พนักงานฝึกหัดคนนี้ “ผมจอง”

อ๊าก!!!

นี่มันอะไรว่ะเนี่ยยยย ฉันตกงาน เด็กปริญญาโทอย่างฉันต้องตกงาน!!

การเริ่มต้องหางานใหม่ต้องเกิดขึ้น!!

แต่…มันหาง่ายที่ไหนในสมัยอะไรๆเป็นแบบนี้ ไม่มีอะไรได้ดั่งใจสักอย่างเว้ยยย

มิวสิค…

ผมผู้ชายที่น่าตาเหมือนผู้หญิง ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน ก็มีแต่ผู้ชายมาจีบ แต่ผมสนใจที่ไหนละ ให้ตายเถอะ รักแรกอันแสนหวานยังไม่มีเลย!! จะคบใครต้องดูให้ดีก่อนดิว่ะ

ชีวิตผมเหมือนไม่มีอะไรตายตัว!! เหมือนมีอะไรวิ่งวุ่นตลอด ไม่ใช่เพราะงาน

แต่เพราะมีเรื่องเข้ามาตลอด ทั้งเรื่องงานเรื่องธุรกิจ ทั้งขาวและดำ

ชีวิตผมไปไหนก็ต้องพกมือขวา(ภูภูมิ)กับซ้าย(ภูภา)ไปตลอด สองคนนี้เป็นแฝดเขาอยู่กับผมมาตั้งแต่เด็ก สร้างทุกอย่างมาพร้อมกับผม จนมีทุกอย่างทุกวันนี้ มีคนจ้องทำร้ายผมทุกทาง มีสองคนนี้ที่ผมไว้ใจให้ทำงานแทนผมได้

ผมรักเหมือนน้องชายผม

ธุรกิจมีเรื่องต้องให้ตามแก้ตลอดเพราะธุรกิจด้านมืดของผมคู่แข่งของผมมันเยอะ ทางไหนก็อยากทำลายผม งานของผมมันดันไปได้ดีกว่า งานของหลายๆคน

ดนัย…

ใช่!!… ผมชื่อดนัย ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆไม่มีอะไรมาก ไม่คิดอะไรมาก เรื่องความรักอย่าพูดถึงเลย แค่งานของผมก็ปวดหัวจะตายละ หรืออาจจะมีบ้างที่เพื่อนหาคู่นอนมาให้ ผมแค่สนองเขาก็รับเงินไป จบแยกทาง!!

ผมไม่สเปคตายตัวหรอก ไม่มี ไม่สนใจมากกว่า!!