* สวัสดแจ้ ไรท์เป็นนักเขียนมือใหม่ ขอความกรุณา ติชมด้วยค่ะ จะพยามแต่งให้อ่านแล้วเข้าใจนะค่ะ
*** ชี้แจง หลายคนอาจจะงง ทำไมชื่อเรื่องมันเหมื่อน ของศรีดา เรื่องน้องกล้วยฉาบ และชื่อเรื่องก็เหมื่อนกัน ไรท์อยากจะบอกว่า มันเป็เพราะสมองของไรท์เอง
ที่จำรหัสผ่านไม่ได้ ผ่านไปไม่กี่ชัวโมง T^T ฉันลืมซะละ คือตอนสมัคไม่มีสติ เพราะงั้นไม่ต้องตกใจนะค่ะ จะมาอัพที่นี้ ส่วนอันเก่าเราทิ้งมันไปไม่เป็นไรเนอะ (หรา)
ขอภัยในความไม่สดวกด้วยจ้าา
ปล. รูปตัวละคร ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั่งสิ้นกับนิยายเรื่องนี้ เอามาประกอบฉากเพื่อความฟินเท่านั้น สถานที่ไม่มีอยู่จริง
ปล.2 จะเม้นไม่เม้นแล้วแต่ความสดวกของคนอ่านแต่เม้นให้ไรท์สักนิดได้ใช่มั๊ย T^T
ปล.3 ไรท์อายุไม่มากไม่น้อย (?) สามารถติชมได้ ไรท์รับฟังเสมอ
ปล.4 เนื้อมีการเปลี้ยนแปลง ใครที่อ่านตอนที่1 ของอันที่แล้ว กรุณาล้างสมองที่ดาวอังคารได้เลยค่ะ
เรื่องย่อ ....
เด็กชายกล้วยฉาบที่หน้าตาบ้านๆไม่โบกปูน (?) ที่ไม่เคยมีความรักเพราะวันๆเอาแต่ เรียน และก็เรียน บ้านทำธุกิจเล็กภายในครอบครัว เกี่ยวกับขนมกล้วย ไม่ว่าจะเป็น
กลัวอบแห้ง กล้วยฉาบ บลาๆ
จนกระทั่งวันนึงเด็กชายกล้วยฉาบได้พบรักกับหนุ่มรูปงาม !! ที่ทำให้หัวใจดวงน้อยๆของกล้วยฉาบเต้น ตึกๆ ตักๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน นามของเขาก็คือ จักรกล เป็นเพื่อนบ้าน
ใหม่ของกล้วยฉาบเอง กล้วยฉาบคงจะต้องรุก ใช่กล้วยรุกแน่ ถ้าไม่ติดที่พี่เขา มีภรรยาและลูกน้อยที่น่ารักแล้ว
กล้วยฉาบควรทำยังไง T^T บุกไปฆ่าปาดคอลูกพี่เขาแล้วข่มขืนพี่เขาเลยได้มั๊ย ( ฉาบใจเย็นๆนะลูก )
อิมเมจ กล้วยฉาบ (อายุ 17ปี )
กล้วยฉาบ: ง่ำๆ หยำๆ หย่อยๆ แค้กๆๆ เอิ๊กก~
อิมเมจ จักรกล (อายุ 28ปี )
จักรกล: ฉาบที่บ้านไม่สอนมารยาทในการกินข้าวบนโต๊ะอาหารรึไง = =!
อิมเมจ นักรบ (อายุ 7 ขวบ )
นักรบ: ป๊ะป๊าครับ ที่กล้วยกินข้าว เหมื่อนหมาเมาน้ำลายเลยครับ !
ฝากติดตาม ด้วยนะค่ะ
( สนุกไม่สนุกยังไง ก็เม้นบอกนิดนึงด้วยนะค่ะ เวลามีคนอ่านแต่ไม่มีคนเม้นมันใจหายน่ะค่ะ แต่ถ้าไม่สดวกก็ไม่เป็นไรค่ะ
)