พงไพรไม่ไกลรัก

"แกร็ก!!"   ทั้งที่พยายามระวังแล้วแท้ๆ  เหมือนฟ้าคิดในใจ 

"ใคร!"  เสียงใหญ่ร้องถาม  เหมือนฟ้าแทบอยากจะแปลงร่างเป็นอากาศ เธอนิ่งเงียบแต่เสียงหัวใจที่มันหยุดเคลื่อนไหวไม่ได้ดัง ตุบ! ตับ! อยู่อย่างนั้น 

"ไม่มีอะไรหรอก!...นายรีบไปซะ...เอาตามที่เราคุยกันไว้แล้วกัน...แล้วฉันจะคอยส่งข่าว"

"ครับ" 

ทัตเทพไ่ล่ลูกน้องให้จากไป  เขาสังเกตจากเสียงเหยียบกิ่งไม้ที่ได้ยิน ดูแล้วเหมือนจะเป็นผู้หญิง และเธอก็ยังไม่ไปไหน เขาจึงไม่รีบที่จะจัดการเธอ! 

เหมือนฟ้าชะเง้อหน้ามองจากต้นไม้ที่เธอหลบซ่อนอยู่ ไม่มีคนอยู่แล้ว เขาไปแล้ว  เธอรู้สึกขอบคุณเจ้าป่าเจ้าเขาทีาช่วยชีวิตเธอไว้ เพราะหากเธอโดนพวกมันได้จับตัวได้ เธอไม่อยากจะคิดถึงเลย ครั้งนี้เธอเข็ตบดแล้วจริงๆ เธอสัญญากับตัวเองว่าจะไปกลับบ้านดึกเด็ดขาด!!

"เฮ้อ!...รีบกลับบ้านดีกว่าเรา...อุ๊ย!...ฮือ!" เหมือนฟ้าแทบไม่ทันตั้งตัว ทันทีที่เธอหันตัวจะเดินหนัจากที่ซ่อนเธอก็โดนชายร่างใหญ่ผลักเข้าไปที่เดิม เขาปิดปากเธอไว้แน่น แถมยังจับเธอไปแทบทุกส่วน!  เหมือนฟ้าขัดขืนแต่ไม่เป็นผล เขาล้วงเข้าไปในทุกที่ที่ล้วงได้  ทัตเทพกำลังค้นหาอาวุธหรือพวกเครื่องดัดฟัง กล้องบันทึกภาพที่หญิงสาวอาจซ่อนมันไว้ เขามีภาระหน้าที่ที่เขาต้องทำและต้องรับผิดชอบ เขาจะไม่พลาดไม่ได้!!

"เธอซ่อนอะไรไว้หรือเปล่า!...ฉันไม่อยากทำร้ายเธอ...บอกมา" เขากระซิบเธอที่ข้างหู แต่เธอส่ายหน้าปฏิเสธเพราะว่าเธอไม่ได้มีอะไรมาด้วยจริงๆ 

"เรามาคุยกันดีๆ...อย่าส่งเสียงดัง...ถ้าเธอยังไม่อยากตาย!"    คำพูดของเขาทำให้เธอสะดุ้ง เขาจะฆ่าเธอเลยหรอ 

"อื้อ!" เธอตกลง    ทัตเทพยอมปล่อยตัวเธอ เขาพยายามจ้องเธอเพื่อหาพิรุจและจับโกหกแต่ดูเหมือนหญิงสาวจะมีเพียงความใสซื่อและความกลัวที่เขาเห็นได้!

 "เธอได้ยินอะไรบ้าง!"

"ไม่ได้ยินอะไร..."

"แน่ใจ!"

"แน่ใจ...ฉันจะไม่บอกใครว่าเจอคุณ...มันไม่พูดอะไรเด็ดขาด...หลังจากที่คุณปล่อยฉันไป...ฉันไม่เคยเจอคุณมาก่อน...ฉันจะลืมไปให้หมด!" เธอยกมือขึ้นสาบาน

"แล้วผมจะเชื่อได้ยังไง"

"ฉันเป็นเพียงชาวบ้านธรรมดา...คุณไม่ต้องกังวล...ฆ่าฉันก็ไม่ต่างจากการฆ่ามดฆ่ายุงหรอก"

"ได้!!...แล้วผมจะคอยดูว่าผมจะได้ฆ่ามดตัวนี้หรือเปล่า!"

"อือ!" 

"ไปได้แล้ว!"

เหมือนฟ้าค่อยๆเดินหลบเขาไปหลังจากนั้นเธอก็สาวเท้าวิ่งกลับบ้านเธอทิ้งข้าวของที่เธอถือมา ใช่สิเพราะเธอต้องเอาชีวิตตัวเองมาก่อน!!

"คงจะเป็นแม่ค้าธรรมดาจริงๆ...ถือว่าเป็นโชคดีของเธอ!"  ทัตเทพรื้อถุงผ้าที่เธอทิ้งไว้ พบเศษเหรียญและธนบัตรไม่กี่ใบ และยังมีกระกร้าไม้ที่มีเศษผักหลงเหลืออยู่ แค่นี้ก็บอกไว้ว่าเธอไม่ได้ตั้งใจ แต่เธอแค่โชคร้ายมาเจอ!!