อาณาจักร :ต้าฉวน
เมืองที่พระเอกนางเอกอยู่: ฝูเจี้ยน
พระเอก : เจียงเหวินไถ---องค์ชายเจียงลำดับที่หก
นางเอก :เพ่ยฉิงเซียง
ท่านน้าสามี :เหลิ่งเหม่ยจู
เขา ซูเหวินไถเพราะดีเด่นเกินหน้าเกินบุตรของภรรยาเอกเขาจึงโชคร้ายถูกวางยาพิษจนดวงตามืดมน ไม่พอ สตรีซึ่งเขาหมั้นหมายก็ยังทอดทิ้ง สุดท้ายบิดาผู้ยิ่งใหญ่นั้นจึงยกที่ดินที่บ้านนอกรกร้างให้หนึ่งผืนพร้อมภรรยาเด็กซื่อบื้ออีกหนึ่งคน จากรองแม่ทัพอนาคตสดใสต้องกลายมาเป็นเพียงชาวนาที่เพราะปลูกข้าวเลี้ยงสัตว์ หาเลี้ยงชีพ ก็ว่าสวรรค์ชิงชังช่างรังแกเขาไม่น้อยแล้ว พอได้พบกับภรรยาซื่อบื้อเช่นเพ่ยฉิงเซียง เขาก็รู้สึกว่าชีวิตนั้นแสนจะอยู่ยากเย็นขึ้นอีกแสนเท่า!
นาง เพ่ยฉิงเซียง บุตรสาวที่เป็นเพียงคนไร้ค่าในจวนสกุลเพ่ยมาสิบห้าหนาวมิคาดพอวันหนึ่งนางจะมีค่าขึ้นมาก็ต้องมีค่าเป็นเจ้าสาวขององค์ชายเจียงลำดับที่หกผู้ถูกพิษจนดวงตามืดมน สวรรค์หากจะรังแกนางถึงเพียงนี้เห็นทีว่าเราคงมิใช่สหายกันอีกต่อไป!
หนึ่งองค์ชายตกยากกับหนึ่งสตรีข้ามภพพวกเขาจะร่วมกันฟันฝ่าอุปสวรรคและความยากลำบากไปได้เช่นไรต้องคงมีเพียงสวรรค์กับพวกเขาทั้งสองเท่านั้นที่รู้แจ้ง!!!
@คำเตือน!!! นวนิยายเรื่องนี้ผู้เขียนเมากาวมึนใบกระท่อมกรุณาอย่าคาดหวังสาระ
สวัสดีค่ะ
ห่างหายจากหน้าเว็บไปร่วมสามเดือน ด้วยปัญหาสุขภาพตามประสาคนมีร่างกายอ่อนแอ วันนี้กลับมาแล้ว นะคะ ไรต์พลอยกลับมาวันนี้พบกับนิยายคล้ายเครียด 'เพาะปลูก' ชื่อเรื่องอาจง่ายๆ แต่เนื้อในนั้นยิ่งง่ายกว่า อิอิ^^
ก็ตามสะไตลของพลอยนั่นแหละ หื่นบ้าง ฮาบ้าง มีดรามาเป็นกษัยพอให้นิยายไม่จืดชืดจนเกินไป แต่ไม่ได้หนักหนาเน้นสาระอะไร เนื่องจากไรต์เพิ่งผ่านช่วงเวลาที่หนักหนาพอสมควร แต่พอผ่านมาได้ก็พร้อมจะกลับมาแจกจ่ายรอยยิ้มและเสียงหัวเราะเช่นเคย ต้องกระซิบก่อนเลยว่า ช่วงนี้ไรต์กำลังเร่งปิดเล่มจบ'ข้านี่แหละคุณนายสาม' อาจจะไม่ได้อัปเดตดุเดือนวันละสามเวลาเช่นเดิมนะคะ
แต่รับรองว่ามาทุกวัน ส่วนเรื่องอื่นๆ เนื่องจากไรต์ยังอยู่ในช่วงปรับอารมณ์เข้าสู่โมดแต่งนิยายเต็มสตรีมจึงแต่งพร้อมกันวันละสามถึงสี่เรื่องไม่ได้ขออนุญาตแต่งได้แต่1เรื่องหลักเล่มจบคุณนายสาม และ2เรื่องรอง ก็คือเรื่องนี้แหละค่ะ ส่วนที่เปิดแนวหนักๆ เอาไว้ พลอยต้องขอกราบรอบห้องนะคะที่ต้องบอกว่าขอ'ดอง'ไปก่อน จนกว่าอาการแพนิคกับซึมเศร้าที่กำเริบจะกลับมาโอเคอีกครั้ง
หากรีดเดอร์จะโกรธจะเคืองพลอยขอน้อมรับแต่ได้โปรดอย่าเทกันเลยน๊า ช่วยอยู่ด้วยกันต่อไปอีกหน่อยพรีสสสส ถึงอาจไม่ใช่นักเขียนที่ดีที่สุดแต่พลอยก็รักงานเขียนที่สุดค่ะ
...รักคนอ่านเสมอ...
พลอยพันแสง/เสี่ยวเซียจื่อ กวีน้อยเมืองปากน้ำโพ/แมงป่องจันทรา