อ้ายเหรินของข้าเจ้าช่างน่ารังแกนัก!

#หลานสะใภ้ซ่าปะทะท่านย่าของสามีร้าย

"ท่านย่า...หลานสะใภ้มาเยี่ยมเจ้าค่ะ"  

เมื่อกะระยะยืนที่ปลอดภัย กู้เฝิงซีนางก็เลือกจะแทนตนเองว่าหลานสะใภ้แทนจะเอ่ยเป็นนามเช่นปกติ เพราะย่อมรู้ที่นอนไม่ลุกขึ้นมากินข้าวดื่มยาก็เพียงเรียกร้องความสนใจจากหลานชาย กับอีกหนึ่งจุดหมายก็คงจะประท้วงที่ก้อนหินเฒ่ามิตามใจตนเองตกแต่งเอาคุณหนูรองแซ่ถานมาเป็นฮูหยินเอกของตนนั่นเอง  

...ช่างเป็นไม้ใกล้ฝั่งที่กลายเป็นฟืนผุโดยแท้...แก้ไขไปคงเปล่าประโยชน์ทั้งสิ้น...  

"เจ้า! นังหญิงแพศยาเฝิงซี! เจ้าเข้ามาห้องข้าด้วยเหตุอันใด...ออกไปเดี๋ยวนี้นะ!"  

กู้เฝิงซีย่อกายลงคล้ายทำความเคารพหญิงชราบนเตียง จากนั้นก็เปิดรอยยิ้มเทพธิดาที่แม้แต่ อู๋เหล่ยเห็นยังเสียวสันหลังมาแล้ว  

"หลานสะใภ้เป็นหญิงแพศยา...อืม...เช่นนั้นก็...เช่นกัน...เช่นกันเจ้าค่ะท่านย่า...ของสามี"  

กล่าวจบนางก็โค้งกายลงต่ำจนศีรษะแทบโขกพื้น เสวี่ยเพ่ยยู๋ที่ผ่านร้อนและหนาวมากว่าเจ็ดสิบหน้าหนาว ถึงกับอึ้งตกตะลึงตาค้างไปอึดใจใหญ่ ๆ เลยทีเดียว เพราะมิคาดว่าตนเองจะถูกเด็กสาววัยเพียงสิบหกหนาว กล่าววาจายอกย้อนแสบสันโดยที่นางมิต้องขยับปากกล่าววาจาร้ายกาจเลยสักนิด  

"นี่...เจ้า! "  

นิ้วเหี่ยวย่นพุ่งมายังกายอวบอิ่มด้วยความสั่นระริก ทว่ากู้เฝิงซีนอกจากจะไม่สะทกสะท้านแล้ว อู๋ฮูหยินน้อยนางจะเปิดรอยยิ้มมากเมตตาส่งให้แสนจะจริงใจอย่างยิ่ง!  

"ท่านย่าค่อย ๆ โมโหเจ้าค่ะ...ค่อย ๆ โมโห...ชราแล้วมีโทสะมากไป...ตายเร็วนะเจ้าค่ะ"  

กู้เฝิงซีนางยังคงยืนสงบเสงี่ยมรักษากิริยาหลานสะใภ้ผู้นอบน้อมทุกกระเบียดนิ้ว ยิ่งรอยยิ้มเทพเซียนสาวผู้มากมีเมตตาแสนจะล่อลวงนั่นก็อีก คนที่สังเกตการณ์อยู่ภายนอกห้องเช่นพ่อบ้านซ่งถึงกับชื่นชมอู๋ฮูหยินน้อยผู้เป็นนายคนใหม่ของตนเองสุดหัวใจ  

...ใต้เท้าช่างมีดวงตาแหลมคม หาหลานสะใภ้มาดูแลปรนนิบัติท่านย่าได้ดียิ่ง...ช่างเป็นหลานชายและหลานสะใภ้แสนจะกตัญญูอันใดเช่นนี้...  

"ออกไปนะ! ...ออกไปเดี๋ยวนี้นังคนชั้นต่ำ...นังลูกอนุ...ออกไป๊!"  

เมื่อหาสิ่งใดขว้างปาเข้าใส่หน้าคนที่นางจงชังมิได้ ก็เหลือเพียงหมอนหนุนและเหล่าหมอนข้างกับผ้าห่มที่จะขว้างปาเท่าใด นังหญิงแพศยากลับยืนลอยหน้าลอยตาส่งยิ้มมากปรานีออกมาอยู่เช่นนั้น ไร้แววว่านางจะสะเทือนสะท้านเคืองโกรธ  

เสวี่ยเพ่ยยู๋นางจึงเตรียมขยับกายจะลุกขึ้นหวังลงไม้ลงมือด้วยตนเอง เพราะบ่าวข้างกายผู้รู้ใจถูกเจ้าหลานชั่วกำจัดไปจนสิ้นแล้วนั่นเอง  

"โอ๋ว...เช่นนี้ท่านย่าก็เป็นคน 'ชั้นต่ำ' เช่นเดียวกับหลานสะใภ้แล้วใช่หรือไม่เจ้าค่ะ"  

มิกล่าวปากเปล่า ทว่ากู้เฝิงซีนางแสร้งเบิกดวงตาขึ้นเล็กน้อย แล้วชี้นิ้วเรียวไปยังปลายเท้าของ 'ท่านย่า' แล้วห่อปากทำตาโตตื่นเต้น ซึ่งหากเป็นสตรีอื่นแสดงกิริยาเช่นนี้อาจดูน่าเกลียด ทว่าเมื่อมันผสานไปกับรอยยิ้มเทพเซียนสาวมากเมตตา (ล่อลวงสังหาร) กลับดูไร้เดียงสาสมจริงอย่างยิ่ง!  

"เจ้า! ...กู้เฝิงซี! ...กรี๊ด! "  

...โครม! ...  

หญิงชราโมโหเดือดจึงแสร้งหน้ามืดเป็นลม หวังจะให้กู้เฝิงซีนางหลงกลเข้ามาประคอง เช่นนั้นนางจึงจะได้กระชากมันมาตบเสียให้สาสมแก่ความโมโหที่ปะทุจุกแน่นหน้าอกเช่นในยามนี้  

"อุ๊ย...ท่านย่า! ...เด็ก ๆ ...มีผู้ใดอยู่แถวนี้บ้าง เร่งมาช่วยกันสักหน่อย ท่านย่าหิวจนหน้ามืดเป็นลมไปเสียแล้วเร็วเข้า!"  

...หึ...ลูกเล่นเช่นนี้นางถูกมารดาเลี้ยงแสดงให้ดูมาตั้งแต่จำความได้นั่นแล้ว...แต่เกรงว่าคนที่มิเคยร่วมเรือนกับเหล่าอนุภรรยาเรือนสิบเช่นท่านย่าของสามี นางคงมิเคยพบเจอมาก่อนเป็นแน่  

"ฮูหยินผู้เฒ่า แย่แล้ว...แย่แล้ว"  

พ่อบ้านซ่งที่เฝ้าดูภายนอก เร่งพุ่งเข้าไปหาผู้เป็นนายใหญ่ของจวน ด้วยกิริยาของลูกศรเกาทัณฑ์หลุดออกจากคันโดยมิได้ดูทิศทางลมให้ดี มุมปากอิ่มยกขึ้นเล็กน้อยข้างหนึ่ง เสวี่ยเพ่ยยู๋นางบังเอิญทันได้เห็นพลันหายใจกระตุก เพราะรอยยิ้มเช่นนั้นช่างร้ายกาจยิ่งกว่านางพญามารในรูปวาดหอสวดมนต์เสียอีก  

...นี่แท้จริงนางกำลังเผชิญกับหลานสะใภ้วายร้ายเช่นไรกันแน่? ...  

#นิยายชุดฮูหยินพยัคฆ์ร้ายแห่งเทียนหนิงเล่มที่#2 

จากองครักษ์หลวงผู้องอาจกลับกลายเป็นเพียงบุรุษสิ้นสภาพคู่หมายก็ยังมาทรยศหนีไปตกแต่งให้แก่สหายเก่าปล่อยให้เขาต้องเผชิญกับความอับอายเช่นนั้น น้องสาวของเจ้าก็สมควรส่งมาแทนตัวภรรยาเจ้าเถิดเถิดสหายเอ๋ย 

ขอเตือนแรงๆว่าสายใจบางไม่ชอบนางเอกยอมเก่งต้องผ่านน๊า...เฝิงซีเป็นแค่เด็กสาวไร้ที่ไปในยุคโบราณที่บุรุษเป็นใหญ่น้องไม่เก่งไม่สู้คน(ถ้าไม่จนใจ) 

แต่ถ้าคุณชาพระเอกสายเปย์...พระเอกสานคลั่งรัก...คุณมาถูกทางแล้ว...เชิญจร้า 

สายหื่นอย่าได้เลยผ่าน...😘 

สายฟินเร่งแวะให้ไว💋 

...สายพระเอกคลั่งรักมากองกันตรงเน๊....📌📌📌📌📌💋💗 

💗💗💗💗💗💗💗💗💗 

ใครที่คิดว่าหวงอี้จือมันร้ายกรุณาคิดใหม่เมื่อคุณแวะมาอ่านพ่อเหล่ยของไรต์😁 

💋💋💋💋💋💋💋💋💋 

คำเตือน!... 

นวนิยายเรื่องนี้มีฉากทรมานและค่อนไปทางรุนแรง20+++ 

หากไม่นิยมเสพหรือหัวใจเป็นสีชมพูไรต์ไม่แนะนำมินิซีรีส์ชุดนี้นะคะเพราะพระเอกและนางเอกไม่ใช่สีขาวค่ะ💋💗 

แนะนำก่อนอ่าน📌เป็นนิยายขนาดสั้นไม่เกิน6หมื่นคำจึงไม่มีปมเยอะเน้นหื่น+ฮาและหน้ามึนเป็นหลัก 

💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗 

ncมีมากกว่า'ข้าก็ว่าจะร้าย'70%นะคะ 

...แจ้ง.... 

นวนิยายเรื่องนี้ไม่ได้อ้างอิงถึงข้อมูลหรือประวัติศาตร์มาจากชาติใดทั้งสิ้น(มโนล้วนไม่มีสาระปน!) 

ขอให้เสพด้วยความผ่อนคลายนะจ๊ะ💋💗 

...ร๊าก.... 

❤❤❤❤❤❤❤ 

ไรต์พลอยคนซึน💋💗🙏 

กู้เฝิงซี...สาวน้อยวัย16หนาวบุตรจากอนุภรรยาของนายท่านกู้ 'กู้เฉาเฟย'และเป็นน้องของท่านนายอำเภอกู้'กู้หยวนจิ้ง'และนางเป็นบุตรอภรรยาปลายแถวเมื่อสิ้นบิดาและมารดาชีวิตในจวนสกุลกู้ของนางจึงยิ่งกว่าสาวใช้นางหนึ่ง! 

...ตาเฒ่าราคะอย่ามายั่วยวนข้านักเลยหากวันใดข้าทนไม่ไหวหน้ามืดขึ้นมาทุบท่านขึ้นเตียงข่มเหงจะมาร่ำให้ร้องขอชีวิตทีหลังมิได้หรือนะเหล่าเหล่ย! 

สวัสดีจร้า💋 

มาแล้วนะคะมินิซีรีส์4พยัคฆ์แห่งเทียนหนิงลูกชายที่ไรต์ทั้งรักและทั้งหมั่นไส้ 

และเพราะเป็นนิมิ(นิยายขนาดสั้น)จึงมีเนื้อหาไม่ยาวยืดเยื้อเป็นการพูดถึงชีวิตขององครักษ์ของท่านอ๋องห้ากับบรรดาฮูหยินของพวกเขาหลังจากที่บ้านเมื่อเริ่มกลับมาสงบนะคะ มีบทหวานบทฟิน18+บ้างncกรุบกริบบ้างตามความถนัดของไรต์พลอยค่ะ 

ฉะปอยเรื่องย่อ...'อ้ายเหรินของข้าเจ้าช่างน่ารักแกยิ่งนัก' 

👇👇👇👇👇😘 

เพราะเหตุการปราบกบฎยังชายแดนเทียนหนิงและเผ่าเหลียง อู๋เหล่ยหนึ่งใน4พยัคฆ์ข้างกายหย่งจงหวางจึงได้รับบาดเจ็บสาหัสมิอาจกลับไปจับอาวุธสังหารศะตรูได้อีก ยังดีที่ความดีเขามีมากจึงถูกประทานที่ดินให้หนึ่งผืนกับจวนอีกหนึ่งหลัง ซึ่งต่อให้เขามิใคร่ยินดีเท่าใดแต่ชีวิตที่เหลือมิอาจใช้วรยุทธ์ได้อีกต่อให้ใจมิเคยชมชอบทำสวนปลูกผัก ปักดำข้าวทว่าชีวิตของคนที่คล้ายกับพิการไปครึ่งร่างจะเลือกได้เพราะนอกจากชีวิตตนเองเขายังมีท่านย่าสูงวัยให้ต้องดูแล 

แต่เพราะพิษกะเรียนเพลิงกัดกินแก่นลมปราณเส้นผมที่เคยดกดำจึงแปรผันเป็นสีหงอกขาวโพลนไปทั้งศีรษะคิดจะตกแต่งสตรีใดต่างล้วนมิกล้ารับสิ้นทอดจากเขาด้วยเกรงว่าร่างกายนี้จะมีได้มีเพียงเส้นผมที่เป็นดังคนชราวัยปลายเจ็ดสิบหนาวแต่สตรีเหล่านั้นเกลงว่าทั้งร่างกายใต้เท้าอู๋คง"เหี่ยวเฉา"เฒ่าแชลแก่ชราไปทั้งกายไปจนสิ้นแต่เขาก็มิได้จะเดือดร้อนจวบจนเขาถูกท่านย่าเร่งรัดจะเข้า30หนาววี่แววยังไม่ใกล้แม้แต่ภรรยา เขาจึงเพิ่งคิดได้ว่าตนเองนั้นก็เคยมีคู่หมั้นคู่หมายเลยคิดไปทวงถามเอาคำหมั่นหวังตกแต่งสตรีสักคนมีบุตรสืบสกุลใช้ชีวิตสุขสงบไปตามประสา 

ทว่ามิคาดนางกลับชิงตกแต่งให้กับสหายเก่าคู่รักคู่แค้นจนมีบุตรถึง2คนไปเสียแล้วแต่ภายในจวนของเจ้าคนชั่วแซ่กู้เขากลับพบเม่นน้อยขี้ตกใจที่เห็นแล้วหัวใจมันเหน็บหนาวมาเนิ่นนานพลันอุ่นจนเร่าร้อนเพียงแรกพบพานน้องสาวของสหสายทรยศอู๋เหล่ยก็ถูกใจนางยิ่งนักต่อให้นางอ่อนวัยกว่าเขาถึง13หนาวแต่เมื่อหัวใจมันบอกว่านางนี่แหละมารดาของลูกจึงมิรอช้ายื่นข้อเสมอทั้งขู่ทั้งบังคับจับยัดนางขึ้นเกี้ยวกลับจวนมาเป็นอ้ายเหรินของตนไม่รีรอ 

แต่อันใดคือแตะนางเพียงนิดก็เรียกเขาตาเฒ่าราคะ…สัมผัสโดนนางหน่อยก็กล่าวหาว่าเขานั้นชั่วช้า…ก็เขาแต่งนางมาเป็นอู๋ฮูหยินหากมิคาดจับนางกลืนลงท้องเขาจะเสียทองเท่าน้ำหนักตัวของนางมานอนจ้องตากันเท่านั้นหรือไร?! 

กู้เฝิงซีเพิ่งสูญเสียมารดาชุดไหว้ทุกข์ยังมิทันได้ปลดกลับถูกทรมานให้ยอมขึ้นเกี้ยวเจ้าสาวไปตกแต่งอดีตคู่หมายของพี่สะใภ้แล้วคนไร้ญาติขาดมิตรจะปฏิเสธได้เช่นนั้นหรือ...ก็ไม่...เช่นนั้นชีวิตของสตรีวัยเพิ่งเต็ม16หนาวจึงต้องตกไปอยู่ในมือของเจ้าบ่าวสูงวัยที่นางเพียงเคยเห็นเพียงด้านหลังของเขาแต่เพียงเท่านั้นนางก็รู้แล้วคนผู้นั้นคนสูงวัยรุ่นราวคราวเดียวกับท่านตาข้างจวนก็...ผมหงอกขาวไปทั้งศีรษะเช่นนั้นมิได้แก่ราวเทียดมันจะใช่ที่ไหน