"เหอะ ต่อให้ต้องการหญิงสาวเพือเป็นอัมตะ เธอก็ไม่มีวันอยู่ในริสรายชื่อ ถึงจะเหลือเธอคนเดียวในโลกก็ตาม"
.
.
คำๆนี้ พวกเขายังจะจำมันได้ไหม
.
.
เขายังคงหิ้วเธอเดินตรงไปยังจุดหมายที่หมายตาไว้
ฮึบเธอใช้เรี่ยวแรงที่มีเหลืออยู่ดึงขาโต๊ะอ่านหนังสือไว้พยายามท่วงเวลาของเขา
"ถ้าเธอชอบโต๊ะแข็งๆก็ย่อมได้" ใบหน้าคมสแยะยิ้มก้มมองต่ำลงมาผสานกับดวงตากลมโตที่มีน้ำตาคลออยู่ในนั้น
ตุ๊บๆ มือใหญ่กวาดหนังสือบนโต๊ะลงจนหมด
"ไม่ๆ ไม่ทั้งนั้น" เธอออกแรงดิ้นเมื่อเขาจับเธอนั่งลงบนโต๊ะ
"อยู่นิ่งๆ ไม่งั้นฉันจะทำให้เธอเจ็บเท่าที่คนๆหนึ่งจะเจ็บได้โดยไม่...ตาย" เขาเว้นช่วงจังหวะคำได้นรกมาก เสียงแผ่วข้างหลังประโยคในคำว่าตายทำเธอสะดุ้งเฮือก
ตุ๊บๆ หัวใจดวงเล็กกระตุ๊กวูบ เธอนิ่งลงทันที ดวงตาคมที่มองมายังเธอนั้นเริ่มนิ่ง ใบหน้าที่ไม่ยินดียินร้าย ไม่แสดงหน้าตาเจ้าเล่ห์แบบปกติ คำขู่นั้นเธอรู้ว่าเขาทำได้ โรคจิตแบบเขาทำได้แน่ๆ การทำให้เธอตายทั้งเป็น เขาทำได้ ทำให้เธอตายเขาก็ทำได้ ทำได้แน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่เธอจินตนาการไม่ได้เลยว่าการที่เขาจะทำกับเธอต่อไปนี้ แล้วทำให้ทรมาณจนเกือบตายมันจะขนาดไหน
.
.
"อื้อๆ" เธอพยายามกลั้นเสียงตัวเองไว้ ดวงตากลมโตหลี่ลง หยาดน้ำตาจากความเจ็บปวดไหลรินบนหน้า ตอนแรกมันก็ไม่เท่าไหร่ แต่คนตัวสูงนี่ทำแบบนี้กับเธอมาหลายนาทีแล้วจนเธอเริ่มรู้สึกเจ็บ ไม่ว่าเธอจะส่งเสียง หรือพยายามกลั้น จะทำแบบไหนเขาก็ยิ่งเพิ่มแรงขึ้น แรงขึ้น เหมือนชอบใจทุกอย่างที่เธอทำ
"อ่ะ เจ็บ..นะ" เธอร้องขึ้นเมื่อเขาเพิ่มแรงกระแทกขึ้นอีก "อ่ะ อื้อๆๆๆ"
"หึ" ยิ่งเธอร้องเขายิ่งชอบ ยิ่งเธอพูดไปด้วยน้ำเสียงสัั่นๆจากการโดนกระแทกอยู่นั้นเขายิ่งชอบมากเป็นพิเศษ
"เจ็บบบ อื้อออ อ่ะๆ" นิ้วมือทั้งสิบขยำผมตรงท้ายทอยของชายหนุ่มแน่น ไม่ว่าเธอจะขยุมแรงจนผมเขาจะหลุดขนาดไหนเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ถึงเหงื่อจะท่วมตัวขนาดไหนแรงของยักษ์บ้าตนนี้ก็ไม่มีท่าทีแผ่วลงเลย
.
.
.
เป็นฉากเรียกน้ำย่อยค่ะ
นิยายเรื่องนี้ออกจะเป็นอิโรติคแบบโรคจิตนะคะ วางโครงเรื่องแล้วแต่ยังไม่ได้แต่งค่ะ และอาจจะดองด้วย อยากอ่านก็เม้นไว้นะ ปกติจะเขียนให้จบค่อยมาอัพ เพราะส่วนมากจะวางโครงเรื่องแล้วแต่ง และกลับมาแก้ไขเนื้อเรื่องให้สมูทและไปในทางเดียวกัน พยายามไม่ให้เกิดข้อบกพร่อง กับแก้คำผิดไปด้วย แต่รอบนี้อยากลองแต่งไปด้วยลงไปด้วยเลย ถ้าผิดพลาดก็อย่าว่ากันนะคะ
ปกติจะแต่งนิยายหวานๆไม่มีอิโรติคเลยเพราะคนเขียนไม่มีประสบการณ์ 55555 ยังไงถ้ามันแปร่งๆก็ขอภัยด้วยค่า
ปล.จู่ๆก็นึกอยากเอามาลง จริงๆวันหนึ่งทำงานได้นอนสามสี่ชั่วโมง แต่ถ้ามีเวลาก็จะมาแต่งนะคะ รูปปกก็ไม่เกี่ยวนะ หามาใส่มั่วๆไปก่อน
Guest
