“หนูเล็กเราเลิกกันเถอะนะพี่ว่าเราคงไปกันไม่รอด”พี่เฟิร์สผู้ชายที่ผมรักมากที่สุดอยู่ๆเขาก็มาขอเลิกกับผม
“ทำไมล่ะครับหนูเล็กไม่ดีตรงไหน”
“หนูเล็กดีทุกอย่างอาจจะดีมากเกินกว่าที่พี่จะคบได้”ห๊ะ! ที่เลิกกันเพราะผมดีเกินไปมีเหตุผลที่มันดีกว่านี้ไหม
“ตลอดเวลาที่เราคบกันมาพี่ไม่ได้รักหนูเล็กเลยหรอครับ”ผมถามพี่เขาไปตามตรงอะไรกันอยู่ๆก็มาบอกเลิก
“พี่รัก พี่รักหนูเล็กมากนะเเต่ตลอดเวลาที่เราคบกันมา2ปีเราไม่เคยมีอะไรกันเลยพี่ก็เลย...”
“อย่าบอกนะว่า”
“อืม พี่มีคนอื่น”
เพียะ))
“หนูเล็กพี่ขอโทษ”ผมเดินถอยหลังหนีพี่เฟิร์ส พี่มันก็เดินตามผมมาเรื่อยๆจนผมชนเข้ากับกำเเพงพี่มันตามมาทาบทับกักตัวผมไว้
“มันคงจะหลายรอบเเล้วสินะที่พี่ทำเเบบนี้”
“หนูเล็ก”น้ำเสียงที่เเผ่วเบาเอ่ยเรียกชื่อผม
“โอเค เอาเป็นว่าพี่จะเลิกกับผมใช่ไหม ได้ รออยู่ตรงนี้อย่าไปไหน”
“หนูเล็ก”
“ไม่ต้องมาเรียก ยืนอยู่ตรงนั้นเเหละ”ผมเดินเข้าไปเก็บเสื้อผ้าข้าวของทุกสิ่งอย่างของพี่มันเข้ากระเป๋า
พรึ่บ
“เอาไปเเล้วไม่ต้องกลับมาให้ผมเห็นหน้าอีก”
“หนูเล็กพี่-”
“ออกไป!!”ในเมื่อผมเป็นคนน่ารักใสๆไม่ชอบผมจะเป็นคนเเรงๆเเซ่บๆให้ดูเอาให้ผู้ชายมาตามตั้งเเต่หน้าซอยยันท้ายซอยเลย!!
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายชายรักชาย
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น สถานที่และตัวละครต่างๆในเรื่องไม่มีอยู่จริงโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ไม่เหมาะสมแก่เด็กและเยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ป.ล. ห้ามลอกเลียนเเบบนะคะ
เข้ามาพูดคุยกันได้ที่
twitter @GunKaii_
Guest
