แรงแค้น อุบัติรัก

พริมาถูกเหวี่ยงลงบนฟูกอย่างแรงหลังจากที่โดนพาตัวกลับมาที่กระท่อม ตากลมตวัดขึ้นมองคนใจร้ายที่ทำให้เธอทั้งเจ็บและจุกไปทั้งตัว ยิ่งกว่านั้นมันคือความเจ็บช้ำที่อยู่ในใจ ทั้งที่เธออุตส่าห์มีทางรอดออกไปจากที่นี่ได้แล้วแท้ๆ แต่สุดท้ายก็วนกลับมาอยู่ที่เดิม 

"เอะอะเหวี่ยง เอะอะโยน นี่นายเห็นฉันเป็นลูกบอลรึไงห้ะถึงได้เขวี้ยงอยู่ได้ นี่ฉันเจ็บนะ! ได้ยินรึเปล่าว่าฉันเจ็บ!" 

"หุบปาก!! แล้วอย่าสะเออะมาพูดมากอีก ก่อเรื่องอะไรเอาไว้บ้างอย่าคิดนะว่าฉันจะลืม ทั้งใส่เกลือในกาแฟฉัน ทั้งเดินหนีฉันที่ลำธาร ไหนจะเรื่องที่ไปยิ้มยั่วคนงานฉันอีก แล้วนี่ยังจะกล้าไปขอยืมโทรศัพท์จากคนในไร่ฉันโทรออกไปเรียกให้คนมาช่วยงั้นเหรอ อย่างเธอนี่ฉันควรจะลงโทษยังไงดีนะถึงจะได้สาสม ฮึ?" 

"จะทำอะไรก็ช่างเลยฉันไม่กลัวนายหรอก เมื่อกี้ฉันโทรไปบอกให้คนพาตำรวจมาลากคอนายเข้าคุกแล้ว เตรียมตัวเอาไว้เถอะ นายเจอคดีหนักแน่!" 

"เหอะ คดีหนักเหรอ? งั้นไหนๆ ฉันก็จะต้องโดนคดีอยู่แล้วก็เพิ่มคดีข่มขืนไปอีกสักคดีเป็นไง" 

ไม่เพียงแค่พูด ลูเซียนย่อตัวลงนั่งกับพื้นแล้วกระชากขาเรียวเข้าหาตัว ทำเอาคนที่ไม่ทันหาที่ยึดเกาะถูกลากมาอยู่ใต้ร่างเขาอย่างง่ายดาย พริมาตัวสั่นระริกแต่ก็จ้องหน้าอีกฝ่ายกลับไม่ละสายตา 

"ก็เอาสิ๊ ทุกสิ่งที่นายทำกับฉันมันก็จะเป็นหลักฐานมัดตัวนาย ฉันจะแจ้งข้อหาจับนายให้หมด เอาซะให้นายได้ใช้ชีวิตในคุกไปจนวันตาย!" 

"ปากเก่ง! ดี! งั้นฉันขอดูลีลาหน่อยแล้วกันว่าคนอย่างเธอมันจะเอามันแค่ไหน!" 

"กรี๊ด!!!" 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. ๒๕๕๘ 

ห้ามมิให้มีการคัดลอก ปลอมแปลง ดัดแปลง หรือเผยแพร่เนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยายโดยเด็ดขาด 

หากไม่ได้รับการอนุญาตจากนักเขียนหรือเจ้าของลิขสิทธิ์ 

__________________________________________________________________________________ 

ตัวละคร พฤติกรรม สถานที่ และอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับนิยายเรื่องนี้ 

เป็นเพียงเรื่องสมมุติที่สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น 

ผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาชี้นำ ชักจูง หรือส่งเสริมการกระทำใดๆ ที่เกิดขึ้นในเรื่อง 

** โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ** 

Trigger Warning 

ความรุนแรงด้านพฤติกรรมและการใช้ภาษาที่ไม่เหมาะสม / กักขังหน่วงเหนี่ยว / ลักพาตัว 

คุกคามทางเพศด้วยวาจา สายตา การกระทำ / ทำร้ายร่างกาย / พยายามฆ่า / Sex Scene