LOve นะ YOU รู้หรือยัง

MY NAME iS kanomchan  yaoi แน่นอน ยินดีที่ได้รักจักทุกคนเลย 

อันนี้ ทดลองเนาะตัวอักษรอาจจะไม่สบายตา รอ ทำดี ๆ ก่อน แล้วจะมาเกลี่ยอีกที เรื่องนี้จะนานมากกว่าจะอัพ 

ไรท์ เป็นมือใหม่หัดขับ แฮะ ๆๆ แต่อ่านมาทุกชนิด ยกเว้นผี เนื่องจากไม่ชอบ แต่ถ้ามันตลก "ขนมชั้น" อ่านได้ 

อายุเป็นเพียงตัว เลข การเจอกันเป็นโชคชะตา ชีวิตดราม่านั่นแหละเรื่องจริง 

นี่เป็นข้อมูลดิบ อย่าเอาอะไรกะเครื่องหมายคำพูด จะเมาเกลี่ยให้ที่หลังนะ ชื่อตัวละครก็ยังไม่มี โพสต์วันนี้เนื่องจากเป็น วันเกิดไรท์ writer ฮิๆ แบบว่าฤกษ์ดี 

ชื่อยังคิดไม่ได้ มาดูซิว่าเรื่องดิบ ๆ เถื่อน ๆ มันจะเป็นยัง โปรดทำใจไว้ล่วงหน้าน้ำตาอาจเป็นถัง 

คุพร้อม กะละมังพร้อม ทิชชู่พร้อม มาม่าพร้อม ตะเกียบพร้อม ..........เซโนะ ไปกันเลยจ้า 

. 

. 

. 

ผมกำลังจะนั่งรถไฟ ไปผักผ่อนที่กระบี่บ้านเพื่อนผม เนื่องจากคนขับรถของผมเมียมันมาคลอดลูกวันที่ผมจะไปพักผ่อนพอดี โอ๊ย ชีวิต ความอเนจอนาจ ความลำบากลำบนของผมยังมีมาไม่จบไม่สิ้น ตลอดการเดินทางที่เกิดขึ้นปัจจุบันทันด่วนแถมผมยังจะต้องฮอบสัมภาระอันเป็นปัจจัยสี่ในการดำเนินชีวิตมาด้วยอย่างทุลักทุเล มาเจอความครั้งแรก......ครั้งแรก........ครั้งแรก..........ในการขึ้นรถไฟ กลิ่น เหงื่อ ความวิ่งตามรถไฟไม่ทัน เพราะไปถึงแบบฉิวเฉียดและเบียดแน่นของผู้คนบนรถไฟ ผมล่ะอยากตะโกนออกไปว่าถึงชานชาลาเศษสามส่วนแปดมีแค่ไหนนิยาย แต่ผมก็อยากให้มันมีอยู่ในชีวิตจริงเผื่อเมืองในนิยายจะทำให้อากาศร้อนชุ่มเหงื่อกลายเป็นอากาศหนาวขึ้นมาบ้าง 

48 ชั่วโมงก่อนหน้านี้ เขาบินกลับมาจากยุโรปมาไทยเพราะเป็นช่วงที่ต้องมาติดต่องานกลับบริษัทที่อยู่เมืองไทยพร้อมกลับมาเยี่ยมคุณย่าด้วย บ้านคุณย่าอยู่หมู่บ้านเดียวกันกับบ้านเพื่อนที่เรียนด้วยกันที่แคนนาดา แต่เนื่องด้วยเขาทำงานที่บริษัทที่ต่างประเทศ ส่วนเพื่อนกลับมาทำงานสืบทอดกิจการต่อจากบิดาเลยคุยแค่ในอีเมลล์อย่างเดียว มาคราวนี้ก็กะว่าจะเซอร์ไพรส์เพื่อนซะหน่อย แต่ผมดันเจอคนขับรถมาเซอร์ไพรส์ซะก่อนนี่คืออะไร ผมนิมันมีดาวชัย หรือดาวภัยมาหาตัวเองกันแน่ 

"คุณชายใหญ่ครับคุณชายเดินทางด้วยสิ่งนี้ไปก่อนนะครับ ผมเรียกแท็กซี่ให้แล้ว"เจ้านายเอานี่แก้ขัดไปนะถือว่าเปลี่ยนบรรยากาศ อาคมคนขับรถยื่นตั๋วรถไฟมาให้เจ้านายของตนเพราะตอนนี้ยังไงใจเค้ามีความร้อนรนปนดีใจเพราะต้องรีบกลับไปหาศรีภรรยาที่กำลังจะคลอดเบบี้ให้เขาในวันนี้ 

"ก้มมอง" สิ่งของในมือที่เห็น 

"เฮ้ย!!! ตั๋วรถไฟ"  

"เจ้านายครับช่วงนี้ผมชอตครับ รายจ่ายผมเยอะครับ ตั๋วเครื่องบินจองให้ไม่ทันครับ รีบเลยครับเจ้านาย เมียผมน้ำคล่ำจะแตกแล้วผมไปก่อนนะครับเจ้านาย" 

"ไอ้คมมม"  

อาคมยื่นตั๋วมาให้ผมพร้อมเปิดประตูแท็กซี่ให้เข้าไปนั่ง หลังจากเขายกของขึ้นรถให้เจ้านายพร้อมยื่นตั๋วให้เขาก็รีบไปหาศรีภรรยาในทันที ปล่อยให้เจ้านายอย่างผมงง แต่ก็ยอมให้วันหนึ่งล่ะกันกลับมาค่อยคิดบัญชีทีหลังมีอย่างที่ไหนคุณชายใหญ่อย่างผมต้องมานั่งรถไฟเนี่ย 

ระหว่างผมหลับบนรถไฟตอนขึ้นมาผมก็ไม่รู้หรอกใครจะมานั่งข้างผมหลังจากผมมานั่งที่นั่งตามเลขตั๋วที่ได้มา ผมเก็บสัมภาระเรียบร้อย แล้วก็ได้เวลางีบหลับจากการเดินทางอันยาวนาน 

ความเงียบสงัดของเวลากลางคืนในยามรถไฟวิ่งผ่านทิวทัศน์ธรมชาติล้อมรอบหุบเขา 

ผมเอาหมวกที่ผมซื้อมาจากเที่ยวญี่ปุ่นคราวทีแล้วปกคลุมใบหน้าก่อนจะหลับไป แต่ผมต้องตื่นมาเจอกับ เสื้อราคาแพงบนตัวของผมตรงที่หนมหน๊มมมมของผมน๊านชโลมไปด้วยหยาดน้ำลายหยดย้อยเป็นทางยาวลงตราบเท่าที่น้ำลายมันเยอะและเลอะเสื้อผมได้ จากนั้นผมก็ก้มลงไปมองพร้อมสะกดความเดือนดาลในใจ ผม ฮึ่ม อืม แต่น่ารักดีแฮะ แบบนี้มันต้อง ....แกล้งจัดหนัก 

ผม กำลังจะไปหาเยี่ยมคุณยายที่กระบี่ผมหาที่นั่งอยู่นานกว่าจะหาเจอ แต่มีคนนั่งอยู่ก่อนแล้ว ผมนั่งไปสักพักความง่วงเริ่มกัดกินตัวผมจากการที่ผมทำโปรเจคจบในเดือนสุดท้ายการนอนของเริ่มไม่เพียงพอซะแหละ หลังจากนั้นผมก็หลับไป 

"โอ๊ยเจ็บ" หลังจากนั้นผมก็ต้องตื่นขึ้นมาโดยการผลักหัวผมจากใครซักคน 

ชื่อตัวละครกำลังมา 555555 

ภาพทั้งหมดที่ใช้เป็นเพียงภาพประกอบที่มาจากอินเตอร์เนต และรูปถ่ายเกือบรุ่นอาม่าของไรท์จากนิตยสารทีซื้อมาบางเล่ม ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหา สถานที่ใด ๆ ล้วนกูเกิ้ล 555 

แต่ภาพประกอบที่เกี่ยวข้อง จะเป็นของไรท์แต่เพียงผู้เดียว ไม่ยกให้ใครอ่ะ 

แบบว่าไรท์เป็นเด็กหวงของ (โดยเฉพาะ Y ทั้งชั้นที่บ้านฮี่ ๆ)