อุบายร้อนซ่อนรัก (NC 20+)
3
ตอน
978
เข้าชม
3
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
17
เพิ่มลงคลัง
เพราะอยากใกล้ชิด... จึงต้องยกเรื่องงานมาเป็นข้ออ้าง

อุบายร้อนซ่อนรัก 

 

วางจำหน่ายในรูปแบบ E-Books เท่านั้น 

 

ตัวอย่างในเล่ม 

 

 

“นุชผิดเอง ที่เป็นฝ่ายเข้าหาพี่ก่อน” 

           เขาเตือนความจำเธอ ทำชัญญานุชได้สติ คนที่กำลังคิดว่าทุกอย่างมันช่างผิดแผนไปหมดเริ่มรู้สึกถึงรังสีอันน่าหวั่นเกรง ก่อนที่วริษฐ์จะทำให้เธอกลืนน้ำลายไม่ลงคอไปกับการที่เห็นชายหนุ่มใช้สายตาโลมเลียมาบนเนื้อตัวเธออย่างเปิดเผย 

           “จำได้ไหมที่พี่เคยบอก...” สายตาคมวาวดุจราชสีห์ตวัดกลับมาจ้องใบหน้างามสะพรั่ง “คราวหน้าเจอกัน พี่จะดื่มมันจากตัวนุช” 

           กลางอกของคนฟังไหวสั่น ตรงส่วนที่ไวต่อความรู้สึกก็พลันเกิดปฏิกิริยากับคำพูดของเขา 

           “คุณอย่าคิดทำอะไรบ้าๆ นะ...อื้อมม!?!” 

           ริมฝีปากร้ายกาจฉกวูบลงมาปิดสนิทในครั้งเดียว คนถูกมัดได้แต่ครางประท้วงเพราะถูกยึดครองพื้นที่ไปจนหมดสิ้น หล่อนทัดทานจนชายเสื้อถลกขึ้นเห็นผิวขาวนวล เผลอสะดุ้งตอนที่ถูกมือแกร่งสอดเข้าไปปลดตะขอบราด้านหลัง วริษฐ์สัมผัสกับโนมเนื้อเปลือยเปล่ากลมกลึงด้วยมือที่กางออกกว้าง 

           “อื้ออ...” 

           เขาจัดการเธอได้อย่างรวดเร็วจนน่าใจหาย 

           คนถูกมัดช่วงบนดีดดิ้นสุดฤทธิ์ สองขายังเป็นอิสระ ยังผลให้ถีบอีกฝ่ายไม่ยั้ง แต่ก็ไม่ไวเท่ากับเขา วริษฐ์กดแนบต้นขาเธอไว้แล้วขยับแทรกลำตัวเข้ามากลางปลีน่อง ระหว่างเราจึงยิ่งอันตรายและชวนหวาดเสียว 

           “คุณ...อ๊ะ...!” 

           สติที่ยึดเหนี่ยวไว้สุดกำลังดิ่งลงเหวเมื่อวริษฐ์ถอนจูบกดไซ้ที่เนินอวบหยัด ชายหนุ่มวาดฝ่ามือลงปลดกระดุมรูดซิปกางเกงขายาวของเธอ 

           “อย่า...” 

           ใบหน้าหล่อเหลาเคลื่อนต่ำลงไป หน้าท้องแบนราบของชัญญานุชก็หดเกร็งโดยอัตโนมัติ 

           “คุณวริษฐ์…ฉัน…” 

           เสียงที่เปล่งผ่านลำคอมันช่างไม่ต่างกับแผ่นดนตรีคลาสสิคที่ตกร่อง มือแกร่งผลักแยกเรียวขาดุจลำเทียนออกจากกันทันทีที่ถอดกางเกงหลุดจากสะโพกไปกองข้อเท้าพร้อมแพนตี้ตัวเท่ากระแบะมือ วริษฐ์ฝังริมฝีปากครอบครองเนื้อนุ่มวาวใส 

           “อื้อออ!” 

           นิ้วร้อนแหวกแยกกลีบผกาเพื่อให้รับต่อการสอดใส่ของปลายลิ้นเจนจัด ชายหนุ่มปัดป่ายร่องเนื้อ ทำเอาคนใต้ร่างถึงกับดิ้นเร่า 

           “ปล่อยมัน…อย่าฝืน...” 

           “อึก...ไม่...” 

           ใบหน้าหล่อเหลาเหยียดยิ้มยามเห็นความดื้อรั้นในแววตาคู่สวย เสี้ยววินาทีต่อมาก็ประหัตประหารเธอโดยการตวัดชิวหาดูดเลียทุกซอกหลืบเร้น จ้องมองคนที่พยายามกักเก็บเสียงครางไว้สุดชีวิต ลิ้นชื้นรัวกระทบกับติ่งเนื้อบวมแดง กัดเซาะความรู้สึกของชัญญานุชให้ยอมรับกับความเป็นจริง 

“คุณมัน...อ๊ะ...อ๊า” 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว