ฝากนิยายสั้นๆ อ่านเพลินของบานบุรีสีชมพูอีกสักเรื่องนะคะ เรื่องราวน่ารักของนักเทคนิคการแพทย์สาวจบใหม่ ที่ชีวิตวันๆ อยู่แต่ในห้องปฏิบัติการ ไม่มีอะไรหวือหวา แต่พอได้เจอหนุ่มหล่อเพื่อนรุ่นน้องของพ่อเข้าไปแค่นั้นแหละ ความอายไม่รู้จัก ต้องรุกสถานเดียวเท่านั้น ...
พาโชคดึงอรุณวารีมานั่งลงบนโซฟา แล้วรัดร่างเธอไว้ในอ้อมกอด ดันตัวเธอลงไปนอนหงายส่วนตัวเขาก็เอนทับตามไปด้วย จากนั้นเขาก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง เริ่มจากปฏิบัติการจูบปากน่ารักสีชมพูจิ้มลิ้ม อ้อมแขนที่รัดแน่นอยู่แล้วก็กระชับเข้าไปอีก จนอกตึงชิดกับอกแน่น หน้าขาชนกัน เพื่อให้เธอรู้ไปเลยว่าตัวเขาตอนนี้นั้นมันแข็งและต้องการเธอขนาดไหน เขาแหย่ลิ้นเข้าไปรัดลิ้นเล็กด้านในโพรงปาก ชนิดที่หากสูบวิญญาณของอรุณวารีออกมาได้คงทำไปแล้ว
ตะขอบราถูกปลดออกจากกัน โดยที่พาโชคไม่สนใจถามความยินยอมเลยสักคำ มือหนาล้วงเข้าไปในเสื้อเนื้อบางลายผ้ามัดย้อม จากนั้นก็กอบกุมเต้าอวบสวยไว้ทั้งสองมือ มันนุ่มเนียนน่าสัมผัสที่สุดในโลก
“ยัยคนซ่อนรูป เห็นตัวบางๆ ไม่คิดว่าจะบึ้มขนาดนี้”
“อาโชคบ้า จับของคนอื่นยังจะมีหน้ามาวิจารณ์”
“แบบนี้เขาเรียกว่าชมจ้ะที่รัก”
......................................................................
ขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตามผลงานค่ะ
Guest
