“มึงไสหัวออกไปจากชีวิตกูได้แล้ว!!..และพาไอ้ลูกชายที่ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมของมึงไปด้วย..หากมันยังอยู่ที่นี่..มันคงโดนกูฆ่าตายสักวันแน่!!”
“แต่เขาเป็นลูกชายของคุณนะคะ?!”
“มันไม่ใช่ลูกชายของกู แต่มันเป็นลูกชายของมึงแค่คนเดียวเท่านั้น และมึงอย่าลืมว่ากูไม่เคยต้องการมันเลย!!”
“คุณพูดออกมาแบบนี้ได้ยังไง?!..ไม่ว่าจะดีร้าย เขาก็คือสายเลือดของคุณ!!”
“มันก็แค่สายเลือดที่กูไม่ต้องการ!!..แถมมันยังมาทำตัวหัวแข็งใส่กูอีก มึงคิดว่ามันสมควรเป็นลูกของกูรึไง?!..ไม่ต้องพูดมาก มึงกับไอ้เด็กนั่นรีบๆไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ!!..ถ้ามึงกับมันยังอยู่ที่นี่ กู..จะเป็นคนฆ่าพวกมึงเอง!!”
ฉันอยู่กับเจ้าพ่อวายร้าย..ซาตานผู้โหดเหี้ยมคนนี้มานานถึงสิบห้าปี เขาไม่เคยเห็นความรักและความภักดีจากฉันเลยสักครั้ง สำหรับฉันกับลูก เราสองคนก็แค่..ธาตุอากาศสำหรับเขาเท่านั้น ถึงฉันจะคอยดูแลเอาใจใส่เขาดีมากแค่ไหนสุดท้ายฉันก็เป็นได้แค่เมียที่ถูกเขาเมินอยู่ดี