“เธอมาทำอะไรที่นี่!” ภูษิตาถามขึ้นทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ
“คือ….หนู…..หนูน่าจะถามคุณมากกว่านะคะ?” หญิงสาวที่ดูรุกรี้รุกรนเล็กน้อยโยนคำถามกลับไปอย่างแนบเนียน
“ฉันไม่คิดเลยนะ ว่าจะเจอเธอแถวนี้จริง ๆ อย่างที่ต้นบอกไว้”
“ต้น? ต้นไหนคะ?” บัวถามด้วยน้ำเสียงสงสัยก่อนจะนึกขึ้นได้ในทันที “หรือว่า! ผู้ชายคนนั้น!”
“ใช่! แถวนี้อันตรายมากนะ เธอไม่รู้รึไง!”
“รู้สิคะ แต่..หนูต้องทำ…”
“ทำอะไร?” ภูษิตาถามด้วยใบหน้าฉงนพลางเอียงสายตาไปมองกระเป๋าใบหนึ่งที่บัวสะพายข้างอยู่ซึ่งดูแปลกตานัก “แล้วนั่นกระเป๋าอะไรน่ะ?”
“คะ?” คนโดนถามเอี้ยวสายตาลงมองกระเป๋าที่ตัวเองสะพายอยู่พลางกำสายเอาไว้แน่นด้วยความกดดัน “กระเป๋าใส่เอกสารน่ะค่ะ หนูเพิ่งซื้อมา..”
“เอ๊ะ! เธอมีกระเป๋าแบบนี้ด้วยเหรอ!” แน่ล่ะว่าภูษิตาต้องไม่เชื่อในเมื่อกระเป๋าใบนั้นดูไม่เหมือนกระเป๋าที่ใส่แค่เอกสารเลยแม้แต่น้อย
“ก็หนูบอกเพิ่งซื้อมาไงคะ!” บัวเริ่มใส่อารมณ์เมื่อเห็น
อีกคนมีท่าทางสงสัยไม่เลิก
Guest
