อารัมภบท
“นี่คุณ” วินทรพหันมามองคนหน้าบึ้งตึงด้วยสายตาเรียบเฉย เหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเลยสักนิด
“ว่า” เขาถือจานข้าวสองจานไปวางไว้บนโต๊ะพร้อมเตรียมตัวเหมือนหิวมากมาย ต้องรับประทานอะไรสักอย่างให้ได้ในตอนนี้
“ฉันจะอยู่ที่นี่ไม่นานหรอก เดี๋ยวฉันหาที่พักใหม่ได้ฉันจะย้ายออก”
“เพราะ” เขาสวนขึ้นแบบไม่มองหน้า ก้มหน้ารับประทานอาหารเหมือนไม่มีอะไรสักอย่างได้เกิดขึ้นก่อนหน้า นั่นก็เท่ากับจุดประกายไฟแค้นในกายอินทิราได้ตื่นขึ้น
“เพราะฉันคิดว่าฉันไม่ปลอดภัยไง!” เธอกระชากเก้าอี้ทรุดกายลงนั่งตรงกันข้ามกับเขา พร้อมคว้าช้อนขึ้นมาตักอาหารใส่จาน เตรียมรับประทานเต็มที่เช่นกัน
“จาก” ดูเขาสิ...ดูเขาลอยหน้าลอยตาถามเธอสิ!
“ทำกับฉันขนาดนี้ยังจะมาถามอีกนะว่าจากอะไร!”
“แค่จับนมเนี่ยนะ ผมดูดนมคุณก็ว่าไปอย่าง”
“โอ้วมายก็อด ฉันไม่คิดเลยนะว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้น่ะ!”
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไรท์แต่งจบแล้ว เปิดขายในรูปแบบ Ebook แล้ว
ฉะนั้นจะมีการติดเหรียญตั้งแต่ตอนที่ 7 เป็นต้นไป
โดยติดแค่ตอนละ 300 เหรียญเป็นเวลา 3 วัน หลังจากนั้นจะปรับเป็นอ่านฟรี 3 วัน และปรับสู่ราคาปกติค่ะ
ใครที่รอไม่ไหว ไปตำ Ebook กันก่อนได้จ้าาาา
https://bit.ly/3lkPnbX
ขอบคุณที่สนับสนุนเสมอมา รัก <3