ทวงรัก พี่ชายแสนดี

หลังจากกลับมาจำได้อีกครั้ง เธอคิดว่าทุกอย่างจะดีขึ้น แต่ไม่เลย ทุกอย่างค่อย ๆ เลวร้ายลงกว่าเดิม พี่ชายที่เคยใจดีกับเธอไม่มีอีกแล้ว มีแต่คนใจร้ายที่คอยทำรายจิตใจเธอให้เจ็บช้ำ และในที่สุดวันที่แสนเลวร้ายมาก ๆ ก็มาถึง เธอท้อง ท้องที่ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อของเด็ก จะบอกเรื่องนี้กับเขา... เขาก็กลับไทยไปเสียแล้ว กลับไปโดยไม่บอกไม่กล่าว ทิ้งให้เธอเผชิญหน้ากับปัญหาคนเดียวอย่างใจร้าย แต่พอเธอเลือกที่จะเดินออกมาเขากลับมาทวงสิทธิ์ความเป็นพ่อจากเธอ มันไม่ง่ายเกินไปหน่อยหรอ

กว่าจะลืมความเจ็บที่เคยได้รับจากน้องน้อยในอดีตและคิดได้ มันก็สายไปเสียแล้ว เธอจากเขาไปแล้ว...

วีร์ ขรินทร์

เย็นชา หลายคนอาจจะบอกว่าเขาไร้หัวใจ รักใครไม่เป็น แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่ หัวใจของเขาถูกเธอทำร้ายอย่างสาหัส

เขาคือคนในอดีตที่เธอลืม ทั้งที่เธอเป็นคนบอกกับเขาเองว่าห้ามลืม ห้ามขาดการติดต่อ แต่เป็นเธอเองที่ลืมเขา ที่ขาดการติดต่อกับเขาก่อน เพราะงั้นเธอจะหาว่าเขาใจร้ายไม่ได้

แสนดี ภัครมน

สวย แซ่บ สดร่างเริง พูดเก่ง นี่คือเธอ

อยู่ ๆ ก็มีคนย้ายมาอยู่บ้าน ๆ ข้าง ๆ เขาทำตัวแปลก ๆ อัธยาศัยแย่สุด ๆ แถมเขายังพรากบางอย่างไปจากเธออย่างเลือดเย็น เขามันสารเลว!

"คนเลว! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ"

"หึ ปล่อยงั้นหรอ ฝันไปเถอะ"

"กรี๊ดอย่านะ!!!! ฉันบอกให้ปล่อยไง!"

"ไหน ๆ ของมันก็เคย ๆ อยู่แล้วจะกลัวทำไม"

แควก!!

_____

“คุณแม่ขา คุณแม่ว่าตัวนี้สวยไหมคะ” มือน้อย ๆ หยิบชุดกระโปรงสีฟ้ามาทาบตัว ก่อนจะเอ่ยถามผู้เป็นแม่ วันนี้เป็นวันหยุดแม่จะพาเธอไปเที่ยวสวนสัตว์ เธอจะต้องสวย ต้องเริ่ด ต้องปังที่สุด

“สวยค่ะ” ภัครมนหันไปตอบลูกสาย ก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาแต่งตัวต่อ ถึงจะมีลูกแล้วเธอก็ไม่เคยปล่อยให้ตัวเองตกเทรน เธออยู่ในกระแสแฟชั่นตลอด เหมือนกับตอนที่อยู่อมเริกา ต่างกันที่เมืองไทยเป็นเหมือนร้อน การใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้น จึงไม่เป็นอุปสรรคเท่าไหร่นัก เพียงแต่กันแดดต้องถึง

“งั้นจันทร์เจ้าขอไปเปลี่ยนชุด แล้วให้พี่ปรางค์ถักเปียให้นะคะ”

“ค่ะ เสร็จแล้วอย่าลืมกลับไปเก็บชุดที่หนูรื้อไว้นะคะ”

“รับทราบค่า” มือน้อย ๆ ยกขึ้นวันทยาหัตถ์ ก่อนจะเดินลิ่ว ๆ ไปห้องตัวเอง

"ครับ"

อีกคนพูดน้อยจนนับคำได้ อีกคนก็ช่างพูดช่างเจรจา...

*นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของนักเขียน หากมีข้อผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ