สีนวลดันตัวเองให้ลุกขึ้นมานั่งคุกเข่าต่อหน้าอารักษ์รูปงาม ทันใดก็สัมผัสได้ถึงแรงเหวี่ยงของเศษผ้าเล็กๆกระทบเข้าที่ใบหน้าขาวเนียน
“อุ๊ย! อะไรกันจ๊ะ”
สีนวลรีบหยิบเศษผ้าเล็กๆ ที่อารักษ์หนุ่มโยนใส่หน้าเธอเมื่อครู่ขึ้นมาดู
วินาทีต่อมาหญิงสาวก็รีบกำมันเอาแน่น เมื่อแน่ใจว่าเศษผ้าเล็กนั่นคือกางเกงในลูกไม้สีดำของเธอที่หายไปในน้ำวันที่เธอมาเสพเสน่หากับดำ
!!!
“ผ้าห่อหอยของเอ็ง ที่เอ็งทิ้งไว้เหยียบย่ำหัวใจข้าอย่างไงเล่า” น้ำเสียงเกรี้ยวกราดปนความซอกซ้ำของอารักษ์หนุ่ม ทำให้สีนวลยิ่งสงสัยในความรู้สึกของเขา
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม เกี่ยวกับเรื่องเพศ ภาษา และความรุนแรง ใช้ภาษาหยาบโลน เพื่อเพิ่มอรรถรสให้แก่ผู้อ่าน อ่านเพื่อความบันเทิง ไร้สาระไปวันๆเท่านั้นจ้า อย่าคิดอะไรมาก
ผู้อ่านที่อายุต่ำกว่า20 ควรเก็บเข้าชั้นไว้ก่อนนะครับ อายุครบ20เมื่อไหร่ค่อยกลับมาอ่าน *.*