สิงหนาท ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเขาเป็นเจ้าของบ่อนการพนันและเจ้าพ่อเงินกู้รายใหญ่มีนิสัยเคร่งขรึมไม่ชอบยุ่งกับผู้หญิงคนไหน ทั้งๆที่มีผู้หญิงมากมายอยากจะเข้าหาเขา จนได้มาเจอกับลูกหนี้สาวเขาจึงได้เปลี่ยนไปเป็นคนะคน
น้ำใส สาวน้อยฐานะยากจนเธอต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างยากลำบาก ด้วยการหาเช้ากินค่ำแถมยังต้องคอยระวังพ่อเลี้ยงมหาภัย สามีเด็กของแม่ที่คอยแต่จะปลุกปล้ำเธอในยามที่เผลอ จนมาวันหนึ่งแม่ของเธอได้ยกเธอให้มาขัดดอกกับเจ้าหนี้เพื่อช่วยชีวิตสามีเด็กเอาไว้
คำเตือนนิยายเรื่องนี้มีรักเหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป เนื้อหาอาจมีความรุนแรงเรื่องเพศการใช้ภาษาและพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณ
"นายครับพวกมันไม่มีเงินให้ครับ พวกมันเลยยกลูกสาวให้มาขัดดอกครับ" เชิดรีบรายงานเจ้านายที่นั่งรออยู่ทันที
การส่งตัวหญิงสาวหรือลูกสาว มาขัดดอกแทนเงิน ที่ไม่มีจ่าย (จะทำสำหรับคนที่ไม่มีหลักทรัพย์)
เป็นอีกหนึ่งในข้อตกลงก่อนการกู้ยืมเงิน ที่พ่อของสิงหนาทได้กำหนดเอาไว้นานแล้ว
ที่เขาทำแบบนี้ ก็เพราะรู้ดีว่าไม่มีพ่อแม่คนไหนอยากส่งลูกมาแน่นอน พวกลูกหนี้จะต้องดิ้นรนหาเงินมาคืนเขาจนได้
แต่มีข้อแม้ว่า หญิงสาวที่จะมาขัดดอกจะต้องเซ็นยินยอมด้วยตัวเอง
"ลูกสาวงั้นเหรอ" สิงหนาทจ้องมองหญิงสาวร่างบางระหง
"นี่พวกแกบังคับมาหรือเปล่า" สิงหนาทถามแกมขู่ลูกน้อง
"เปล่านะครับนาย พวกเราไม่ได้บังคับ มันเต็มใจมาเอง " เชิดบอกเจ้านายไปอย่างนั้นเพราะน้ำใสก็ไม่ได้ขัดขืนจริงๆ
"นี่ไงครับลายเซ็นยินยอมของพวกมัน"เชิดยื่นใบกระดาษสีขาวให้เจ้านาย
สิงหนาทดูเอกสารเสร็จ เขายื่นคืนให้ลูกน้อง
แล้วหันมาสนใจหญิงสาวแทน
"หึๆ'เขาหัวเราะในลำคอ “ว่าแต่เธอไปฟัดกับหมาที่ไหนมาละเนี่ย"
ด้วยสภาพน้ำใสในตอนนี้ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง เพราะเพิ่งทำศึกกับพ่อเลี้ยงมา เธอยังยืนก้มหน้าไม่ยอมพูดอะไรเลย
"สิงหนาทลุกเดินมาใกล้แล้วเชยคางเธอขึ้นเพื่อดู
ใบหน้าของหญิงสาว มันเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา ทั้งผมที่ปิดบังใบหน้าไว้ ทำให้เขารำคาญตาเหลือเกิน
เขาเรียกแม่บ้านให้พาเธอไปและหาห้องพักให้เธอ
ด้วย