คนของใคร NC20+
สิ่งที่เห็นคือสิ่งที่เขายอมเปิดให้เห็น ส่วนที่ไม่ได้เห็นก็คือส่วนที่เขาไม่ได้เปิด…
…ความลับไม่มีในโลกฉันใด ความรักก็ทำให้คนเราอ่อนแอฉันนั้น
พอร์ช
ระยะเวลา 1 ปี ที่เขาต้องเรียนรู้ทุกอย่าง
แต่กลับลืมทุกอย่างที่อยากเรียนรู้ มาโฟกัสแค่เธอ
ฟ้าใส
ตอนมีความรัก คนเรามันก็โง่กันทั้งนั้นแหละ ต่อให้ไม่อยากโง่ แต่ก็โง่อยู่ดี ยิ่งรักมากยิ่งโง่มาก
_________
“เข้าใจว่าผู้หญิงมันหอมหวาน แต่มึงก็รู้ ว่ามึงบอกความจริงเขาไม่ได้ ถ้าวันนึงเขารู้ ก็เท่ากับที่ผ่านมา มึงหลอกลวงเขา”
“กูอยากบอกฟ้าใส”
“บอกแล้วเรื่องจะเป็นความลับ มึงแน่ใจ?”
“ฟ้าใสไม่ใช่คนพูดไปเรื่อย”
“แต่มึงก็รู้ ว่าถ้ามีคนรู้มากกว่า 1 ก็เท่ากับ ต้องมี สอง สาม สี่ ไปเรื่อยๆ”
____________
*หมายเหตุ*
🦋นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาพาดพิงหรือกล่าวถึงใคร ตัวละครและสถานที่ไม่มีอยู่จริง ภาพใช้ประกอบลักษณะตัวละครเท่านั้น
🦋เหมาะสำหรับผู้มีอายุ20ปีขึ้นไป มีการบรรยายถึงการร่วมเพศ การใช้ภาษาไม่ถูกต้อง อารมณ์ พฤติกรรม ที่ไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
🦋นิยายติดเหรียญตอนNC กดไลก์ คอมเมนต์ ให้ดาว เป็นแรงพลักดันในงานเขียน
🦋เนื้อเรื่องไม่ได้อิงความเป็นจริง อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น มีทั้งส่วนที่สมเหตุสมผลและไม่สมเหตุสมผล
~ฝากติดตาม Naka~