เรื่องนี้เขียนจบนานแล้วค่ะ อัพทุกวันจนจบ วันไหนลืมคอมเมนท์ทวงได้เลยค่ะ
ไรท์เคยอัพลงในแอพสีเขียวมิ้นจนจบแล้วนะคะ สามารถตามอ่านที่นั่นได้เลยค่ะ แต่ตอนพิเศษ2ตอน เฉพาะใน E-book น้าา
...ฉันตกหลุมรักรอยยิ้มของเธอในแรกเห็น พอได้รู้จักเธอช่างเป็นคนที่ทำให้จิตใจสงบโดยที่ไม่ต้องทำอะไรเลย...
-เรน ช่างภาพและนักเขียนนิยาวาย-
...เขาเป็นคนที่อ่อนโยนและมีความเป็นผู้ใหญ่เอามากๆ มันอบอุ่นทุกครั้งที่เราได้คุยกัน...
-เฟิน เจ้าของร้านน้ำชา-
เรื่องราวความรักที่แสนละมุนของคนสองคนที่บังเอิญมาพบกันที่ร้านน้ำชา Tea in memories ณ ภูลมโล จ.เลย
ความรักมันเรียบง่ายเมื่อพวกเขาทั้งสองมีหลายสิ่งที่คล้ายกัน โดยเฉพาะนิสัยใจเย็นและความอ่อนโยน
ผมจะเปิดใจตัวเองได้รึเปล่านะ??
อดีตในรักแรกมันตอกย้ำให้เจ็บขนาดนั้น แล้วผมจะมั่นใจได้ยังไงว่ารักครั้งใหม่นี้จะไม่ทำให้ผมผิดหวัง
แต่เขาก็เป็คนที่คุยด้วยแล้วผมสบายใจที่สุด อยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆ แบบนี้มันก็ดีแล้วนะ
-เฟิน-
.................................................................................................................
แต่จะรักได้หรอ??
รอยยิ้มและท่วงท่าของการชงชามันช่างงดงาม ด้วยอายุที่ห่างถึง 12 ปีแบบนี้ ผมจะสามารถเปิดใจเฟินได้ไหม
แค่อยู่ด้วยกันแล้วให้ความรู้สึกสงบมันก็พอแล้วนี่ อยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆ แบบนี้มันก็ดีแล้วนะ
-เรน-
ดื่มด่ำไปกับกลิ่นชาและความเรียบง่ายของความรักของเขาทั้งสอง แม้อาจจะไม่พร้อมหรือยังลังเล
แต่ถ้าความรู้สึกมันตรงกัน ไม่ว่าอุปสรรคไหน มันก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะฝ่าฟัน
แค่อยู่ด้วยกันแล้วสบายใจ ความรักของเราสองมันก็ผลิบานได้เรื่อยๆ
**คำเตือน**
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายสำหรับสายละมุน รักใสๆ อบอุ่นหัวใจ ไม่เน้นฉากเรทค่ะ
เนื้อหาในเรื่องเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ดังนั้นอาจจะมีบางส่วนที่ไม่ได้สมจริงนะคะ
เรื่องราวทั้งหมด เป็นสิ่งที่นักเขียนจินตนาการขึ้นเพียงผู้เดียว แม้อาจจะมีสถานที่ที่มีอยู่จริงบางแห่ง แต่มิได้มีส่วนได้ส่วนเสียในนิยายเรื่องนี้แต่อย่างใด โปรดอ่านเพื่อความบังเทิงเท่านั้นค่ะ
คำอธิบายต่างๆ เกี่ยวกับน้ำชาและกาแฟเป็นสิ่งที่นักเขียนได้ศึกษาข้อมูลมาจากหลายแหล่งแล้ว เช่น เว็บไซต์ต่างๆ เฟซบุ๊กหรือยูทูป และที่สำคัญคือหนังสือของ "TEA TIME เสน่ห์แห่งชา" ของคุณ ขนิษฐา แดนศิลป์ ซึ่งเป็นแหล่งอ้างอิงข้อมูลหลักของนักเขียน ขอบคุณมากค่ะ
-ต่อไปนี้เป็นสปอยล์เล็กๆ น้อยๆ จากตอนที่นักเขียนชอบมากที่สุดค่ะ-
“เธอสวยมากเมื่ออยู่ในภาพถ่าย”
“พี่เรนครับ ผมเป็นผู้ชายไม่น่าใช้คำชมว่าสวยนะ”
“คำชมมันไม่ได้หมายถึงว่าเธอเป็นผู้หญิงซะหน่อย ก็เหมือนกับที่เธอชงชาได้งดงามนั่นแหละ นิยามคำว่าสวยไม่ได้เอาไว้ชมผู้หญิงอย่างเดียวนะ”
“แล้วมันไว้ชมอะไรบ้างล่ะครับ”
“ฉันตอบในฐานะช่างภาพแล้วกัน ความสวยสำหรับฉันแปลได้หลายความหมาย เช่นฉันชมทิวทัศน์ว่ามันสวย ฉันชมสิ่งของว่ามันสวย หรือแม้แต่ชมปกนิยายของตัวเองและชมเธอว่าเธอสวยในภาพถ่ายไม่ได้หมายความเธอจะเป็นหญิง แต่ทุกคำชมว่าสวยที่ออกมาจากปากฉันนั้น ฉันพูดจริงเสมอ องค์ประกอบทุกอย่างในภาพมันทำให้เธอโดดเด่นมาก”
ผมใจเต้นกับมัน ใจเต้นกับคำพูดของพี่เรน...