ชายหนุ่มรั้งร่างบางเข้ามาหา แม้ตอนแรกอีกฝ่ายจะขืนตัวเอาไว้แต่สุดท้ายก็ต้องยอมทำตามเขาอย่างว่าง่าย หากข้อมือทั้งสองข้างยังคงถูกเชือกเส้นหนาพันธนาการเอาไว้เช่นเดิม
“อย่าพยายามขัดขืน แล้วก็อย่าดื้อกับผม”
“งั้นก็พูดมาสิ ผมรอฟังอยู่”
“มันยังไม่ใช่ตอนนี้ซะหน่อย”
“อะ…อะไรนะ!”
“เด็กดื้อยังมีความผิดติดตัวอยู่อีกหนึ่งข้อหา แต่ในเมื่อยอมรับสารภาพมาแล้วก็จะลดโทษให้ ถือเสียว่ายังไงคุณก็ยังหวังดีไม่ได้มุ่งร้ายกับนายกร แล้วอีกอย่าง วันนี้คุณก็เข้ามาในที่ของผมโดยไม่ได้รับอนุญาต”
“.....”
“พร้อมจะรับการลงโทษจากผมหรือยัง” ชายหนุ่มถามเสียงพร่า ริมฝีปากร้อนป้วนเปี้ยนอยู่ตรงพวงแก้มอิ่มไปมา
“ผมอยากรู้เรื่องพี่กรมากกว่านะคุณพ่อเลี้ยง” ร่างบางเบี่ยงหน้าหนีเล็กน้อย
“ก็บอกแล้วไงว่าจะบอก แต่ต้องหลังจากผ่านบทลงโทษของคืนนี้ไปก่อน”
“อื้อ…คุณพ่อเลี้ยง”
“เด็กดื้อต้องโดนอะไร…หืม”
Guest
