“รู้อะไรไหม สิ่งที่พี่เกลียดที่สุดคืออะไร?”
ลลิดาไม่ตอบแต่เชิดคอสูงจ้องมองเขากลับด้วยเวลานี้ไม่คิดเกรงกลัวคนตัวใหญ่สักนิด
“พี่เกลียดผู้หญิงที่คิดว่าตนเองเก่ง แต่แท้ที่จริงแล้วขี้ขลาด”
คำพูดเจ็บแสบถูกพ่นใส่หน้าทำให้หญิงสาวฉุนโมโหด้วยความโกรธสุดขีดเผลอตวัดฝ่ามือตนเองใส่ใบหน้าหล่อตรงหน้าอย่างแรงจนเกิดเสียงดัง
“เพียะ!”
กระทั่งรู้สึกตัวว่าทำอะไรลงไปหญิงสาวก็ใช้มือเล็กของตัวเองผลักหน้าอกแข็งแรงให้พ้นทางก่อนจะพุ่งร่างไปยังลูกบิดประตูอย่างเร็ว เพราะเวลานี้เธอรู้ดีว่าคนที่สุขุมเยือกเย็นตรงหน้าอยู่ในอารมณ์ไหนและถ้าเขาเกลียดเธอ เธอก็เกลียดเขาเช่นกัน
คนที่ชอบออกคำสั่ง เอาตัวเองเป็นที่ตั้งแบบนี้เธอก็ไม่ขอยุ่งด้วยเหมือนกัน
“กรี๊ด! กรี๊ด”
ทันทีที่ลลิดาจับลูกบิดประตูคนตัวใหญ่ก็คว้าเอวบางของเธอไว้ก่อนจะยกพาดบนไหล่แล้วเดินไปบนห้องโดยที่ร่างเล็กดิ้นรนอย่างสุดแรงเกิด จัดการข่วนแผ่นหลังและรัวทุบไหล่หนาเขาดังปึก ปึก
“อ้าย! ปล่อย!น่ะ ปล่อย~ย”
ไม่สปอยเยอะ อิอิ
Guest
