#หลานสะใภ้ซ่าปะทะท่านย่าของสามีร้าย
"ท่านย่า...หลานสะใภ้มาเยี่ยมเจ้าค่ะ"
เมื่อกะระยะยืนที่ปลอดภัย กู้เฝิงซีนางก็เลือกจะแทนตนเองว่าหลานสะใภ้แทนจะเอ่ยเป็นนามเช่นปกติ เพราะย่อมรู้ที่นอนไม่ลุกขึ้นมากินข้าวดื่มยาก็เพียงเรียกร้องความสนใจจากหลานชาย กับอีกหนึ่งจุดหมายก็คงจะประท้วงที่ก้อนหินเฒ่ามิตามใจตนเองตกแต่งเอาคุณหนูรองแซ่ถานมาเป็นฮูหยินเอกของตนนั่นเอง
...ช่างเป็นไม้ใกล้ฝั่งที่กลายเป็นฟืนผุโดยแท้...แก้ไขไปคงเปล่าประโยชน์ทั้งสิ้น...
"เจ้า! นังหญิงแพศยาเฝิงซี! เจ้าเข้ามาห้องข้าด้วยเหตุอันใด...ออกไปเดี๋ยวนี้นะ!"
กู้เฝิงซีย่อกายลงคล้ายทำความเคารพหญิงชราบนเตียง จากนั้นก็เปิดรอยยิ้มเทพธิดาที่แม้แต่ อู๋เหล่ยเห็นยังเสียวสันหลังมาแล้ว
"หลานสะใภ้เป็นหญิงแพศยา...อืม...เช่นนั้นก็...เช่นกัน...เช่นกันเจ้าค่ะท่านย่า...ของสามี"
กล่าวจบนางก็โค้งกายลงต่ำจนศีรษะแทบโขกพื้น เสวี่ยเพ่ยยู๋ที่ผ่านร้อนและหนาวมากว่าเจ็ดสิบหน้าหนาว ถึงกับอึ้งตกตะลึงตาค้างไปอึดใจใหญ่ ๆ เลยทีเดียว เพราะมิคาดว่าตนเองจะถูกเด็กสาววัยเพียงสิบหกหนาว กล่าววาจายอกย้อนแสบสันโดยที่นางมิต้องขยับปากกล่าววาจาร้ายกาจเลยสักนิด
"นี่...เจ้า! "
นิ้วเหี่ยวย่นพุ่งมายังกายอวบอิ่มด้วยความสั่นระริก ทว่ากู้เฝิงซีนอกจากจะไม่สะทกสะท้านแล้ว อู๋ฮูหยินน้อยนางจะเปิดรอยยิ้มมากเมตตาส่งให้แสนจะจริงใจอย่างยิ่ง!
"ท่านย่าค่อย ๆ โมโหเจ้าค่ะ...ค่อย ๆ โมโห...ชราแล้วมีโทสะมากไป...ตายเร็วนะเจ้าค่ะ"
กู้เฝิงซีนางยังคงยืนสงบเสงี่ยมรักษากิริยาหลานสะใภ้ผู้นอบน้อมทุกกระเบียดนิ้ว ยิ่งรอยยิ้มเทพเซียนสาวผู้มากมีเมตตาแสนจะล่อลวงนั่นก็อีก คนที่สังเกตการณ์อยู่ภายนอกห้องเช่นพ่อบ้านซ่งถึงกับชื่นชมอู๋ฮูหยินน้อยผู้เป็นนายคนใหม่ของตนเองสุดหัวใจ
...ใต้เท้าช่างมีดวงตาแหลมคม หาหลานสะใภ้มาดูแลปรนนิบัติท่านย่าได้ดียิ่ง...ช่างเป็นหลานชายและหลานสะใภ้แสนจะกตัญญูอันใดเช่นนี้...
"ออกไปนะ! ...ออกไปเดี๋ยวนี้นังคนชั้นต่ำ...นังลูกอนุ...ออกไป๊!"
เมื่อหาสิ่งใดขว้างปาเข้าใส่หน้าคนที่นางจงชังมิได้ ก็เหลือเพียงหมอนหนุนและเหล่าหมอนข้างกับผ้าห่มที่จะขว้างปาเท่าใด นังหญิงแพศยากลับยืนลอยหน้าลอยตาส่งยิ้มมากปรานีออกมาอยู่เช่นนั้น ไร้แววว่านางจะสะเทือนสะท้านเคืองโกรธ
เสวี่ยเพ่ยยู๋นางจึงเตรียมขยับกายจะลุกขึ้นหวังลงไม้ลงมือด้วยตนเอง เพราะบ่าวข้างกายผู้รู้ใจถูกเจ้าหลานชั่วกำจัดไปจนสิ้นแล้วนั่นเอง
"โอ๋ว...เช่นนี้ท่านย่าก็เป็นคน 'ชั้นต่ำ' เช่นเดียวกับหลานสะใภ้แล้วใช่หรือไม่เจ้าค่ะ"
มิกล่าวปากเปล่า ทว่ากู้เฝิงซีนางแสร้งเบิกดวงตาขึ้นเล็กน้อย แล้วชี้นิ้วเรียวไปยังปลายเท้าของ 'ท่านย่า' แล้วห่อปากทำตาโตตื่นเต้น ซึ่งหากเป็นสตรีอื่นแสดงกิริยาเช่นนี้อาจดูน่าเกลียด ทว่าเมื่อมันผสานไปกับรอยยิ้มเทพเซียนสาวมากเมตตา (ล่อลวงสังหาร) กลับดูไร้เดียงสาสมจริงอย่างยิ่ง!
"เจ้า! ...กู้เฝิงซี! ...กรี๊ด! "
...โครม! ...
หญิงชราโมโหเดือดจึงแสร้งหน้ามืดเป็นลม หวังจะให้กู้เฝิงซีนางหลงกลเข้ามาประคอง เช่นนั้นนางจึงจะได้กระชากมันมาตบเสียให้สาสมแก่ความโมโหที่ปะทุจุกแน่นหน้าอกเช่นในยามนี้
"อุ๊ย...ท่านย่า! ...เด็ก ๆ ...มีผู้ใดอยู่แถวนี้บ้าง เร่งมาช่วยกันสักหน่อย ท่านย่าหิวจนหน้ามืดเป็นลมไปเสียแล้วเร็วเข้า!"
...หึ...ลูกเล่นเช่นนี้นางถูกมารดาเลี้ยงแสดงให้ดูมาตั้งแต่จำความได้นั่นแล้ว...แต่เกรงว่าคนที่มิเคยร่วมเรือนกับเหล่าอนุภรรยาเรือนสิบเช่นท่านย่าของสามี นางคงมิเคยพบเจอมาก่อนเป็นแน่
"ฮูหยินผู้เฒ่า แย่แล้ว...แย่แล้ว"
พ่อบ้านซ่งที่เฝ้าดูภายนอก เร่งพุ่งเข้าไปหาผู้เป็นนายใหญ่ของจวน ด้วยกิริยาของลูกศรเกาทัณฑ์หลุดออกจากคันโดยมิได้ดูทิศทางลมให้ดี มุมปากอิ่มยกขึ้นเล็กน้อยข้างหนึ่ง เสวี่ยเพ่ยยู๋นางบังเอิญทันได้เห็นพลันหายใจกระตุก เพราะรอยยิ้มเช่นนั้นช่างร้ายกาจยิ่งกว่านางพญามารในรูปวาดหอสวดมนต์เสียอีก
...นี่แท้จริงนางกำลังเผชิญกับหลานสะใภ้วายร้ายเช่นไรกันแน่? ...
#นิยายชุดฮูหยินพยัคฆ์ร้ายแห่งเทียนหนิงเล่มที่#2
จากองครักษ์หลวงผู้องอาจกลับกลายเป็นเพียงบุรุษสิ้นสภาพคู่หมายก็ยังมาทรยศหนีไปตกแต่งให้แก่สหายเก่าปล่อยให้เขาต้องเผชิญกับความอับอายเช่นนั้น น้องสาวของเจ้าก็สมควรส่งมาแทนตัวภรรยาเจ้าเถิดเถิดสหายเอ๋ย
ขอเตือนแรงๆว่าสายใจบางไม่ชอบนางเอกยอมเก่งต้องผ่านน๊า...เฝิงซีเป็นแค่เด็กสาวไร้ที่ไปในยุคโบราณที่บุรุษเป็นใหญ่น้องไม่เก่งไม่สู้คน(ถ้าไม่จนใจ)
แต่ถ้าคุณชาพระเอกสายเปย์...พระเอกสานคลั่งรัก...คุณมาถูกทางแล้ว...เชิญจร้า
สายหื่นอย่าได้เลยผ่าน...😘
สายฟินเร่งแวะให้ไว💋
...สายพระเอกคลั่งรักมากองกันตรงเน๊....📌📌📌📌📌💋💗
💗💗💗💗💗💗💗💗💗
ใครที่คิดว่าหวงอี้จือมันร้ายกรุณาคิดใหม่เมื่อคุณแวะมาอ่านพ่อเหล่ยของไรต์😁
💋💋💋💋💋💋💋💋💋
คำเตือน!...
นวนิยายเรื่องนี้มีฉากทรมานและค่อนไปทางรุนแรง20+++
หากไม่นิยมเสพหรือหัวใจเป็นสีชมพูไรต์ไม่แนะนำมินิซีรีส์ชุดนี้นะคะเพราะพระเอกและนางเอกไม่ใช่สีขาวค่ะ💋💗
แนะนำก่อนอ่าน📌เป็นนิยายขนาดสั้นไม่เกิน6หมื่นคำจึงไม่มีปมเยอะเน้นหื่น+ฮาและหน้ามึนเป็นหลัก
💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗
ncมีมากกว่า'ข้าก็ว่าจะร้าย'70%นะคะ
...แจ้ง....
นวนิยายเรื่องนี้ไม่ได้อ้างอิงถึงข้อมูลหรือประวัติศาตร์มาจากชาติใดทั้งสิ้น(มโนล้วนไม่มีสาระปน!)
ขอให้เสพด้วยความผ่อนคลายนะจ๊ะ💋💗
...ร๊าก....
❤❤❤❤❤❤❤
ไรต์พลอยคนซึน💋💗🙏
กู้เฝิงซี...สาวน้อยวัย16หนาวบุตรจากอนุภรรยาของนายท่านกู้ 'กู้เฉาเฟย'และเป็นน้องของท่านนายอำเภอกู้'กู้หยวนจิ้ง'และนางเป็นบุตรอภรรยาปลายแถวเมื่อสิ้นบิดาและมารดาชีวิตในจวนสกุลกู้ของนางจึงยิ่งกว่าสาวใช้นางหนึ่ง!
...ตาเฒ่าราคะอย่ามายั่วยวนข้านักเลยหากวันใดข้าทนไม่ไหวหน้ามืดขึ้นมาทุบท่านขึ้นเตียงข่มเหงจะมาร่ำให้ร้องขอชีวิตทีหลังมิได้หรือนะเหล่าเหล่ย!
สวัสดีจร้า💋
มาแล้วนะคะมินิซีรีส์4พยัคฆ์แห่งเทียนหนิงลูกชายที่ไรต์ทั้งรักและทั้งหมั่นไส้
และเพราะเป็นนิมิ(นิยายขนาดสั้น)จึงมีเนื้อหาไม่ยาวยืดเยื้อเป็นการพูดถึงชีวิตขององครักษ์ของท่านอ๋องห้ากับบรรดาฮูหยินของพวกเขาหลังจากที่บ้านเมื่อเริ่มกลับมาสงบนะคะ มีบทหวานบทฟิน18+บ้างncกรุบกริบบ้างตามความถนัดของไรต์พลอยค่ะ
ฉะปอยเรื่องย่อ...'อ้ายเหรินของข้าเจ้าช่างน่ารักแกยิ่งนัก'
👇👇👇👇👇😘
เพราะเหตุการปราบกบฎยังชายแดนเทียนหนิงและเผ่าเหลียง อู๋เหล่ยหนึ่งใน4พยัคฆ์ข้างกายหย่งจงหวางจึงได้รับบาดเจ็บสาหัสมิอาจกลับไปจับอาวุธสังหารศะตรูได้อีก ยังดีที่ความดีเขามีมากจึงถูกประทานที่ดินให้หนึ่งผืนกับจวนอีกหนึ่งหลัง ซึ่งต่อให้เขามิใคร่ยินดีเท่าใดแต่ชีวิตที่เหลือมิอาจใช้วรยุทธ์ได้อีกต่อให้ใจมิเคยชมชอบทำสวนปลูกผัก ปักดำข้าวทว่าชีวิตของคนที่คล้ายกับพิการไปครึ่งร่างจะเลือกได้เพราะนอกจากชีวิตตนเองเขายังมีท่านย่าสูงวัยให้ต้องดูแล
แต่เพราะพิษกะเรียนเพลิงกัดกินแก่นลมปราณเส้นผมที่เคยดกดำจึงแปรผันเป็นสีหงอกขาวโพลนไปทั้งศีรษะคิดจะตกแต่งสตรีใดต่างล้วนมิกล้ารับสิ้นทอดจากเขาด้วยเกรงว่าร่างกายนี้จะมีได้มีเพียงเส้นผมที่เป็นดังคนชราวัยปลายเจ็ดสิบหนาวแต่สตรีเหล่านั้นเกลงว่าทั้งร่างกายใต้เท้าอู๋คง"เหี่ยวเฉา"เฒ่าแชลแก่ชราไปทั้งกายไปจนสิ้นแต่เขาก็มิได้จะเดือดร้อนจวบจนเขาถูกท่านย่าเร่งรัดจะเข้า30หนาววี่แววยังไม่ใกล้แม้แต่ภรรยา เขาจึงเพิ่งคิดได้ว่าตนเองนั้นก็เคยมีคู่หมั้นคู่หมายเลยคิดไปทวงถามเอาคำหมั่นหวังตกแต่งสตรีสักคนมีบุตรสืบสกุลใช้ชีวิตสุขสงบไปตามประสา
ทว่ามิคาดนางกลับชิงตกแต่งให้กับสหายเก่าคู่รักคู่แค้นจนมีบุตรถึง2คนไปเสียแล้วแต่ภายในจวนของเจ้าคนชั่วแซ่กู้เขากลับพบเม่นน้อยขี้ตกใจที่เห็นแล้วหัวใจมันเหน็บหนาวมาเนิ่นนานพลันอุ่นจนเร่าร้อนเพียงแรกพบพานน้องสาวของสหสายทรยศอู๋เหล่ยก็ถูกใจนางยิ่งนักต่อให้นางอ่อนวัยกว่าเขาถึง13หนาวแต่เมื่อหัวใจมันบอกว่านางนี่แหละมารดาของลูกจึงมิรอช้ายื่นข้อเสมอทั้งขู่ทั้งบังคับจับยัดนางขึ้นเกี้ยวกลับจวนมาเป็นอ้ายเหรินของตนไม่รีรอ
แต่อันใดคือแตะนางเพียงนิดก็เรียกเขาตาเฒ่าราคะ…สัมผัสโดนนางหน่อยก็กล่าวหาว่าเขานั้นชั่วช้า…ก็เขาแต่งนางมาเป็นอู๋ฮูหยินหากมิคาดจับนางกลืนลงท้องเขาจะเสียทองเท่าน้ำหนักตัวของนางมานอนจ้องตากันเท่านั้นหรือไร?!
กู้เฝิงซีเพิ่งสูญเสียมารดาชุดไหว้ทุกข์ยังมิทันได้ปลดกลับถูกทรมานให้ยอมขึ้นเกี้ยวเจ้าสาวไปตกแต่งอดีตคู่หมายของพี่สะใภ้แล้วคนไร้ญาติขาดมิตรจะปฏิเสธได้เช่นนั้นหรือ...ก็ไม่...เช่นนั้นชีวิตของสตรีวัยเพิ่งเต็ม16หนาวจึงต้องตกไปอยู่ในมือของเจ้าบ่าวสูงวัยที่นางเพียงเคยเห็นเพียงด้านหลังของเขาแต่เพียงเท่านั้นนางก็รู้แล้วคนผู้นั้นคนสูงวัยรุ่นราวคราวเดียวกับท่านตาข้างจวนก็...ผมหงอกขาวไปทั้งศีรษะเช่นนั้นมิได้แก่ราวเทียดมันจะใช่ที่ไหน