"จำที่เราเคยเล่นกันได้ไหมร็อค"
"ครับ อึก!"
"พ่อนับหนึ่ง ถึงสามให้ร็อควิ่งไปให้ไกลที่สุดอย่าหันกลับมามองจนกว่าพ่อจะวิ่งไปหา เข้าใจเกมนี้ใช่ไหม"
เด็กตัวมอมเเมมพยักหน้ารัวๆก่อนจะหันหลังให้คนเป็นพ่อเพื่อเตรียมตัววิ่งตามเกม เขาเองก็งงว่าทำไมอยู่ดีๆพ่อของตัวเองถึงมาเล่นเกมตอนนี้
"หนึ่ง"
"สอง"
"วิ่ง! วิ่งไปให้ไกลที่สุด"
ปั้ง ปั้ง ปั้ง!!
"เเม่กับพ่อจะอยู่กับลูกตลอดไปนะครับ"
"ทุกความเจ็บปวด ความผืิดหวังจะทำให้ลูกเข้มเเข็งขึ้น"
"รู้ไหมอะไรบนโลกนี้เข้มเเข็งที่สุด"
"เหล็กเหรอครับ"
"อยากรู้ไหม..หัวใจของร็อคไงครับ"
"วิ่งไป!! อย่าหยุด!!"
.............................................................................
เรมี่ เรมิดา รินซ์
"ร็อคไปที่นู่นจะลืมเรมี่ไหม"
"เรมี่โตเเล้ว! ร็อคอย่าทำเหมือนเรมี่เป็นเด็กๆได้ไหม!!"
ร็อค ร็อคโค เซย์น
"มานี่จะติดกิ๊บให้"
"ถ้าคิดงั้นก็ไปให้รอด..อย่าให้เห็นว่าเสียน้ำตาให้มันอีก"
นิยายทุกเรื่องของพิชชาเเต่งขึ้นจากจินตนาการ ไม่ได้พาดพิงถึงบุคคลใดๆ อยากให้ใช้จักรยานในการอ่านกันด้วยนะก๊าบ ถ้าชอบฝากกดไลค์กับคอมเมนท์เป็นกำลังใจให้หัวใจดวงเล็กๆของเค้าหน่อยน๊าเวลาอ่านเมนต์ของรี๊ดๆเเล้วใจเค้าฟูมากๆเลยค่ะ ขอบคุณน๊าา
ถ้าก๊อปต้องจ่ายเงินให้ร็อคกับเรมี่ห้าหมื่น!!!!
Guest
