อรรคพันธ์ หนุ่มหล่อรูปงามเจ้าของไร่ชาและประธานโรงแรมหรูในจังหวัดเชียงใหม่ เขาคือนักเรียนนอกที่กลับมาพร้อมภาระใหญ่หลวงคืออุปการะเด็กสาวต่อจากบิดามารดาที่เสียชีวิตไป สำหรับเขาแล้วเธอคือยายลูกเป็ดที่ชอบก่อกวนความสงบและความสุขในชีวิตของเขาจนเขาต้องหาวิธีกำจัดเธอออกไปโดยเร็ว แต่ใครจะคิดว่าวันหนึ่งโชคชะตาจะเล่นตลกทำให้เขาหลงรักเธอจนหมดทั้งหัวใจ กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ถอนตัวไม่ขึ้นเสียแล้ว.
อัญชัน สาวน้อยหน้าหวานผู้มีนิสัยแตกต่างจากหน้าตาอย่างสิ้นเชิง สิ่งเดียวที่เธอต้องการคือความรักความเอ็นดูจากผู้อุปการะหนุ่มหล่อ เพราะเขาเป็นครอบครัวเพียงคนเดียวที่เธอหลงเหลืออยู่ แต่เมื่อการเรียกร้องความรักกลายเป็นสิ่งที่น่ารำคาญสำหรับเขา เธอเลยต้องหาวิธีตีตัวห่างออกจากเขา ทว่าสุดท้ายแล้วคนที่ไม่ยอมให้เธอห่างกายกลับเป็นเขาเสียเอง แล้วแบบนี้เธอจะหนีออกจากชีวิตจอมบัญชานี้ได้อย่างไร.
………………………………………
“แต่งตัวแบบนี้ จะออกไปไหนอัญชัน”
“อ้าวพ่อเลี้ยง ยังไม่ออกไปอีกเหรอคะ นึกว่าไปตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว”
“ฉันถามเธอ ไม่ได้ให้เธอมาย้อนถามฉัน”
“ไม่ไปกับพ่อเลี้ยงก็แล้วกันน่า”
“ไม่ไปกับฉัน แต่แต่งตัวเหมือนคนไม่มีเงินจะซื้อเสื้อผ้าแบบนี้เนี่ยนะ! ที่ผ่านมาฉันมั่นใจว่าส่งเสียเลี้ยงดูเธอมาเป็นอย่างดี หรือว่าเงินที่ฉันโอนเข้าบัญชีเธอทุกเดือนไม่พอใช้ถึงได้ซื้อเสื้อผ้าประหยัดเงินแบบนี้”
“พ่อเลี้ยงก็พูดเกินไป เสื้อผ้าที่หนูใส่มันเป็นเทรนของวัยรุ่นสมัยนี้ค่ะ และหนูก็เชื่อว่ามันไม่ได้น่าเกลียดเท่าผู้หญิงที่พ่อเลี้ยงกำลังจะไปหาคืนนี้อย่างแน่นอน”
“นี่เธอย้อนฉันเหรออัญชัน”
“ไม่ได้ย้อนแต่พูดความจริง”
“กลับไปเปลี่ยนชุด ถ้าไม่เปลี่ยนก็ไม่ต้องออกไปข้างนอก”
“พ่อเลี้ยงมีสิทธิ์อะไรมาออกคำสั่งกับหนู!”
“ก็สิทธิ์ในการเป็นผู้ปกครองของเธอไง อันที่จริงแล้วฉันก็มีสิทธิ์ทุกอย่างในตัวเธอทั้งนั้นแหละ ไม่ว่าจะเป็นสิทธิ์ให้เธอสวมใส่เสื้อผ้า หรือแม้แต่สิทธิ์ให้เธอถอดมันออกทุกชิ้น!”
“บ้า! พ่อเลี้ยงบ้าอำนาจที่สุด”
“เลือกเอาว่าเธอจะไปเปลี่ยนเองดีๆ หรือจะให้ฉันเป็นคนเปลี่ยนให้”
..............................................................
เจอกัน ปี 2565 นะคะ
ลงให้อ่านฟรีจนกว่าจะจบตามสไตล์ความอินดี้ของไรท์ แล้วค่อยติดหรียญ
ฝากนักอ่านที่น่ารักทุกคนติดตามผลงานเรื่องนี้ของไรท์ด้วยนะคะ
Guest
