ปาหลงลุง อ่านฟรีจบติดเหรียญ

พัลชิโนะทอล์ค 

นิยายเรื่องนี้เขียนในนามปากกา พัลชิโนะ นะคะ 

ซึ่งเป็นนิยายเกี่ยวกับชาย รักชาย ใครไม่ชอบ เลื่อนผ่าน กดออกได้เลยค่ะ. 

ชื่อ ตัวละคร เหตุการณ์ สถานที่ ในเรื่องเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาทำให้ใครเสียหาย 

อิมเพจที่นำประกอบ เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกัน และไม่มีเจตนาทำให้เสื่อมเสีย 

ภาพประกอบและข้อมูลด้านการเกษตรในเรื่องนี้ นรีได้มาจากรุ่นพี่สายเกษตรท่านหนึ่ง ส่วนมากจะเป็นภาพถ่ายส่วนตัว มีภาพของนรีที่ถ่ายเองบ้างแต่น้อยมาก55 

“ใครไม่ชอบแนวนี้ เลื่อนผ่านเน้อ อย่าบั่นทอนกำลังใจในงานเขียนเค้าเลย จิตใจเค้าอ่อนไหวง่าย” 

                  ขอบคุณสำหรับนักอ่านที่เข้าใจ และเปิดใจอ่านค่ะ 

รักเหมือนเดิม     พัลชิโนะ 

คุยกันได้ที่ เฟส พัลชิโนะ/สามนรี 

  โปรยปราย 

ปาณัทหนุ่มเมืองกรุง อดีตสจ๊วตสายการบินดัง ผู้ผันตัวมาเปิดร้านกาแฟริมทุ่งกับเป้าหมายการเป็นบล็อคเกอร์ผู้โด่งดังสร้างเงินล้าน กับเขมินทร์เจ้าของแปลงเกษตรอินทรีย์หน้าเข้มเปื้อนกลิ่นโคลน น้ำมันพรายใครจะเด็ดกว่ากัน ระหว่างผู้นำทุกเทรนด์กับลุงสายออแกนิกส์จอมซึน รักนี้มีแต่สงสัยและแอบเชียร์มั้ง 

ปาณัท 

หนุ่มหล่อ หน้าหวาน อายุ 23 ปี ส่วนสูง 170 ซม. 

  เขมินทร์ 

หนุ่มเข้ม ขรึมๆ สายอบอุ่น อายุ 28 ปี ส่วนสูง 181 ซม. 

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวความรักของปาณัท อดีตสจ๊วตหน้าหวาน ที่ตกงานจากสถานการณ์โควิด-19 และรักพัง เพราะรุ่นพี่กัปตันสายการบินเดียวกันไปปิ๊งรักเนตไอดอลขนมหวานชื่อดัง ผู้ตั้งปณิธานว่าจะต้องเปิดร้านกาแฟที่ชิคและโด่งดั่งขึ้นเทรนด์ทุกสายโซเชียลเพื่อเอาคืนแฟนเก่าให้ได้ กับ เขมินทร์ หนุ่มหล่อคมเข้ม เจ้าของแปลงผักออแกนิกส์ และไร่นาสวนผสมที่เลอะเทอะเปรอะเปื้อน มีแต่คราบโคลน กลิ่นเหงื่อทั้งวัน แต่ทำไมยิ่งมองยิ่งเท่ เหงื่อที่ติดหน้าผากยิ่งดูยิ่งเซ็กซี่ เหงื่อหรือน้ำมันพรายเนี่ย ทำไมมันชวนหลงใหลเช่นนี้