“ขอโทษนะเจ้า เราเลิกกันเถอะ เฮียมีแฟนแล้ว...” เขาพูดพร้อมกับเบนสายตามาทางหญิงสาว สายตาที่เวลานี้เปรียบได้ดั่งกระสุนที่กระหน่ำยิงอวัยวะที่กำลังเต้นอยู่ในอกให้แตกสลายลง
“เอ่อ... คือ อะไรนะคะเฮีย” จันทร์เจ้าเอ่ยถามหาประโยคที่จะทำร้ายเธอให้เจ็บได้อีกครั้งอย่างเลื่อนลอยพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงเป็นสาย
“เฮียบอกว่า เลิกกันนะครับ เฮียมีแฟนแล้วครับ!!!” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับสังเกตุอาการหญิงสาวที่ครั้งหนึ่งเขานั้นเคยพูดว่า รัก
“แล้ว แล้วเจ้าล่ะคะ! เฮียทำไมทำกับเจ้าอย่างนี้ล่ะคะ ไหนเฮียบอกว่าเฮียมีแค่เจ้าคนเดียวไงคะ....” เธอตะเบ็งเสียงถามด้วยความเสียใจ น้อยใจ หรือว่า คับแค้นใจ... เธอกำลังสับสน
“...” ไร้การตอบรับจากนักรบแม้แต่น้อย
“เฮียตอบสิ!!! เจ้าบอกให้เฮียตอบ!!!!!” เมื่อไม่ได้รับคำตอบที่เธอต้องการเธอจึงตะคอกถามเขาอีกครั้ง
“เฮียเบื่อ...” พอได้รับคำตอบที่ต้องการจริงๆ กลายเป็นว่าเป็นเธอเสียเองที่ไม่อยากได้ยินคำตอบของเขา คำตอบที่... ฆ่าเธอให้ตายทั้งเป็น “เฮียขอให้เจ้าโชคดีนะครับ ลาก่อน” เขาพูดพร้อมกับเดินจากเธอไปอย่างช้าๆ พร้อมๆกับที่เธอทรุดลงแล้วก้มหน้าร้องไห้ ก่อนที่เธอจะพึมพำประโยคหนึ่งที่เขาไม่อาจรับรู้ได้
“เฮีย... เจ้าท้อง...”
นักรบ แมนรอซซี่
นักบินหนุ่มของกองทัพอากาศ วัย 26 ปี
จันทร์เจ้า พรหมชวพันธุ์
สาวน้อยจิตรกรวาดรูปอิสระ วัย 19 ปี
เด็กชาย จ้าวทัพ แมนรอซซี่
ลูกชายจอมกวนของแม่จันทร์เจ้า วัย 2 ขวบ
ฝากติดตามกันด้วยนะคะเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เราพึ่งหัดแต่งค่ะ ปกติอ่านอย่างเดียว 555 แต่ว่าเรื่องที่เราแต่งก็ดราม่า
ไม่น่าจะแพ้ใครนะคะ :)))) ปล.อ้างอิงจากเรื่องจริง
นี่งายยย ปกเรื่องหลอกรักลวงใจของเค้าา สวยใช่ม้าาาาา อย่าลืมมาอุดหนุนเค้ากันเยอะๆนะคะ ><