เขาแอบรักเธอมานาน แต่มันเป็นรักที่ไม่เหมาะสม เตชิตจึงพยายามห่างจากเธอ สาวน้อยที่เขารับรู้ใจว่าหลงใหลเธอในวัยเพียงสิบสี่ปี
แต่พรหมลิขิตกลับเหวี่ยงเธอเข้ามาในอ้อมกอดเขา
เตชิตตกลงใจแล้วว่าจะพรากผู้เยาว์...มาให้เป็นหญิงสาวในอ้อมแขนเขา
โปรยปราย
สาวน้อยขยับตัวจากท่าที่นอนนิ่งมาเกือบตลอดคืน ไม่ใช่สิ เธอได้นอนแค่ไม่กี่ชั่วโมง แต่ก็ตื่นมาตามความเคยชิน
อะไรบางอย่างทับเธออยู่
โอปอล์เบิกตาโพลงเมื่อคิดได้มาถึงตรงนี้ ว่าเช้าวันนี้เธอไม่ได้อยู่ตามลำพัง
ลุงเต้!
สาวน้อยเอามือปิดปากตัวเองไว้ ใจเต้นระทึก ค่อยๆ ลืมตามองคนที่กอดเธอไว้ทั้งตัว เขายังคงหายใจสม่ำเสมอ เหมือนหลับสนิท โอปอล์กัดริมฝีปาก หน้าแดงก่ำ เมื่อสติคืนมาเต็มที่ เธอเปลือยเปล่าทั้งตัว เหมือนเขา...
โอ...
เมื่อคืนนี้เธอเมา เขามาส่งเธอที่ห้อง แล้ว...
โอปอล์ค่อยๆ ขยับตัวเองออกจากอ้อมแขนนั้น ซึ่งมันก็แสนยากนัก ดีที่เตชิตหลับลึก คงจะเพลียมากเช่นกัน ก็สมควรจะเพลีย สาวน้อยเม้มปาก เมื่อออกมาจากอ้อมแขนอุ่นร้อนนั่นได้ โอปอล์รีบย่องวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันทีเมื่อหลุดจากอ้อมแขนของเตชิต
เธอมองตัวเองในกระจกสะท้อนบานสูงที่ติดตั้งไว้ในห้องน้ำ เหมือนร่างกายยังคงระอุ วูบวาบไปด้วยสัมผัสจากเตชิต ร่างกายเธอราวกับไม่ใช่ของเธออีกต่อไปแล้ว
อา...เธอเห็นแต้มสีแดงเรื่อตามลำคอ และเรือนกาย ราวกับการตีตราจากเขา ตอนนี้เธอไม่ได้บริสุทธิ์ผุดผาดอีกต่อไปแล้ว
เธอจะทำอย่างไรดีนะ
คืนสวาทนี้ จะไม่เป็นแค่คืนเดียว
มันจะเป็นไปทุกคืนที่เขาจะนอนกอดเธอ
แม่สาวน้อยของเขา