คำโปรย
"ไปให้พ้นไอ้ตัวน่ารังเกียจ ทางเดินของแกก็คือประตูท้ายจวนโน่น อย่าได้คิดสะเออะมาใช้ประตูร่วมกับพวกข้า พวกข้าไม่อยากจะถูกสาปเช่นเจ้าหรอกนะ"
"ท่านพี่ข้าแค่อยากออกไปดูขบวนทัพหลวงแค่นั้นเองนะขอรับ" ซุนหวางเอ่ยกับพี่ชายคนโต แม้จะมีบิดาและมารดาคนเดียวกัน พวกเขาก็ไม่ได้สนิทและรักใคร่ดั่งเช่นพี่น้องที่คลานตามกันมาเลยแม้แต่น้อย
"ฮ่าๆๆๆ ขบวนทัพหลวง เจ้าอยากจะไปเป็นทหาร หรืออยากจะเป็นเมียทหารกันแน่ล่ะหื้ม ไอ้ตัวประหลาด..คงจะเป็นอย่างหลังสินะ เพราะอย่างแกไม่มีทางแต่งกับสตรีที่ไหนได้หรอก แล้วไม่ต้องมาเรียกข้าว่าพี่ ต่อไปเจ้าต้องเรียกข้าว่าคุณชายเหว่ยจำไว้"
เหตุการณ์เหล่านี้ ซุนหวางต้องประสบพบเจออยู่ทุกวี่ทุกวัน ก่อนที่ตัวชุนหวางจะครบสิบเอ็ดหนาว ชีวิตก็ดูจะปกติดี แต่พอผ่านสิบเอ็ดหนาวมา ตัวเขากลับมีรอบเดือนดั่งเช่นสตรี เป็นแบบนี้ทุกๆ เดือนเรื่อยมา จนตอนนี้ซุนหวางครบสิบสี่หนาวแล้ว บุรุษเช่นซุนหวางนั้นกลับมีอยู่ในบันทึกของบุรุษต้องสาป ความเป็นมาของสมุดบันทึกนั้นมีที่มาที่ไปไม่แน่นอน ในบันทึกนั้นมีเขียนไว้ไม่มากนัก บางหน้ากระดาษยังถูกฉีกขาดออกไป เนื้อหาก็ไม่ครบถ้วน มีเขียนไว้แค่ว่า..บุรุษต้องสาปคือบุรุษที่สตรีรังเกียจ ไม่เว้นแม้แต่บุรุษด้วยกัน ทำไมถึงเป็นเช่นนั้นล่ะ แล้วเนื้อหาในบันทึกที่ขาดหายไปมันคือสิ่งใดกัน....
"คุณชายเรากลับเรือนกันเถิดขอรับ" เสี่ยวฟงแม้จะเป็นแค่บ่าวรับใช้แต่ก็รักและสงสารคุณชายของเขายิ่งนัก ที่ต้องโดนคนในครอบครัวคอยรังแกอยู่ร่ำไป ก่อนที่คุณชายของเขาจะอายุครบสิบเอ็ดหนาว คุณชายหวาง ต่างก็เป็นที่รักของคนในครอบครัวทั้งนั้น จนกระทั่งวันที่คุณชายมีรอบเดือน ทุกๆคนจึงเริ่มถอยห่างและแสดงท่าทีรังเกียจออกมา
...เป็นคำเล่าขานว่าบุรุษต้องสาป ร้อยปีถึงพันปีจะมีแค่หนึ่งคน...
ซุนหวาง เป็นนิยาย y เรื่องแรก ของไรท์ ที่แต่งไปตามจินตนาการ และความชอบเป็นทุนเดิม และเรื่องนี้เป็นนิยายรักแน่นอนค่ะ ไม่ใช่สาย y ก็อ่านได้...โปรดให้กำลังใจไรท์ด้วยนะคะ😊
Guest
