"สายแล้วๆ" ฉันที่กำลังสับสนวุ่นวายสาระมุนอยู่กับการแต่งตัวอยู่นั้น ก็พูดไปบ่นไปคนเดียวอย่างกับคนบ้า "ตายๆๆไม่ได้ๆฉันจะมาขาดเรียนไม่ได้น่ะ" ถ้าฉันไม่ได้เจอหน้าเขาคนนั้นฉันจะต้องกินไม่ได้นอนไม่หลับแน่ๆ (เวอร์)และอีกอย่างฉันเป็นเด็กทุน ถ้าฉันขาดไปฉันไม่มีเงินเยอะขนาดจะมาจ่ายค่าหน่วยกิจแต่ล่ะชั่วโมงที่ขาดหรอกน่ะ "ไอ้โก๋ ไอ้เจมส์ตื่นได้แล้วเว้ย!สายแล้วน่ะเว้ย" ฉันที่แต่งตัวเรียบร้อย(หรือเปล่า) เพราะฉันใช้เวลาในการจักการตัวเองในเวลาไม่ถึง10นาที
"ตื่นได้แล้ว เอ๊ก อี้ เอ๊ก"ฉันเดินไปตะโกนไกล้ๆหูไอ้เจมส์ แล้วตามด้วยเสียงไก่ขัน(เสียงฉันเองอ่ะ) "โอ๊ย! มึงจะมาแหกปากใส่หูกูทำไมเนี้ย" "มึงก็ตื่นสิวันนี้กูมีเรียนเช้าไปส่งกูหน่อย"ฉันไม่พูดเปล่า ดึงแขนมันที้งสองข้างพร้อมกัน ให้ลุกขึ้นมาแต่มันไม่ใช้ เรื่องง่ายเลย แดกห่าไรไปว่ะหนัก_ิบหาย "มึงก็ให้ไอ้โก๋ไปส่งสิว่ะ กูจะนอน"เจมส์พูดทั้งที่มันยังหลับตาอยู่
ตอนนี้ฉันนั้งอยู่ห้องนั้งเล่นรอนายเจมส์ทำธุรส่วนตัวอยู่ กว่ามันจะยอมไปส่งฉันทำเอาน้ำลายฉันเกือบแห้งไปเลย
1วันที่แล้ว
มือใหม่หัดเขียนเนอะ ผิดพล่าดตรงไหนก็บอกกล่าว ติชมได้เนอะ ^^