“เคยมาดูวิวที่นี่มั้ย”
“ไม่เคยค่ะ”
“ครั้งแรกสินะ” จักรินทร์พ่นควันบุหรี่ปุ๋ยๆ แต่เขาก็เลี่ยงไปยืนใต้ลมเพื่อควันจะได้ไม่เข้าจมูกเธอ “นี่เป็นเดทแรกด้วยหรือเปล่า”
“ค่ะ” ทัดดาวอยากบอกเหลือเกินว่า กว่าเธอจะรวบรวมความกล้าส่งจดหมายน้อยให้เขาต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ ก็รู้ว่าตัวเองไม่สวย ไร้เสน่ห์ รูปร่างอวบอ้วนเกินงาม แต่หัวใจเธอสั่งให้ทำ เปิดเผยความรู้สึกให้เขารับรู้จนได้
“หลังจากนี้เราจะทำอะไรกันดี” เขาเอ่ยเชิงถาม
“แล้วแต่รุ่นพี่เถอะค่ะ”
จักรินทร์มองสบนัยน์ตากลมโตคู่สวยเห็นพวงแก้มเปล่งปลั่งเป็นสีแดงระเรื่อน่ารัก เขาทอดถอนใจให้กับความรู้สึกในตอนนี้ ทัดดาวห่างไกลจากสเป็กเขาเหลือเกิน
“ถ้าจะชวนไปนอนด้วยจะไปมั้ย”
จู่ๆ เขาก็บอกทื่อๆ ทัดดาวเบิกตากว้างโตหัวใจเต้นระส่ำ หนำซ้ำเธอยังกลั้นหายใจเอาไว้ด้วยความลืมตัว ทุกอย่างเหมือนหยุดนิ่ง นาฬิกาหยุดเดิน สายลมหยุดพัด กระแสน้ำหยุดไหล
“ระ... รุ่นพี่หมายความว่าไงคะ”
“มีเซ็กซ์กันไง ตอนออกเดท ใครๆ ก็ทำแบบนี้ทั้งนั้น”
*******
“อย่ามาบังอาจแตะต้องตัวฉันนะ!!!”
“ทำไมจะแตะไม่ได้ เธอเป็นเมียฉัน อ้อ... หรือว่าลืมเรื่องของเราไปหมดแล้ว”
“สารเลว!!! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะไม่งั้น...”
“ไม่งั้นอะไร แจ้งความ? ข้อหาบุกรุกหรือถูกข่มขืนดีล่ะ”
“เพียะ!!! ไอ้คนชั่ว ต่อให้เวลาจะผ่านมากี่ปีกี่ชาติความชั่วก็ไม่ได้ลดน้อยถอยลงไปเลยสินะ”
ทัดดาวสะบัดมือตบหน้าจักรินทร์ฉาดใหญ่จนชายหนุ่มรู้สึกหน้าชาไปทั้งแถบ ขนาดจับต้นแขนแน่นยังฤทธิ์มากขนาดนี้ สงสัยจะต้อง...
คิดแล้วจักรินทร์ก็โน้มใบหน้าลงต่ำ ลมหายใจอุ่นรินรดพวงแก้มให้เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ หญิงสาวต่อต้านด้วยการผลักไสดีดดิ้นและทำร้ายร่างกายเขาทุกส่วนที่ทำได้ ทว่า... จักรินทร์ก็จัดการกับเธอได้ง่ายดายจนต้องยอมสยบ เขาบิดแขนเธอไพล่หลังไม่ให้หญิงสาวขัดขืน ก่อนจะซุกหน้าเข้ากับซอกคอหอมกรุ่นแล้วสูดดมความสาวเข้าปอดเต็มที่
“อย่า!!!”
“อย่าอะไร? อย่าทำหรืออย่าช้า”
คำเตือน!!! นิยายเรื่องนี้พระเอกไม่ใช่สุภาพบุรุษนะคะ ค่อนข้างจะเลวด้วยซ้ำ กรุณากดอ่านตัวอย่างก่อนกดซื้อ ทั้งนี้ทั้งนั้นความรักทำให้คนเปลี่ยนแปลงได้เสมอค่ะ
แนะนำตัวละคร
จักรินทร์ หรือ โจนาธาน ฮอร์คกิ้นส์
รุ่นพี่สุดหล่อ แสนจะเกเร เจ้าชู้ เรียนซ้ำช้ำเพราะก่อเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน ฐานะทางบ้านระดับเศรษฐี มหาวิทยาลัยจึงไม่กล้าไล่ออก
ทัดดาว ศิริกุล หรือ เบาหวิว
อดีตผู้หญิงอ้วนที่แอบรักรุ่นพี่จนกล้าส่งจดหมายน้อย และได้ไปออกเดทกับเขา โดยไม่รู้ว่าภัยกำลังจะมาถึงตัว