สวัสดีเจ้าค่ะะะะ!!!!!!!!
เรานักเขียนหน้าใหม่ถ้ามีอะไรไม่ถูกใจหรือมีอะไรพิดพลาดก็ขอโทษไว้นะที่นี้ด้วยค่ะ
งั้นอย่ามัวพูดให้เสียเวลาไปดูบทนำกันเลยค่ะะะะะะ
ตึกๆ
เสียงฝีเท้าเจ้าของร่างงามที่เเฟงไปด้วยความเย็นชาความเเข็งเเกร่งเเละดูเท่ในขณะเดียวกันกำลังเดินไปทางห้องพักครูเพื่อที่จะถามว่าห้องอยู่ทางไหน
โย่ว! ฉันมีชื่อว่า มิราเสะ ไคริ ฉันต้องย้ายมาเรียนตามพ่อของฉันที่ต้องย้ายมาทำงานที่นี่ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติสำหรับฉันไปเเล้วหล่ะก็นะเเทบจะย้ายทุกปีเลยหล่ะเเต่ครั้งนี้ดีที่สุดคือคราวนี้พ่อของฉันจะอยู่ที่ญี่ปุ่นไม่ทำงานทีอื่นอีกเพราะดูเหมือนมันจะหนักเกินไปสำหรับพ่อฉันหน่ะนะ
พรืด!
เสียงเลื่อนประตูห้องพักครูดังขึ้น
"หืม"อาจารย์คนหนึ่งในห้องนั้นเงยหน้าขึ้นมามองฉัน ฉันทำหน้าเหวอทันทีเเต่ก็รีบทำหน้าเย็นชาไม่รู้สึกรู้สาอะไรเหมือนเคยถ้าถามว่าทำไมก็อาจารย์คนนั้นหน่ะสิหน้าเด็กกว่าฉันหลายปีเเถมเตี้ยหม้อต้ออีกตังหากอ่ะ
"อ้าว!เธอเองสินะเด็กใหม่งั้นไปที่ห้องเรียนพร้อมครูเลยก็เเล้วกันนะจ้ะ"เธอยิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตรจากนั้นก็เดินนำหน้าฉันไป
ซุบซิบ 'นี่เเกดูสิ!' 'อะไรหรอ' ซุบซิบ
เสียงคุยออกมาจากห้อง ปี 1
พรืด!
"นักเรียนเงียบจ้าาาได้เวลาเรียนเเล้ววันนี้จะมีนักเรียนใหม่มานะจ้ะทำตัวดีๆกับเค้าด้วยหล่ะ"อาจารย์พูดเธอเหมือนเด็กอายุ 5-7ขวบเลยอ่ะ ให้ตายสิ
'นักเรียนใหม่กลางเทอมเนี่ยนะ!?'นร.ช1'จะน่ารักมั้ยน้าาาา'นร.ข
"เชิญเลยจ้ะ"เธอพูดเชิญให้ฉันเข้าไป
'หึ'ฉันหัวเราะในลำคอ'จะมีอะไรน่าสนุกมั้ยนะ'ฉันคิดไปมาอย่างสนุกสนาน
พรืด!
"โย่ ฉันชื่อ มิราเสะ ไคริ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"ฉันพูดพร้อมโบกมือตามไสตของฉัน 'เห้อนึกว่าจะมีอะไรน่าสนุกกว่านี้สะอีก .... น่าเบื่อจริงก็เเค่เรื่องปกติธรรมด เอ๊ะ! ฉันสดุดตากับเจ้าของผมสีฟ้าเเต่มันมีอะไรเเปลกไปมันเหมือนกับว่าเค้าเป็นเเค่เงาที่ไม่มีใครมองเห็นเขาเป็นใครกันนะ
ขอเกริ่นเเค่นี้เด้อค่ะะะไปต่อกันที่เนื้อเรื่องเด้อค่ะอ่านกันเยอะๆนะคะะ