ลิขิตรัก ต้าเจีย(ด้ายแดงที่มองไม่เห็น)

ฉัน ไป๋ซิงเยียน แม้จะเป็นเด็กกำพร้าไร้พ่อขาดแม่ แม้แต่ญาติสักคนก็ไม่มี แต่ฉันก็เป็นคนหัวดี แถมยังทำอาหารอร่อยสุด ๆ จนได้รับทุนให้เรียนต่อในมหาลัยอาหารชื่อดังของประเทศ 

แต่ว่าคนเราจะมีแต่ขึ้นได้ยังไง มันก็ต้องมีลงบ้าง และช่วงนี้ชีวิตฉันก็อยู่ในช่วงขาลงสุด ๆ แม้จะมีทุนการศึกษาที่จ่ายทั้งค่าเทอม ค่าอุปกรณ์ และค่ากินในหนึ่งเดือนอยู่เล็กน้อย แต่มันก็เท่านั้น ค่าใช้จ่ายที่ฉันต้องรับผิดชอบยังมีอีกมากนัก ทั้งค่าที่อยู่อาศัย ค่ากินเพิ่มเติม ค่าเดินทางไปโน่นนี่นั่นในแต่ละเดือน ไหนจะค่าที่ต้องส่งไปให้น้อง ๆ ในศูนย์เด็กกำพร้าอีก นี่ขนาดฉันทำงานพิเศษสองงานบวกกับรับจ้างสอนหนังสือเด็กนักเรียนอีกเดือนละห้าครั้ง ยังไม่พอใช้จ่ายในแต่ละเดือนเลย 

ฉันเลยตอบตกลงรับงานทดลองลับของรัฐบาลเพื่อแลกกับเงินหนึ่งล้านดอลลาร์สหรัฐกับบ้านอีกหนึ่งหลัง โอ้แม่เจ้า หนึ่งล้านดอลลาร์สหรัฐก็เท่ากับเงินหกล้านสามแสนกว่าหยวนจีนเชียวนะ ถ้าได้เงินก้อนนี้ฉันจะสามารถหายใจได้คล่องและก็จะมีบ้านเป็นของตัวเอง ไม่ต้องเสียค่าเช่าบ้านอีก แค่คิดจิตใจฉันก็ลอยไปอยู่ที่ศูนย์ทดลองแล้ว 

งานนี้ก็เป็นงานง่าย ๆ แค่เข้าไปทดลองเครื่องจินอะไรสักอย่างของรัฐบาล ปล่อยจิตปล่อยใจแกล้งรับบทเป็นนางเอกในนิยาย นอนอยู่อย่างนั้นสักสองสามวันหรืออาจจะแค่สองสามชั่วโมง ฉันก็ได้เงินและบ้านมาแบบฟรีๆ 

แต่อนิจจา ของฟรีไม่มีในโลกฉันใด ของมีค่าย่อมไม่ได้มาง่าย ๆ ฉันนั้น เพราะฉันดันติดอยู่ในโลกนิยาย แถมยังไม่ได้รับบทเป็นนางเอกผู้มีชีวิตที่แสนจะสุขสบาย แต่กลับได้เป็นสาวใช้! ทำงานเหนื่อยทุกวัน พอทำอะไรผิดก็โดนทุบตี เจ็บปวดปานจะขาดใจตาย แต่ก็ต้องทนเพราะเรามันเป็นแค่คนใช้ และที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะ เจียงจื่อลู่ พระเอกของนิยายเรื่องนี้เพียงคนเดียว เขาเหมือนดั่งกล้องวงจรปิดที่ติดอยู่ทั่วจวน ไม่ว่าฉันจะทำผิดเล็กน้อยหรือผิดมากมาย ก็ล้วนต้องถูกลงโทษอย่างหนักทุกครั้งไป เขาจงเกลียดจงชังฉันเพราะ...... 

ถึงตรงนี้ฉันอยากจะบอกกับเจียงจื่อลู่ว่า "ไปตายซะ ถ้าฉันหลุดออกไปจากโลกนี้ได้เมื่อไหร่ แม่จะเอานิยายเรื่องนี้ไปเผาทิ้งซะ!!!" 

แวะอ่านสักนิด/เรื่องสำคัญอย่างมาก 

สวัสดีค่ะนักอ่าน จะขอแจ้งในเรื่องของการเปลี่ยนแปลงเนื้อหาในนิยาย เนื่องจากก่อนหน้านี้ได้มีการลงนิยายเรื่องนี้ไปหลายตอน และได้หยุดเขียนไป ซึ่งตอนนี้นักเขียนมีเวลากลับมาเขียนต่อแล้วค่ะ (นักเขียนได้เขียนนิยายเรื่องนี้ดองเอาไว้เกือบ 300 หน้า และเขียนร่างไว้อีกกว่าสองร้อยหน้าจนเกือบจบเรื่อง สบายใจได้ค่ะ ได้อ่านเรื่องนี้แบบยาวๆ เลย><) 

นักเขียนจะขอเปลี่ยนแปลงเนื้อหาในนิยายตอนที่เคยลงไปก่อนหน้านี้สักเล็กน้อย เป็นการเปลี่ยนแปลงในเรื่องของเวลาต่างๆ ที่ปรากฎอยู่ในเรื่อง(เปลี่ยนแปลงเพื่อให้เวลาต่างๆ มันชัดเจนและต่อเนื่องกันมากขึ้น) และได้เปลี่ยนบทสนทนาบางบทให้มีความสมเหตุสมผลมากขึ้นกว่าเดิม

ทั้งนี้นักอ่านที่เคยอ่านเรื่องนี้มาก่อน ไม่ต้องกังวลนะคะ เนื้อหาที่นักเขียนทำการเปลี่ยนนั้นไม่ได้แตกต่างไปจากเดิมมากค่ะ เพียงแค่เพิ่มบางสิ่งบางอย่างเข้าไปเพื่อให้เนื้อเรื่องน่าติดตามและน่าอ่านขึ้น

ขอขอบคุณค่ะ 

เครดิสภาพจากเว็บไซต์ Pinterest