เมื่อนางร้ายมีสมอง นางเอกก็เป็นได้แค่ตัวประกอบเท่านั้น [สนพ.ดีต่อใจ]

#เมื่อนางร้ายมีสมองฯ 

เ ก ริ่ น น ำ 

ท่ามกลางเสียงก่นด่าสาปแช่งของผู้คนมากมายที่ไม่ได้รู้ตื้นลึกหนาบางอะไร แต่มารวมตัวกันเพียงเพื่อเหยียบย่ำครอบครัวชนชั้นสูงที่ตกต่ำจนไม่เหลืออะไรให้สาแก่ใจเท่านั้น 

สตรีร่างบางไร้เรี่ยวแรงนางหนึ่งเดินโซซัดโซเซไปยังลานประหารที่อยู่ไม่ไกลด้วยความไม่เต็มใจ 

มือและเท้าถูกล่ามโซ่ตรวนราวกับสัตว์ที่กำลังจักถูกเชือด 

ร่างผอมโซมากมายที่ถูกล่ามต่อกันเป็นแถวเรียงหนึ่งเบื้องหน้าและเบื้องหลังคือคนในครอบครัวอีกหลายชีวิตที่ถูกตัดสินประหารล้างตระกูลทั้งที่ไร้ซึ่งความผิดใดๆ 

สาเหตุที่ต้องตายมีเพียงเหตุผลเดียว นั่นคือมีสายเลือดเดียวกับหญิงสาวที่ถูกผู้คนทั่วทั้งเว่ยฉางตราหน้าว่าเป็น 'นางร้าย' 

ก่อนผู้คนในตระกูลจักถูกประหาร นางร้ายผู้นั้นถูกอดีตคู่หมั้นผู้สูงศักดิ์บังคับให้เฝ้ามองยามที่ทุกชีวิตในตระกูลเว่ยต้องปลิดปลิวราวกับใบ้ไม้ร่วงอย่างเลือดเย็น 

"ฮือๆๆๆ" 

นังน้องสาวโง่... มาร้องไห้ตอนนี้ให้มันได้อะไรขึ้นมา... เพียงเพื่อแย่งชิงหัวใจอันไร้ค่าขององค์ชายเห็นแก่ตัวพรรค์นั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า เจ้าได้ตกลงไปในหลุมพรางของนางจิ้งจอกร้อยเล่มเกวียนนางนั้นตั้งกี่ครั้งกี่หนแล้วรู้ตัวบ้างหรือไม่! 

โง่... โง่ไม่มีที่สิ้นสุด! คิดว่าหญิงที่กล้าพาตัวเองเข้ามายุ่งเกี่ยวกับองค์ชายที่มีคู่หมั้นแล้วจะเป็นเพียงลูกพลับนิ่มให้เจ้าเคี้ยวเล่นได้ง่ายๆหรืออย่างไร! 

"ก่อนตาย พวกเจ้าอยากจะสารภาพบาปหรือพูดอะไรเป็นครั้งสุดท้ายหรือไม่!" 

คนในตระกูลต่างเงียบ เพราะหมดสิ้นเรี่ยวแรง และไร้ซึ่งความหวัง  

คงมีเพียงนางที่เผยแววตาไม่ยอมรับต่อชะตากรรมนี้! 

'มีอะไรอยากจะพูดหรือไม่เช่นนั้นหรือ... มีสิ ย่อมต้องมี!' 

ริมฝีปากแห้งแตกเผยอขึ้นเล็กน้อย รวบรวมกำลังและแรงใจทั้งหมดที่มี เปล่งวาจาสงบนิ่ง ทว่าทรงพลังจนบรรยากาศรอบด้านสั่นสะท้านและเย็นยะเยือกออกไปเป็นครั้งสุดท้าย 

"เมื่อเลือดของผู้บริสุทธิ์ต้องหลั่งริน ความตายจะเป็นเพียงการเริ่มต้น... สายเลือดมังกรที่ลุ่มหลงในมารยาของนางจิ้งจอกชั้นต่ำจักต้องพานพบกับความพินาศ!!" 

ครืน...เปรี้ยง!! 

เสียงอุทานและเสียงกรีดร้องแฝงความหวาดกลัวดังระงมไปทั่วทั้งพื้นที่ ความโกลาหลบังเกิดในหมู่ฝูงชน เพราะจู่ๆท้องฟ้าที่เคยสดใสก็ปรากฎกลุ่มเมฆดำทะมึนเคลื่อนเข้ามาปกคลุมน่านฟ้าเหนือลานประหารจนพื้นที่โดยรอบมืดสนิทราวกับกลับกลายเป็นช่วงเวลากลางคืนกะทันหัน และชั่วพริบตาต่อมาสายฟ้าลูกใหญ่ก็ผ่าลงมาจากท้องฟ้าโดยไร้ซึ่งสัญญาณใดๆ  

ทว่าจุดที่สายฟ้าฟาดใส่คือธงที่มีตราของราชสกุลเหนือที่นั่งของบรรดาเชื้อพระวงศ์และชนชั้นสูง ทำเอาบรรดาคนใหญ่คนโตหนีกระเจิงดั่งฝูงสัตว์แตกตื่นเพราะไฟป่า 

ราวกับสวรรค์กำลังส่งสัญญาณอะไรบางอย่าง หรือเพิ่งตอบรับความปรารถนาของใครบางคน 

"กรี๊ดดดด!! พิโรธแล้ว สวรรค์พิโรธแล้ว! เมื่อเลือดของผู้บริสุทธิ์ต้องหลั่งริน คนเลวจักต้องพานพบกับความพินาศ สวรรค์อยู่ข้างนาง!! กรี๊ดดดด!!" หญิงชราคนหนึ่งที่ยืนอยู่ในกลุ่มชาวเมืองเว่ยฉางยกมือทึ้งผมตัวเองพลางกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ก่อนเป็นลมสลบไป ปรากฎว่านางคือนักทำนายมีชื่อ ทำให้ฝูงชนยิ่งแตกตื่น และพยายามหยุดยั้งการประหารนี้ 

องค์ชายผู้ลุ่มหลงในสตรีทั้งตกใจ หวาดกลัว และโกรธจัด "ประหาร!!" 

"หยุด...!!"  

ณ เวลานั้นเชื้อพระวงศ์องค์หนึ่งปรากฎตัวขึ้น เพื่อยับยั้งการประหาร ทว่าช้าเกินไป 

ฉับ!! 

| ตัวละครหลัก | 

โบตั๋น (นางเอก) – ทำงานเป็นผู้ดูแลนักเขียน เสียชีวิตและตื่นขึ้นมาในร่างของเว่ยมู่ตาน 

เฟย เฟิ่ง - เพื่อนรักของโบตั๋น นักเขียนผู้ประพันธ์ 'เส้นทางรักขุนนางหญิง' 

เฟย หลง - เจ้าบ้านตระกูลเฟย พี่ชายแท้ๆ ของเฟยเฟิ่ง 

เว่ย มู่ตาน – บุตรีอำมาตย์เว่ยกับเหม่ยเสวี่ย(ฮูหยินเอกคนแรกที่เสียชีวิตไปแล้ว) เกลียดบิดาที่แต่งงานใหม่ และเกลียดแม่เลี้ยงกับน้องสาวต่างแม่มาก 

เว่ย เยวี่ยจี้ – น้องสาวต่างแม่ของเว่ยมู่ตาน นางร้ายในนิยายเรื่องเส้นทางรักขุนนางหญิง 

อำมาตย์เว่ย/เว่ย หานตง - บิดาของเว่ยมู่ตานและเว่ยเยวี่ยเจี้ เป็นผู้มีพระคุณของมู่เฟยเซี่ยหยางในวัยเยาว์ 

มู่เฟย เซี่ยหยาง – ฮ่องเต้องค์ปัจจุบันของแคว้นมู่ เดิมเป็นฉินอ๋องและแม่ทัพใหญ่ ขึ้นครองบัลลังก์แทนพี่ชาย 

มู่เฟย ชุนหยิน – องค์หญิงและพระขนิษฐาของมู่เฟยเซี่ยหยาง ประสบอุบัติเหตุรถม้าพลิกคว่ำ ทำให้เดินไม่ได้ 

มู่เฟย เจิ้งเฉิง - องค์ชายใหญ่ พระโอรสในฮองไทเฮาหยูเยียน 

มู่เฟย ซวินซวน - ซวนอ๋อง คู่หมั้นของเว่ยมู่ตาน 

เว่ย ซุ่ยเหลียน - ลูกพี่ลูกน้องของเว่ยมู่ตาน บุตรีของลุงเว่ยมู่ตาน หมายปองซวนอ๋อง 

เหม่ย ซื่อ - มารดาของเว่ยซุ่ยเหลียน น้องสาว(ต่างแม่)ของแม่เว่ยมู่ตาน และเป็นฮูหยินเอกของพี่ชายอำมาตย์เว่ย  

มู่เฟย เจิ้งจื้อ - องค์ชายสาม พระเอกในนิยายเรื่องเส้นทางรักขุนนางหญิง เชื่อกันว่าจะได้เป็นรัชทายาท คู่หมั้นของเว่ยเยวี่ยจี้ 

หลี่ ม่านเหมย - นางเอกในนิยายเรื่องเส้นทางรักขุนนางหญิง บุตรีขุนนางระดับล่าง เชื่อกันว่าจะได้รับการคัดเลือกเป็นขุนนางหญิงคนต่อไปของแคว้นซึ่งมีจำนวนอยู่เพียงหยิบมือ 

ฉินเหมยซาน - ฉินกุ้ยไท่เฟย มารดาขององค์ชายสาม ภายนอกดูอ่อนโยนราวกับแม่พระ 

ซีซิงเยียน - ซีเต๋อไท่เฟย อดีตองค์หญิงจากแคว้นซี งดงามเย้ายวนราวปีศาจจิ้งจอก มีความรู้สึกพิเศษให้มู่เฟยเซี่ยหยาง 

พูดคุย 

อะแฮ่ม ขออนุญาตชี้แจงตรงนี้เลยนะคะ ถึงนิยายเรื่องนี้จะดูมีกลิ่นอายดราม่าฟุ้งกระจายยังไง แต่เสวี่ยเฟิ่งขึ้นชื่อเรื่องเป็นนักเขียนที่ไม่ชอบเขียนดราม่าเข้มข้นค่ะ ดังนั้นอาจจะมีดราม่าบ้างเล็กน้อยพอหอมปากหอมคอ เน้นแก้แค้นตลบหลังชิงไหวชิงพริบเสียมากกว่า เพราะนางเอกของเสวี่ยเฟิ่งจะมีความรั่วอยู่ในตัวทุกคน 5555+ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ จุ๊บๆ ^3^ 

เงื่อนไข 

นิยายเรื่องนี้อัพเรื่อยๆนะคะ และจะอัพให้อ่านถึงบทที่ 20 ตามเงื่อนไขสนพ. บทที่ 21-31 โปรดติดตามต่อในเล่มนะคะ 

ขออภัยด้วยที่ไม่อาจอัพให้อ่านจนจบ ;-; 

คำเตือน 

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียน ไม่มีความจริงเข้ามาเกี่ยวข้อง 

ทั้งชื่อตัวละคร ชื่อสถานที่ และอื่นๆในนิยายล้วนเกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น 

โดยจะอ้างอิงประวัติศาสตร์จีนโบราณมาบ้างเล็กน้อย เช่น ตำแหน่งสนม,อ๋อง,องค์ชายองค์หญิง ธรรมเนียมพื้นฐาน เป็นต้น 

ลิขสิทธิ์ 

โปรดอย่าคัดลอก แอบอ้าง หรือดัดแปลงผลงานของเสวี่ยเฟิ่งไปเป็นผลงานของตัวเองนะคะ 

มิเช่นนั้นเสวี่ยเฟิ่งจะดำเนินคดีกับท่านอย่างถึงที่สุดค่ะ