สำหรับเขา นิดน้อยคือยัยปีศาจที่เขารู้สึกอยากบีบให้ตายคามือ
ปีศาจเจ้าเล่ห์ที่หื่นจัดในเวลาเดียวกัน
....ท่านรองปราบ วชิรวิชญ์ อภิเดชดำรงค์....
สำหรับเธอพี่ปราบคือผู้ชายที่ทำอาหารเก่งที่สุดในโลก
...ครูนิดน้อย นรินทร์รักษ์ อภิเดชดำรงค์...
ผู้เขียน : มิลินท์
...ใดๆ ล้วนเกิดจากการมโน ....
“พี่ปราบขา...” เสียงเรียกที่เย้ายวนทำผมสะดุ้ง แค่เดินออกจากห้องน้ำลำคอผมก็แห้งเผือดจนต้องรีบกลืนน้ำลาย คนบอกว่าจะบริการแซบใส่ชุดนอน(ที่คาดว่าไม่ได้นอน)จนผมเริ่มคุมสติไม่อยู่
กางเกงนอนขาสั้นเผยบั้นท้ายงอน สายเดี่ยวแหวกลึกตรงร่องอก ทั้งยังครอปจนเห็นกล้ามหน้าท้องเป็นร่องสิบเอ็ด บ่งบอกว่านิดน้อยเป็นคนที่ชอบออกกำลังกายทีเดียว และเธอก็ทำให้ผมเห็นด้วยวินัยที่รักษาได้ดี
“วันนี้ยังไม่มีอารมณ์ ขอบายอีกวัน” ผมปัดมือ การปฏิเสธอย่างไร้ซึ่งเยื่อใยไม่ได้ทำให้นิดน้อยหยุดแต่อย่างใด เธอก้าวลงจากเตียงเดินมาหาผมช้าๆ จนต้องถอยหลัง กระทั่งแผ่นหลังผมติดผนังห้อง
“ไมอะ พี่กลัวหนูเหรอ” ปลายมือยัยปีศาจลูบบริเวณต้นขาอ่อน นั่นคือการปลุกอารมณ์ดิบเถื่อนของผมอย่างดี แม่ง! ยัยนี่รู้ทริกเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ได้ไงวะ
“ใครกลัว แค่ยังรู้สึกว่ามันยังไม่...”
ผมโดนปิดปากด้วยริมฝีปากร้อน ลำแขนโอบรอบคอผมไว้เป็นที่ยึด ละคร ซีรีย์ ภาพยนตร์ หรือแม้แต่นิยาย เกินร้อยละเก้าสิบเถอะที่มันควรจะเป็นการบุกโดยพระเอก ผมลืมไปสิน่าว่ายัยนี่ไม่ได้เป็นนางเอกอย่างที่คิด
ดวงร้ายชะตารัก
เปลี่ยนชื่อนะคะ
....นิดน้อยน้องพี่ป้อง เมียพี่ปราบ...
เหมือนเดิมจ้า