รักวุ่นวายกับ ยัย (นาย) นักมวย

ท่ามกลางฝนกระหนำในค่ำคืนที่แสนจะมืดมิดคืนหนึ่ง รถโตโยต้าคันเก่าวิ่งมาตามทางอันขรุขระอย่างเร่ง มุ่งหน้าสู่ที่ใดที่หนึ่งที่ถาคอีสาน 

“ตอนนี้เราไม่สามารถติดต่อตัวของนายวินัย แชมป์มวยไทยโลก หรือกระชายดำ พายุหินถล่มนครได้เลยครับ จากข่าวที่ว่ายอดมวยคนนี้ล้มมว….” 

ยังไม่ทันที่วิทยุจะพูดจบ ชายผู้ขับรถก็เอื้อมมือไปปิด แววตายังดูกังวล มองไปตามทางที่มืดมิดเบื้องหน้าที่ยังทอดยาวห่างไกลจากจุดหมาย มีเพียงแสงไฟจากรถที่ช่วยเค้าดูทางได้ 

ผ่านไปไม่ถึงเสี้ยววิ !!! รถคันที่สวนเลนมาสาดไฟสูงจนแทบมองไม่เห็น ปัง ปัง ปัง !!! เสียงปืนดังรัวขึ้นจากรถคันนั้น 

รวบรวมสติเท่าที่มี ชายหนุ่มรีบเบี่ยงรถเข้าข้างทาง นั้นเป็นวิธีรอดเท่าที่เค้าจะมีสติคิดได้ในตอนนี้.. แต่เวรกกรรม.. ทางที่รถกำลังดิ่งพุ่งไปในตอนนี้มันดันเป็นทางลงเหวลึกที่ถูกแอบซ้อนไว้ด้วยพงไม้อันรกทึบ ด้วยความรีบลนรวมทั้งความมืดมันทำให้เค้าไม่ทันสังเกต  

รถนั้นพุงแหวกอากาศชนเอากับต้นไม้และหินชั้นแล้วชั้นเล่าทำเสียงดังโครมคราม จนสุดท้ายพุ่งไปจมเอากับบึงใหญ่เบื้องล่าง …แล้วสติของชายผู้นั้นก็ดับไป 

ณ ตำบลหนองยายแห ชุมชนห่างไกลทางอีสาน 

ไอ้ล่ำ… ที่เพื่อนสนิทหรือคนท้องถิ่งแถวนั้นชอบเรียกชื่อนี้ เดินลงบันไดบ้านไม้หลังเก่าของมัน ไปตบตูดแฟนสาวขณะกำลังแต่งตัว 

“จะไปแล้วหรอครับครู..”  ไอ้ล่ำพูดพลางหยอกล้อกับแฟน 

“ไปละสิ.. โรงเรียนจะขึ้นแล้วเนี้ยสายแล้ว” ครูก้อยแฟนสาวหน้าตาจิ่มลิ้มทีเดียวตอบมา 

“ใช่ ๆ เดี๋ยวเพื่อนพี่จะมา ครูมวยใหม่น่ะ จะพาไปฝากหัวหน้าค่ายหน่อย” 

“อ่อ โอเค งั้นหนูไปละนะ ไว้เจอกันตอนเย็น อย่าไปแอบซนที่ไหนล่ะ” 

ล่ำลากันสักพัก ก้อยครูสาวบรรจุใหม่ก็เดินออกประตูไป ไอ้ล่ำยืนมองด้วยความเคลิ่มที่แฟนมันสวดทรงองเองในชุดครูเช่นนี้มันเช็กซี่เหลือหลาย หน้าตาก็จิ่มลิ้มน่ารัก ผิวพรรณรึก็ดี ยิ่งนึกไอ้ล่ำก็ยิ่งคิดถึงบทรักเมื่อคืนที่มันจัดให้กับครูก้อยไปหลายดอก 

ยังไม่ทันจะหันหลังไปอาบน้ำ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นอีก ไอ้ล่ำรีบวิ่งไปเปิด 

“ลืมอะไรละ.. ที่รัก” มันเปิดประตูอมยิ้ม 

“เฮ้ย !! ล่ำนี่กูเองนะ…” เสียงเล็กแหลมดังออกมาจากร่างนั้น 

ไอ้ล่ำได้แต่ยืนตะลึง เมื่อตรงหน้ามันคือผู้หญิงสาวสวยราวกับนางฟ้า ใบหน้าอวบอูมรูปไข่ หน้านั้นเหมือนกับไม่ใช่ชาวไทย คงจะเป็นคนญี่ปุ่นกระมัง… มันคิดแวปแรก แต่ผิวนี้สิมันผุดผาดขาวเนียนราวกับส่องแสงได้ แต่.. อะไรว่ะ !!! หล่อนอยู่ในชุดขาวตัวเปียกปอน ความเปียกมันกระชับทำให้เห็นเรือนร่างที่อวบอัดตูมตามต้องใจชาย หรือว่านี่จะเป็นนางเอกหนังเอวีญี่ปุ่นกันนะ… หุ่นถึงดึงดูดเพศชายปานนี้ ถึงรูปร่างไม่ได้ดูสูงมากนัก แต่ทั้งสะโพกที่กลมใหญ่ เอวที่คอดเล็กลงมา.. มันรับกันดูงามไปหมด หน้าอกก็ใหญ่โตโอ้แม่เจ้า… ถึงหล่อนจะเอามือมาปิดส่วนยอดหัวไว้ แต่มันก็ใหญ่บวมล้นออกมาอักโขอยู่ 

ยังไม่ทันจะพูดอะไรได้ สาวจ้าวก็ผลักมันเข้ามาในบ้าน 

“นี่คุณมาทำอะไรนี่ แล้วทำไมไม่ใส่เสื้อใน กางเกงก็ไม่ใส่ ไปโดนอะไรมา!”  

“กูก็ไม่รู้ กูโดนดักยิง รถกูคว่ำ ตกลงไปในน้ำ ตื่นมากูก็เป็นแบบนี้” 

“... หะ!! นี่เรารู้จักกันหรอ ผิดคนรึป่าว” 

“โถ่เอ้ย!! กูเอง วินัยไง” เสียงหวานเล็กบอกมา 

ไม่มีทางเชื่อแน่ ไอ้ล่ำคิด มันต้องมีคนมาแกล้ง แต่ใครมันจะมาแกล้งอะไรแบบนี้ว่ะ… เอาผู้หญิงที่ไหนสวยเหมือนนางแบบญี่ปุ่นมาอยุ่ในชุดแบบนี้ 

“เดี๋ยวๆ คุณเป็นแฟนไอ้วินัยหรอ คือ.. แล้วมันเกิดอะไรขึ้น งง ไปหมดแล้วเนี้ย” 

“กูนี่แระวินัย ไอ้ห่า! แต่กูไม่รู้จริงๆ ว่าทำไมกูถึงมาอยู่สถาพนี้” 

“เมื่อคืนกูโดนดักยิง.. ตอนกูขับรถมาหามึงนี่แระ ” 

“ที่นี่กูหักหลบรถลงไปในเหว คือ.. กูจำได้ว่ารถกูลงน้ำ ” 

“พอตื่นมากูลอยไปอยู่ริมตลิ่ง แล้วก็ …ก็เป็นแบบนี้  ” 

“เนี้ยก็เดินหลบคนไปมา ก็เห็นมึงพอดีเนี้ย ตอนที่เปิดประตูเปิดบ้านมาส่ง.. น่าจะเป็นแฟนมึงละมั้ง  ” สาวเจ้าละล่ำละลัก 

ระหว่างเล่าไอ้ล้ำเหลือบไปมองหน้าอกบักแตงโมที่ปกปิดด้วยเสื้อเปียกน้ำของเจ้าหล่อน รวมกับผิวขาว เนื้อตัวที่อวบอัด ไอ้ล้ำน้อยมันตั้งโด่ทะลุกางเกงมาซะแล้ว 

“เดี๋ยวๆ จะมาอำอะไรกัน คือมันเป็นไปไม่ได้” เมื่อรู้สึกตัวว่าไอ้ล้ำน้อยมันเริ่มลุก ก็รีบตะโกนกลบเกลื่อน… ใจหายวาบไป 

ทันใดนั้นเอง สาวปริศนาก็ถีบเข้าหน้าชายหนุ่มจนล้มฟาดกลับเข้าไปในตัวบ้าน ทักษักมวยไอ้ล่ำมันก็พอมีอยู่หรอก แต่หล่อนเล่นถีบทั้งที่ไม่ใส่ท่อนล้างนี่สิ ขนดำยหย่อมเล็ก ๆ มันสะกดให้มันหลบไม่พ้นโดนถีบหงายอยู่ตรงนั้น 

“บ๊ะ! อีนี่…” มันลุกอย่างรวดเร็วด้วยความโมโห กะเข้าไปสัดซักป๊าบ  

สาวเจ้าเย็บขวาตรงขวาตรงเข้ามาทันที มันรวดเร็ว ราวกับสายฟ้า แม้แต่นักมวยยังไม่รู้จะหลบได้ไหม 

ผั๊ววว !!! ไอ้ล่ำหน้าหัน ถ้าเป็นแรงผู้ชายมันคงคว่ำไปแล้ว  

เสียววินั้นมันรีบหันไปกอดหล่อนไว้ 

“แรงแค่นี้ล้มพี่ไม่ได้หรอกหนู แค่ชาเท่านั้นละว่ะ!! ดูสิจะมาไม้ไหน” ไม่กอดป่าว มันรัดหล่อนด้วยกล้ามแขนอันแข็งแรง มือทั้งสองนั้นก็ขย้ำไปที่ตูดหล่อน จับดันเข้าไปชิดกับตัวมัน 

“ตูดใหญ่เหลือเกินว่ะ อีนี่ กลมดีชิบหาย” เนื้อมือมันสัมผัสถึงความเนียนนุ่มนิ่มโค้งเว้า ทำให้ชายหนุ่มอารมณ์พุ่งพล่านทันที 

“เห้ยย!! มึงทำอะไรเนี้ย นี่จู๋มึงแข็งหรอ” เนื้อตัวชิดกันแบบนี้ หล่อนย่อมรู้สึกได้ รีบร้องมา 

ไอ้ล่ำรีบจับหล่อนหันหลังด้วยร่างกายอันกำยำมหาศาล แล้วกอดรัดไม่ปล่อย 

“ที่นี้จะบอกได้รึยัง มาแกล้งพี่หรือยังไง” 

ด้วยสองแขนกำยำกอดรัดนั้น ทำให้เสื้อขาวเปียกน้ำของหล่อนเลิกขั้นมา เผยให็เห็นขนหอยพุ่มเล็ก 

,,,, หล่อนยิ่งดิ้นแรงขึ้น,,,,, 

พอยิ่งดิ้นแรงไอ้ล่ำอีกเลือดขึ้นหน้า ใช้พลังอันมหาศาลของมันฉีดกระดุมจนขาด  

ทันใดมันเอื้อมมือไปบีบหัวนม เค้นครึงอยู่ตรงนั้นรวมกับโดนมนต์สะกด 

“ห่าเอ่ยย ใหญ่กว่าแฟนกูอีก” พลันที่ได้บีบเค้นหัวนมนั้นมันเหมือนสายฟ้าผ่ามากลางร่าง ชาไปทั้งตัว เสียววูปไปหมด มีแต่ไอ้ล่ำน้อยของมันเท่านั้นที่พยายามจะพุ่งออกมา 

เพียงไม่ถึงวินาทีเดียว หล่อนดิ้นสุดกำลังจนออกมาจากอ้อมกอดมันได้ หันขวับมาจระเข้ฟาดหางเข้าหน้ามันอย่างจัง 

“อีห่าเอ้ยย !!” มันเริ่มโมโห 

ทันใดนั้นมันพุ่งเข้าไปกะต่อยสักสอง สามหมัด ผู้หญิงก็ผู้หญิงว่ะ 

รวมกับผีพลายหล่อน หรือไม่ก็จิงโจ้ หล่อนโยกตัวหลบซ้ายขายอย่างรวดเร็ว… 

“ยังช้าเหมือนเดิมนะมึงงงงง” หล่อนตะโกนขณะหลบหมัดสุดท้ายที่รัวมาของไอ้ล่ำ  

………………………. 

ไม่ทันที่ไอ้ล่ำจะรู้ตัวว่าโดนหลบหมัดได้ หมัดสวนของสาวน้อยก็พุ่งเข้าหน้ามันทันที 

“ยังช้าเหมือนเดิมนะมึงงงงง” ไอ้ล่ำมันเหมือนติดอยู่ในพวังงง ไอ้ยินแต่เสียงนี้ดังก้องในหัว 

ใช่แล้ว.. ไอ้วินัยยย เพื่อนเก่า มันนึกไปถึงสมัยเด็กๆ ที่ทั้งสองเริ่มหัดมวย แต่ตัวมันนั้นไม่มีพรสวรรค์ สู้กับวินัยทีไรก็ต่อยไม่โดน แล้วมักจะโดนหมัดสวนพร้อมคำพูดแบบนี้แหละ 

“ช้าเหมือนเดิมนะมึงงงงง” 

“ใช่แล้ววว” “ไอ้วินัย” “พรสวรรค์ในการชกที่หาได้ยากนี้.. วิธีการต่อยที่เป็นคู่มือกันมาแต่เด็ก มึงจริง ๆ” 

วูปกลับคืนสติ มองไปรอบๆ มันล้มกองกับพื้นอยู่ตรงนั้นเอง 

“ไอ้วินัย !!” มันเรียกระล่ำระลัก ตาก็มองดูหล่อนที่เสื้อฉีกขาด ใบหน้าที่อูมสวยไม่เหมือนคนไทยทั่วไป ยังมองยิ่งเหมือนเหมือนดาวร่านระดับค้างฟ้า ผิวก็ขาวราวกับว่ากินแสงไฟเข้าไป ร่างกายที่ยั่วยวนอารมณ์ชายทั้งส่วนโค้งเว้าองค์เอว สะโพกผายใหญ่ หน้าอกกลมตูมคล้อยลงมาบ้างตามแรงโน้มถ่วง !!!!!!  

ถึงจะแบบนั้น หล่อนกำลังตั้งการ์ด ตามแบบมวยไทย,,,,,,