หม่อมหลวงดุจนภา ได้เช่าเรือนไทยประยุกต์ซึ่งเป็นเรือนเช่าติดวังเพื่อความสะดวกในการเดินทางไปทำงาน หากแต่การเข้ามาอาศัยอยู่ในเรือนเช่าทำให้เจ้าหล่อนได้พบกับ บุษบา คนดูแลวังไตรทิพย์ที่ไร้ซึ่งเจ้านายประทับแห่งนี้
ที่นี่ หม่อมหลวงดุจนภาได้รับรู้เรื่องราวที่ไม่เคยทราบมาก่อนอย่างเรื่องราวของ หม่อมเจ้านภาทิพย์ หม่อมเจ้าหญิงที่สิ้นชีพิตักษัยในวัยเพียงยี่สิบสามชันษา
ท่านหญิงที่ข้าหลวงเล่าลือกันว่าทรงเล่นเพื่อนกับนางข้าหลวงในวังเสด็จพ่อขององค์เอง
ได้ยินเสียงซอที่นางข้าหลวงคนใดเป็นคนบรรเลงก็ไพเราะสู้บุษบาไม่ได้เลยสักคน..
"หม่อมฉันไม่ควรจะใฝ่สูง..ขึ้นไปแข่งแสงกับพระจันทร์แต่แรกอยู่แล้ว สิ่งใดเล่ายิ่งใหญ่จะควรคู่นภา..เห็นจะมีแต่แสงดวงจันทร์ มิใช่แสงแมลงต่ำต้อย"
สวัสดีค่า นัทติกาญจน์เองค่า นี่คือนิยายพีเรียดเรื่องแรกของไรท์เลย พล็อตเรื่องแฟนตาซีเกี่ยวกับภพชาติ
ปล. ในภพแรกตัวเอกเป็นหม่อมเจ้าจึงมีการใช้ราชาศัพท์ แต่จะใช้คำสามัญบ้างตามบริบท หากไรท์ใช้ผิดก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ