#วรุณบุษบัน [Pistil Verse]
***Warning Plz Click***
*sex without consent*
ผลิบานทุกค่ำไม่จางหาย
ไม่เลือนรางจากใจให้ใคร่หา
ห่างกายพร่ำรอพบกัลยา
แต่โอ้เจ้าบุษบาไม่คงเดิม
หากยามใดที่วรุณต้องร่าง บุษบันจะแย้มบานจากกิ่งก้านราวกับถูกตีตราความเป็นเจ้าของ หากดอกใดผิดแผกแตกต่างไปก็เป็นดั่งตราบาปสลักบนกายว่าคนผู้นี้มากรัก
ดอกสร้อยสายเพรชระย้าเป็นช่อขาวกระจายตามกิ่งก้านงดงามกลับถูกแซมด้วยดอกพยับหมอกสีฟ้าทั่วแผ่นหลัง
"คุณชาย..."
"อย่ามอง อย่าหันมานะกรณ์"
หม่อมราชวงศ์ธาริกา หรือ คุณชายหยก
คุณชายผู้มีชีวิตผันแปรจากทายาทอันดับหนึ่งกลับกลายเป็นคุณชายผู้ถูกทอดทิ้งเพียงเพราะเขาเป็นบุษบัน จากโอรสอันเป็นที่รักของท่านพ่อกลับถูกทิ้งให้อยู่ที่ตำหนักหลัง ชีวิตนี้คุณชายหยกไม่คาดหวังจะได้พบพานความสุขอีก หากแต่กรณ์ เพื่อนคนเดียวของเขาทำให้แสงปลายอุโมงค์สว่างไสวอีกครั้ง
กรณ์
บุตรชายคนเดียวของคุณหมอกรชัย หมอประจำตระกูลของหม่อมเจ้าธนบดี เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของคุณชายหยก คุณชายผู้น่าสงสาร ผู้ชายคนเดียวที่เขาเฝ้ารอเพื่อพบพานอีกครั้ง แต่โชคชะตาไม่เมตตาเขาอย่างที่ใจหวัง เมื่อดอกพยับหมอกปรากฏบนร่างที่แสนบอบบางนั่น จะแก้ไขได้อย่างไรกัน
บูมแทคกันได้ที่ #วรุณบุษบัน
หมายเหตุสำคัญจากผู้เขียนสำหรับนิยายทุกเรื่อง
นิยายเรื่องนี้เขียนเพื่อความบันเทิง หากพบความไม่สมเหตุสมผลและไม่เข้าใจในความคิดของตัวละคร ขอให้พึงระลึกเสมอว่าเราไม่สามารถเข้าใจทุกคนบนโลกใบนี้ได้
นักเขียนจะใส่คำเตือนในลิงค์เท่านั้น ดังนั้นถ้าหากคุณไม่มีปัญหากับการอ่านนิยายที่มีปมอ่อนไหวไม่จำเป็นต้องกดเพื่อดูคำเตือนนะคะ ส่วนนักอ่านท่านไหนต้องการทราบล่วงหน้าว่าจะเกิดเหตุการณ์ร้ายแรงขึ้นหรือไม่ กรุณาตรวจสอบที่ลิงค์คำเตือน หากไม่มีลิงค์แปลว่าเรื่องนั้นไม่มีคำเตือนค่ะ และระหว่างเขียนอาจจะมีคำเตือนกระทันหันเพราะไรต์เขียนสด จึงขออภัยผู้อ่านที่ติดตามระหว่างดำเนินเรื่องไว้ ณ ที่นี้
เราลงให้อ่าน 3 ตอนแรกพร้อมกัน
จากนั้นจะทยอยลงเรื่อย ๆ นะคะ
มีการติดเหรียญในบางตอนค่ะ
(1 ตอนถ้วนระหว่างที่ยังอัพ)
และจะติดเหรียญตั้งแต่ตอน 6
ในเดือนมิถุนายนค่ะ
กรุณาแสดงความคิดเห็นอย่างสุภาพ
หากคุณรู้สึกไม่ชอบใจกรุณากดปิด ขอบคุณค่ะ
นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามทำซ้ำดัดแปลงหรือคัดลอกโดยเด็ดขาด