เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ หัวใจเธอเต้นเเรงแทบจะไม่เป็นจังหวะแสนเอามือดันหน้าอกเขาไว้ ไม่อยากจะเชื่อเลยแผ่นอกมันแน่นมากกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ตอนนี้เธอเริ่มหายใจไม่เป็นจังหวะบอกไม่ถูกว่าเป็นอะไร
"ยะอย่า!นะมึงอย่าทำอะไรนะ"
แสนเริ่มรู้สึกกลัวเพราะเขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
"มึงเลิกยั่วโมโหกูซักที"
ไอ้บ้าชัช!ปล่อยฉันนะ ไม่งั้นฉันจะร้องจริงด้วย"
เธอขู่เขาแต่ไม่ได้ผลเขาหาได้กลัวไม่
"เอาเล้ยร้องเลยคนอื่นเขาจะได้รู้สักทีว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน"
"เป็นอะไรเราไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย"เธอเถียง
"เรื่องเมื่อ6ปีก่อนแกลืมมันไปหมดแล้วใช่ไหม"
ชัชพยายามจะรื้อฟื้นเรื่องราวเเละความทรงจำเก่าเพื่อย้ำเตือนเธอ
"เรื่องเมื่อก่อนไม่เกี่ยว ฉันไม่นับรวมโว้ย!แกปล่อยฉันนะปล่อย"
เธอโวยวายและดิ้นรนขัดขืนเพื่อให้หลุดพ้นจากพันธนาการของเขา ได้ผลแฮะเขาทิ้งเธอลงที่โซฟาตัวนุ่ม
เสน่หาสัญญา(เเสนรัก)
Guest
