ลมรัก…เจ้าเอย

ไม่เจอกันนานนับยี่สิบปีแล้วแต่เจ้าเอยยังคงน่ารัก สดใสไม่เปลี่ยนเลย แต่ดูเหมือนเธอจะมีระยะห่างกับเขามากขึ้น อาจเพราะตอนนั้นเธอยังเป็นเด็กวัยห้าขวบที่ตามติดเขาแจ อ้อนเขาได้ตลอดเวลาพี่พายคะ พี่พายขา น้องเอยอยากได้อันนั้น น้องเอยชอบอันนี้ เขาแสดงออกชัดเจนว่าชอบเธอแล้วครอบครัวก็พร้อมสนับสนุนเต็มที่ แต่เจ้าเอยทำเฉยไม่มีปฏิกิริยาใดๆ กับเขาเลยสักนิด 

ถึงเวลาที่อรอุมาจะย้ายกลับมาอยู่บ้านเกิดโดยการสร้างบ้านอีกหลังหนึ่งติดกับบ้านของพี่สาวซึ่งก็คือแม่ของเจ้าเอย ดังนั้นเด็กข้างบ้านที่สนิทกับบ้านของอรอุมามากๆ เลยมีโอกาสแวะเวียนมาที่บ้านเจ้าเอยบ่อยครั้ง เจ้าเอยไม่ได้รำคาญเขาแค่ไม่อยากอยู่ใกล้เขามากเกินไป ใครว่าเจ้าเอยเย็นชากัน เธอหวั่นไหวกับเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันเมื่อหลายเดือนก่อนแล้ว เขาคือพี่ชายใจดีในวัยเด็ก เขาทำให้เธอไม่อยากคบหากับผู้ชายคนอื่นๆ เพราะทุกคนที่เข้ามาจีบเธอไม่เหมือนเขา แต่ว่าเธอไม่อยากคบกับเขาแบบแฟน อยากให้เขาเป็นพี่ชายใจดีแบบนี้ตลอดไป

ดูเหมือนว่าเจ้าเอยสร้างกำแพงไว้สูงมากให้เขาเป็นได้แค่พี่ชายเท่านั้น ส่วนพระพายนั้นไม่ได้อยากเป็นพี่ชายสักนิดเขาอยากได้เธอมาเป็นลูกสะใภ้ของพ่อกับแม่เขาต่างหาก เขาไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หรอก เรียนหมอตั้งกี่ปีกว่าจะจบ ท่องจำก็ยาก เรียนก็ยาก ทั้งผ่าทั้งตัด แค่จีบเจ้าเอยมาเป็นแฟนไม่ยากเกินไปสำหรับเขาหรอก คอยดูภายในหนึ่งปีนี้เขาจะทำให้เจ้าเอยต้องตกลงเป็นแฟนกับเขาให้ได้