เพล้ง!
"นะ นั่นนายเหรอธันวา" เธอมองผู้ชายที่เคยอบอุ่นแต่ตอนนี้เค้ากลับดูเหมือนชายโฉดโรคจิตที่ชอบทรมานเหยื่อ
สาวน้อยกอดร่างที่มีรอยมีดบาดอย่างข่มความเจ็บปวด ดวงตาวาววับด้วยน้ำตา พยายามกัดฟันอย่างข่มอารมณ์หวาดกลัว
ไม่ ธันวาไม่เคยทำร้ายเธอ แต่ตอนนี้เขา
หมับ!
"แอ่ก ปะ ปล่อย-" มือหนาบีบลำคอบางแทบแหลกละเอียด ดวงตาของหญิงสาวเริ่มพร่ามัว พยายามร้องวอนคนตรงหน้าด้วยความกลัวและไม่เข้าใจ
"หึ"
เพราะอะไร ธันวา ทำไม..
"มึงหนีไม่รอดมือกูหรอก ลิน"
ทำไมตอนนี้นายเหมือนฆาตรกรโรคจิต!
เปิดเรื่องใหม่ไว้ก่อน อัพลงแค่50เปอร์เซ็น