น้ำฟ้า ผู้หญิงที่มีแผลใจจากเหตุการณ์เลวร้ายในอดีตทำให้เธอเป็นโรคกลัวผู้ชายและหลีกหนีผู้คนเนื่องจากเธอถูกข่มเหงน้ำใจจากผู้ชายที่เธอเคยรักมากคนหนึ่ง นั่นทำให้ชีวิตของเธอตกอยู่ในฝันร้ายทุกๆ คืนและไม่มีวันกลับมาใช้ชีวิตตามปกติได้อีกต่อไป
เธอรักษาตัวกับคุณหมอมารีนซึ่งเป็นจิตแพทย์ประจำตัวหลังจากเกิดเรื่องนั้นขึ้นหลายปี จนกระทั่งวันหนึ่งน้ำฟ้าได้เจอกับ อาคิระ ชายหนุ่มเจ้าของรอยยิ้มสดใสอันเป็นเอกลักษณ์ เขาหน้าตาดีเรียกว่าเป็นจุดสนใจได้ไม่ยากเท่าไหร่ แต่สำหรับน้ำฟ้าแล้วกลับรู้สึกว่าเขาแปลก ทั้งที่อาคิระก็เป็นผู้ชายและเธอก็กลัวเขาเหมือนกับคนอื่นๆ แต่เขากลับเป็นเพียงคนเดียวที่เธอเข้าใกล้ได้
“...ชอบนะ”
“...”
“ฉัน...ชอบ...เวลาคุณยิ้ม”
“...”
อาคิระหยุดมือแล้วเงยหน้าขึ้นมองฉันที่ยิ้มให้เขา
“เพราะงั้น...อย่าเศร้านะ เห็นแล้วรู้สึกเหมือนโลกจะพัง” ไม่รู้ว่าตัวเองคิดอะไรถึงพูดอย่างนั้นออกไปแต่มันทำให้อาคิระมองหน้าฉันนิ่งไปพักหนึ่งเลยละ เขาก้มหน้าไปแปบหนึ่งก่อนที่อาคิระจะอมยิ้มออกมา
เขาเงยหน้าขึ้นมองฉันแล้วยิ้มให้
“งั้น...เรามาแลกกันมั้ย”
“...?”
“ผมก็ชอบเวลาฟ้ายิ้มเหมือนกัน”
“...”
“ถ้าเธออยากเห็นผมยิ้ม ฟ้าก็ยิ้มให้ผมบ่อยๆ นะ...โอเคมั้ย?”
"ความรักไม่ใช่การครอบครอง ความรักไม่ใช่แค่คำว่าต้องการ
...ความรักไม่ใช่การเป็นเจ้าของแค่อย่างเดียว...
สำหรับบางคน "ความรัก" คือความรู้สึก แค่ได้เห็นใครบางคน "ยิ้ม" ได้มันก็เกินพอ"
แล้วคำว่า "รัก" สำหรับคุณล่ะ...คืออะไร?
“ขอบคุณนะที่อยู่ตรงนี้ด้วยกันตลอด”
“ขอบคุณที่ยังยิ้มและหัวเราะให้กันเสมอ”
อยู่ยิ้มกับหัวเราะด้วยกันแบบนี้ตลอดไปเลยนะ
#ประโยคบอกรักที่ไม่มีคำว่ารัก
Guest
