก อย่าทำอะไรฉันเลย”
“หึ มาถึงขนาดนี้แล้ว เธอคิดว่าฉันจะเห็นใจเธอเหรอ เลิกแสร้งร้องไห้ แล้วหายตัวไป ถ้าเธอไม่หายตัวไป เธอโดนฉันขืนใจ ข่มขืนแน่นอน” กรุงโรมข่มเธอด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม ขณะเดียวกันเจ้าของร่างบางก็ไม่ยอม เธอไม่มีทางเผยให้เขารู้ความลับของเธอเป็นอันขาด ให้ตายก็ไม่ยอม
“หุ่นเธอ สมกับห้าร้อยล้านที่ฉันเสียไปจริง ๆ” เขาว่าอย่างนึกขัน อย่างน้อยก็ไม่สูญเงินเปล่า แม้ว่าไม่ได้คิดจะทำอะไรเธอจริง ๆ แค่อยากจะขู่ให้เธอรู้ว่าอย่ามาลองดีกับเขา แต่ยังดีที่ได้อาหารตามามอง
“อึก นะ นายบ้าไปแล้ว”
“ไม่บ้า เธอไม่ใช่หรือไงที่ด่าฉันปาว ๆ”
“ขะ ขอโทษฉันจะไม่ด่านายอีกแล้ว อึก...ปล่อยฉันไป” ดาราภัสจนปัญญา ยังไงเธอก็ต้องยอมไปก่อน หญิงสาวยกมือขึ้นพนมไหว้เขา
“อึก ฉันสัญญาว่าจะไม่ด่านายแล้ว”
“โทษที เครื่องมันสตาร์ทติดแล้วล่ะ” เขาว่าเสร็จก็รวบข้อมือของเธอที่พนมไหว้นั้นขึ้นพร้อมกับกดลงบนที่นอน ก่อนจะก้มหน้าลงกดปลายจมูกลงที่ต้นคอระหง
“อี๋....เอาหน้าของนายออกไปเดี๋ยวนี้นะ ไอ้บ้า ไอ้หื่นกาม”
“หึ...” กรุงโรมหัวเราะออกมาเบา ๆ ให้กับคำด่าของเธอ เขาผงกศีรษะขึ้น “เมื่อกี้เธอยังขอโทษฉัน แต่ตอนนี้เธอด่าฉันอีกแล้ว”
“อึก นะ นาย อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันกลัวแล้ว”
“กลัวเหรอ กลัวแต่ยังปากดี ไหนลองสิปากเธอ” อยู่ ๆ เขาก็อยากกระทำเธอมากกว่าที่ตั้งใจไว้ กรุงโรมรั้งใบหน้าของเธอให้หันมาหาเขาก่อนที่เขาจะประกบริมฝีปากลงไป โดยมีกำปั้นเล็กทุบแผ่นหลังเขาอย่างต่อเนื่อง
ตุบ! ตุบ! ตุบ!
“อื้อ....” ร่างเล็กของเธอไม่อาจขยับเขยื้อนไปไหนได้ เขาตัวใหญ่แถมยังมีพละกำลังเหนือเธอ ชายหนุ่มจูบริมฝีปากเล็กนี้อย่างดุดันเพื่อข่มขู่ เขาขบริมฝีปากล่างของเธอจนหญิงสาวต้องเผยอริมฝีปากให้กับเขาจนได้
“อื้ออ~” กรุงโรมกำลังสติเลือนหาย เขาลืมเลือนไปเสียสนิทว่าเพิ่งสูญเสียภรรยาผู้เป็นที่รักไป ชายหนุ่มละเมียดละไมจูบเธอ ค่อย ๆ เย้าแหย่แม้ว่าเธอจะครางเสียงไม่พอใจในลำคอ
สูญสิ้นไปแล้วจูบแรกที่อยากเก็บไว้ให้ชายคนรัก ดาราภัสสูญมันให้กับผู้ชายโหดเหี้ยมคนนี้ เขาเป็นเหมือนโจรก็ไม่ปาน โหดร้ายอำมหิต
“หึ ไง...” เขาเหยียดยิ้มให้กับความพยศของเธอหลังจากถอนจูบออก ดาราภัสร้องไห้ออกมาอย่างหนัก เธอยกมือเช็ดริมฝีปากของตัวเองราวกับรังเกียจนักรังเกียจหนา
“เลว! นายมัยเลว!!” ทว่า
หมับ!
“ชอบด่านักใช่ไหม ได้! ได้! เธอจะได้รู้ว่าคนเลวจริง ๆ มันเป็นยังไง”
___________
มีอีบุ๊ก >> https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNDIzNzkwNyI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjIwNDQ0OSI7fQ
สวัสดีค่ะ ไรท์มาเปิดเรื่องใหม่เป็นนิยายรัก แฟนตาซี สืบสวน ลุ้นระทึกอีกหนึ่งเรื่องไว้ในอ้อมกอดนะคะ
โดยโปรเจกต์นี้ไรท์เขียนร่วมกับเพื่อนสาวอีกสองคน ฝากทุกคนไว้ด้วยนะคะ
อัพทุกวันค่ะ
Guest
