ในดินแดนเวทย์มนต์อันไกลโพ้น มีสงครามสู้รบแย่งชิงผืนดินที่อยู่ตรงกลาง ระหว่างพ่อมดแม่มดที่แบ่งแยกกันออกเป็นสองฝ่าย คือฝ่ายที่ฝักใฝ่ในความดีงาม หรือที่เรียกตนเองว่า ฝ่ายธรรมะ ซึ่งใช้สีดำเป็นสัญลักษณ์
ขณะที่อีกฝ่ายอยู่ฝั่งตรงข้ามกับพวกพ่อมดแม่มดดำทุกอย่าง มีชื่อเรียกขานว่าฝ่ายอธรรม ซึ่งแน่นอนสีที่เป็นสัญลักษณ์ของพ่อมด แม่มดฝ่ายนี้ก็ต้องเป็นสีขาว สมฉายาที่ใครๆ ต่างขนานนามและร่ำลือ ในความเก่งกาจแห่งศาสตร์เวทย์ ที่ดังกระฉ่อนไปทั่วหล้า ว่าพ่อมดแม่มดขาวนั้น มีอิทธิฤทธิ์เวทย์มนต์เก่งกาจมากมายเพียงใด และยากที่จะหาผู้ใดมาต่อกรด้วยได้
เว้นก็แต่พวกไม่เจียมตน อย่างพ่อมดแม่มดดำ ที่กล้าอวดอหังการ คิดแข็งข้อ ไม่ยอมยกดินแดนโดมอนเทีย ซึ่งอยู่กึ่งกลางระหว่างดินแดนปกครอง ของฝ่ายดำ และฝ่ายขาว ให้แต่โดยดี ทั้งนี้ก็เพราะทั้งสองฝ่ายต่างรู้กันดีว่า ลึกลงไปใต้ผืนแผ่นดินที่ขาวโพลน ไปด้วยหิมะปกคลุม ของแค้วนโดมอนเทียนั้น มีผลึกแก้วอัญมณีวิเศษนามว่า ดราก้อนเทีย หรือน้ำตามังกร ซุกซ่อนอยู่
ว่ากันว่าหากพ่อมดแม่มดตนใด ได้ครอบครองดราก้อนเทียนี้ จะยิ่งเพิ่มพลังเวทย์มนต์วิเศษให้แกร่งกล้า มีอิทธิฤทธิ์ทรงพลังมหาศาล จนสามารถขึ้นครองเป็นประมุขแห่งดินแดนเวทย์มนต์นี้ได้