‘แฟนเก่า’ เขาว่าเป็นของแสลง
ชายหนุ่มพลิกหน้ากระดาษเคลือบมัน ‘หนังสือรุ่น’ ระยะเวลาผ่านมาสิบแปดปี ความทรงจำเรื่องราวสมัยอดีตอัดแน่นอยู่ในนั้น กลางเล่มหนังสือมีกระดาษตีเส้นสมุดเรียนคงเค้าความยับสอดไว้หนึ่งแผ่น ข้อความของเขาเขียนอยู่ด้านบน ส่วนข้อความของเธออยู่ด้านล่าง บุรินทร์มองมันซ้ำไปซ้ำมา ริมฝีปากหยักได้รูปปรากฏรอยยิ้มจางๆ
‘เราลองมาคบกันไหม? ’
‘o.k. >///<’
เจ้าของคำตอบเป็นหญิงสาวคนแรก คนเดียวที่มีสิทธิ์ได้ครอบครองพื้นที่หัวใจของบุรินทร์ ไม่เคยเลือนหาย ไม่เคยมีใครมาแทนที่ ‘พิมดาว’
หมอบุรินทร์ถอนหายใจยาว เขามีความคิดว่าสามารถเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนได้ เอาเข้าจริงกลับไม่เป็นดั่งที่คิด
การมูฟออนของเขาเลยไม่ต่างจากท่าเต้นมูนวอล์ก เหมือนเดินหน้าแต่ว่าถอยหลังกลับไปคบเธออยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง เคยเลิกแล้วคบกันมาสองรอบ ปัจจุบันบุรินทร์ยังเฝ้ารอสานต่อรอบที่สาม
เขาไม่ใช่พวกงมงายหรือสายมูเตลู ทว่าทุกครั้งที่มีโอกาสได้ไปวัด ไหว้พระ ทำบุญตักบาตร ขับรถผ่านสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสารทิศ บุรินทร์อธิษฐานขอให้ได้คบกับเธออีกครั้ง ‘เขาสะกดคำว่าเลิกรักไม่เป็น’
ก่อนเข้าโรงพยาบาล คุณหมอเลี้ยวรถจอดร้านกาแฟ บาริสต้าคนเดิมจำชายหนุ่มได้ เจ้าของเมนูไอซ์อเมริกาโน่ดับเบิ้ลช็อต
บุรินทร์เป็นคนโดดเด่น ตัวสูง แววตาอ่อนโยน บุคลิกเปี่ยมคุณธรรม ภาพลักษณ์ภายนอกทำให้เขาเคยถูกทักว่าเป็นอาจารย์เกือบสิบครั้ง ทักเป็นหมอเพียงหนเดียว
ได้แต่บอกคนทักว่าเปลี่ยนอาชีพไม่ทันแล้ว
“ทางร้านมีโปรโมชันฉลองวาเลนไทน์นะคะ โชว์รูปคู่กับแฟนได้รับกาแฟฟรีหนึ่งแก้ว”
“เห็นผมอายุน้อยหรือคุณปลา ถึงได้มาหลอกกัน” บุรินทร์ขมวดคิ้ว ปฏิทินยังเป็นของเดือนมกราคม ผู้จัดการสาวแอบลักไก่
“สรุปว่าคุณบุรินทร์โสดสินะคะ”
“อย่าจีบผมเลย ผมหวงตัว” ชายหนุ่มรู้จักกับผู้จัดการร้านมาสองปี เธอมีความมานะที่จะจีบบุรินทร์ ปลาพยายามแล้วพยายามเล่า บุรินทร์ไม่เคยเปิดใจสักครั้ง ทว่าก็ไม่ได้รำคาญที่ถูกทักจีบเรื่อยมา
“ยอมแพ้เถอะครับ”
“ยกธงขาวแล้วค่ะ แต่เดือนหน้าเรามีโปรฉลองวาเลนไทน์จริงๆ นะคะ” หมอหนุ่มยิ้มกว้าง
“ใครโชว์รูปคู่กับแฟนคือได้กินฟรี”
“ค่ะ”
“คุณคิดโปรเองเหรอ”
“เจ๋งใช่ไหมล่ะคะ”
“ไม่ครับ ถ้าเขาเอารูปถ่ายกับแฟนเก่ามาขอกินฟรีล่ะ คุณจะจัดการยังไง” ปลาย่นคิ้วชนกัน
“ใครจะเก็บรูปถ่ายแฟนเก่าเอาไว้คะ ไม่มีหรอกค่ะคุณบุรินทร์ เผาทิ้งสถานเดียว” ผู้จัดการสาวอมยิ้ม “หรือว่า…” ชายหนุ่มไม่สบสายตา
“คิดโปรใหม่เถอะครับ” เขาเตือนด้วยความหวังดี แล้วขอตัวไปทำงาน ผู้จัดการทำได้เพียงโบกมือให้แผ่นหลังกว้างของชายหนุ่ม ปลารู้คำตอบสักทีว่าทำไมบุรินทร์ถึงหวงความสัมพันธ์ เขาไม่ได้อยากโสด แต่เขามีคนในใจอยู่แล้ว
---------------------------------------
“นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ”
คาบเช้าวิชาแรกเป็นภาษาไทยสอนโดยอาจารย์อัญชลี นักเรียนห้องสี่ทับหนึ่งมีทั้งหมดสามสิบสามคน วันนี้ได้รับสมาชิกใหม่มาเพิ่มกลางเทอมเป็นคนที่สามสิบสี่ ได้ข่าวว่าย้ายมาจากโรงเรียนเอกชนจังหวัดปราจีนบุรี
เขาสูงกว่าผู้ชายทุกคนในห้อง ใบหน้าค่อนไปทางบอยแบนด์ ขาวตี๋ คิ้วเข้ม จมูกคมสัน เขาสวมเครื่องแบบนานาชาติมาเรียนร่วมห้องในวันแรก ดูสะดุดตั้งแต่อยู่หน้าเสาธงตอนเช้า
“แนะนำตัวกับเพื่อนๆ สิ” อาจารย์อัญชลีเอ่ย สมาชิกใหม่ถอนหายใจลึกยาวก่อนจะพูดชื่อพร้อมนามสกุล ชื่อเล่นของเขาเป็นชื่อเดียวกับชื่อจริงประจำตัว
“เราชื่อบุรินทร์ ชื่อเล่นว่าบุรินทร์” เขาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบทักทายเพื่อน
“หัวหน้าห้องช่วยดูแลเพื่อนด้วยนะ”
“ค่ะอาจารย์” พิมดาวเอ่ยรับคำ วันวิสาเพื่อนที่นั่งข้างเธอลาหยุด คนมาใหม่จึงได้รับสิทธิ์มานั่งเสียบแทน เขาหย่อนก้นนั่งลงข้างเธอ
Guest
