“อุ๊ย… ท่านคะ…”
อัญญาตกใจ…
ทั้งที่เตรียมใจเอาไว้แล้วว่าหล่อนคงหลีกเลี่ยงเหตุการณ์เช่นนี้ไม่ได้ แม่พอถึงเวลาที่มันเกิดขึ้นจริงก็อดกลัวไม่ได้
“รู้หรือเปล่าว่าตอนคุณเข้ามาใกล้ผม… จมูกผมได้กลิ่นของคุณ…”
ร่างน้อยๆ ของอัญญาถูกอุ้มขึ้นมานอนตัวสั่นอยู่ในอ้อมแขนของท่านประธาน
ธันวากอดหล่อนแน่นจนเต้านมคัพเอฟอวบใหญ่เบียดคลึงอยู่กับอกกว้างของเขา สะโพกกลมกลึงเบียดอยู่กับตักของธันวา แนบชิดกันจนรู้สึกได้ว่าความเป็นชายแข็งแกร่งกำลังตั้งลำดุนดันเข้าใส่ง่ามก้นของหล่อนด้วยความต้องการ แม้ว่าจะมีเสื้อผ้าขวางกั้นเอาไว้ แต่ก็ทำให้อัญญาหายใจติดๆ ขัดๆ กับท่าทางกระหายจัดของธันวา
“กลิ่นของคุณทำให้ผมอดใจไม่ไหว…”
เขาซุกหน้าลงมาที่ง่ามขา