_มีนธกา_
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับ ชายรักชาย หรือ YAOI
(SM ดราม่า จบดี Happy ending ยังไมได้พิสูจน์อักษร)
“จับตัวมันไว้อย่าให้มันหนี”
“ตะ…แต่นายครับ คือผมว่า”
“ถ้านายไม่จับมันฉันยิง!!!” มือขวาล้วงหยิบปืนกระบอกดำสนิทที่พกติดไว้อยู่ข้างเอว เล็งจุดหมายไปยังร่างของมารหัวขนที่ตอนนี้กำลังมุ่งหน้าวิ่งออกไปอย่างไม่คิดชีวิต
“ได้โปรดครับนาย ถ้าจะยิงคุณมีนยิงผมเถอะครับ” ไม่ไหวแน่ๆ ร่างกายผอมบางขนาดนั้นไม่สามารถทานทนความเจ็บปวดจากลูกปืนได้แน่ๆ ถึงอย่างนั้นบอดี้การ์ดทั้งสองก็ยังคงไม่ออกวิ่งตามจับเลขาของเขาตามที่เจ้านายบัญชา
“ฉันเข้าใจแล้ว”
ปัง!!!!!!
.
.
เปรม // ผมเรียนจบมาได้สักพักนึงแล้ว ตอนนี้เป็นผู้บริหารจำเป็นแทนท่านบุพการีที่เหลืออยู่เพียงหนึ่ง คือพ่อ ตอนนี้ไม่รู้ว่าไปลั่นล้าอยู่กับอีเมียอัปรีย์นั่นกันที่ไหน ทิ้งบริษัทให้ผมทำตั้งแต่จบมาทันที หึ ช่างน่าขัน ผมจบคณะบริหารธุรกิจที่มหาวิทยาลัยชื่อดังย่านเมืองหลวงและไปเรียนต่อที่อเมริกาอีกสองปีด้านการบริหารเหมือนกัน เพื่อเอาไว้ประดับชื่อเสียงในกลุ่มของวงการธุระกิจ หากจะถามถึงชีวิตมหาลัยของผมก็ธรรมดาทั่ว ๆ ไป ตามประสาคนป็อปของมหาลัย จะว่ารวยก็ส่วนหนึ่ง จะว่าหน้าตาดีโคตร ๆ ก็ใช่ แต่ผมว่าอย่างหลังน่าจะทำให้ผมป็อปสุด แต่ผมไม่ได้ลงประกวดเดือนมหาวิทยาลัยอะไรนั่นหรอกนะ เพราะผมไม่อยากเอาหน้าตาไปเปรียบเทียบกับใคร และผมว่ามันก็ไม่จำเป็นด้วยซ้ำว่าจะต้องเอาหน้าตาไปแข่งกันว่าใครได้ที่ 1 ที่ 2 ผมเลยปฏิเสธไปตั้งแต่วันรับน้องวันแรก ถ้าจะถามว่าผมป็อปแค่ไหน ก็มีของมาให้ทุกวัน มีคนกรี๊ดแทบจะทุกย่างก้าว และที่สำคัญมีคนให้ควงไม่ซ้ำสักเวลา แต่ตอนนี้ผมโตแล้ว ทำงานเป็นหัวหน้าคนทั้งด้านของบริษัทและอโคจร นิสัยหลายๆ อย่างทำให้ผมโตขึ้น ประสบการณ์สอนให้รู้ถึงความเป็นความตายที่หากก้าวผิดเพียงนิดเดียวนั่นหมายถึงชีวิตและทั้งหมดที่พ่อและผมสร้างมา ผมเติมโตมาด้วยแผลที่หนักหน่วง และตอนนี้มันยังปิดไม่สนิทเลยแม้แต่น้อยมันยังสดใหม่ และมันทำให้ผมไม่เชื่อและศัทธาในความรัก!
มีน // เพราะความชื่นชอบของผมมันถลำลึก จึงเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในกองไฟเช่นนี้ แม้จะรู้อยู่แก่ใจหากถึงวันเวลานั้น เขาแทบจะไม่มีโอกาสปริปากเสวนาเพื่อขอชีวิตแมลงเม่าตัวน้อย พระยามัจจุราชก็จะมานำพาเขาไป ถึงรู้ว่าถลำลึกแต่ดวงใจเจ้ากรรมขอทำตามความรู้สึก ตลอดระยะเวลาที่เขาได้เชยชมรุ่นพี่ของเขา แอบมองจากตรงมุมห่าง ๆ เจ้าตัวแทบไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่ามีอีกหนึ่งชีวิตที่คอยมองอยู่ตลอดเวลา มีนรู้ทุกอย่างที่เป็นพี่เปรม มีนทำตัวเหมือน ซา ซา อะไรสักอย่างที่อิงเคยบอกไว้ อ๋อ ซาแซง แบบที่ตามดาราเกาหลี แต่มีนว่ามีนไม่ใช่แบบนั้นสักกะหน่อย มีนชอบพี่เปรม แต่มีนไม่เคยคิดจะเข้าหาพี่เปรมเลยนะ ก็แค่แอบเข้าห้องน้ำข้างห้องเดียวกับพี่เปรม แอบฟังเสียงฉี่ของพี่เขา อึ๊ยยยยยยย ฟินสุด ๆ
.
.
.
นิยายเรื่องนี้มีการแสดงพฤติกรรมของตัวละครที่บิดเบี้ยวไปจากชีวิตจริง เป็นเพียงจินตนาการทางด้านความคิดของผู้เขียนเอง เนื้อหาบางส่วนอาจะมีความรุนแรงทางด้านคำพูด การกระทำที่ไม่สมเหตุสมผลของตัวละคร ความรักที่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันแต่เนื้อหาในเรื่องจะเขียนไว้เกี่ยวกับความเข้าใจผิดของตัวละคร มีฉาก NC บ้างตามความรู้สึกซึ่งบอกไว้ก่อนว่าเราเขียนไม่เก่งแต่กำลังพยายามฝึกฝนครับ
เด็กอายุต่ำกว่า 18 ควรได้รับคำแนะนำและโปรดใช้วิจารณญาณอย่างยิ่ง
เนื้อหามีความรุนแรงและทำร้ายร่างกายทั้งคำพูดและการกระทำ มีฉากการฆ่าตัวตายของตัวละครภายในเรื่อง
หากท่านนักอ่านคนไหนรับไม่ได้สามารถกดออกไปก่อนได้เลยนะครับ แต่อยากให้ลองเปิดใจอ่านนิยายที่เราอยากนำเสนอมากๆ เลย
หวัดดีจ้าาา นี่เป็นนิยายที่เราคิดว่าจะแต่งเป็นจริงเป็นจังที่สุดในชีวิตแล้วล่ะ แต่ก่อนเราเคยแต่งตั้งแต่อายุ 13 โน่นแหละมั้ง
ตอนนั้นก็ถือว่าผลงานดีระดับนึงเลยนา แต่ลบไปแล้วเพราะโดนสาปเยอะ สาปอะไรน่ะหรอ เขียนมาหมดทุกตอนแล้ว แต่ไม่เขียนตอนจบให้คนอ่านนั่นเอง ฮ่าาา แสบเลยทีเดียว ตั้งแต่ตอนนั้นเราก็เริ่มศึกษาการเขียนนิยายมาเรื่อย ๆ
นิยายนี้เราตั้งใจเขียนมาก ๆ เลย จากที่อ่านอินโทรของข้างบนเราแอบแทรกเนื้อหาของเรื่องไปมากอยู่ แกะ ๆ กันดูก็แล้วกัน ตอนที่จะลงมี 30-40 ตอน โดยประมาณ จะพยายามลงให้ได้ทุกอาทิตย์หรืออาทิตย์ละสองครั้งขึ้นอยู่กับการกดไลค์และคอมเมนท์
คอมเมนท์เป็นสิ่งสำคัญมากที่จะไม่ทำให้ทุกคนรอคอย เพราะฉะนั้นเม้นกันมาเยอะ ๆ น้าาา
สปอยว่า หนัก หนักจริง แต่จบดี หรือเปล่าไม่รู้แล้วแต่ฟิลลิ่ง
Guest
